Białorzytka uboga
| Oenanthe dubia[1] | |||
| (Blundell & Lovat, 1899) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
białorzytka uboga | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 brak danych
| |||
Białorzytka uboga[4] (Oenanthe dubia) – gatunek małego ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae), podrodziny kląskawek. Występuje w Etiopii i Somalii. Posiada status „gatunku niedostatecznie rozpoznanego”.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy gatunek opisali Herbert Weld Blundell i Simon Fraser, 14. lord Lovat w 1899 pod nazwą Myrmecocichla dubia[2]. Akceptowaną obecnie (2020) przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny nazwą jest Oenanthe dubia[5]. Holotyp, dorosłego osobnika o nieustalonej płci, pozyskano w Fontaly w Etiopii (wtedy Abisynia). Został odłowiony 17 stycznia 1899. Opis gatunku ukazał się pod koniec 1899 w zeszycie „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”[6]. W 1900 ten sam opis zamieszczono na łamach czasopisma „Ibis”[7]. Gatunek monotypowy[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Przybliżone wymiary holotypu (oryginalne podane w calach): długość ciała około 16,5 cm (autorzy HBW podają 14–15 cm[2]), długość dzioba – 18 mm (uszkodzony), długość skrzydła – 80 mm, długość ogona – 63,5 mm, długość skoku – 23 mm. Ptak bardzo[2] podobny do białorzytki czarnosternej (Oenanthe melanura)[2][7] ciemniejszego podgatunku ultima[2]. Wyróżniają go większe rozmiary, brązowoczarne pokrywy podogonowe, które mają płowe (zamiast białych) krawędzie. Pokrywy podskrzydłowe cechuje barwa popielata, nie biała, jak u białorzytki czarnosternej[7].
Zasięg i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Zasięg występowania obejmuje wschodnio-centralną Etiopię i część Somalii, gdzie odnotowano ptaka tylko raz na Mount Wagar i nie odnaleziono go ponownie mimo badań (stan w 2006)[8].
Brak informacji o głosie, pożywieniu i rozrodzie. Białorzytka uboga występuje w towarzystwie białorzytek czarnosternych oraz jednobarwnych (O. scotocerca). Przyczynia się to do słabego poznania biologii gatunku, gdyż te trzy gatunki łatwo pomylić lub przeoczyć. Białorzytki ubogie żyją na kamienistych i zakrzewionych obszarach[8].
Status zagrożenia
[edytuj | edytuj kod]IUCN nadaje białorzytce ubogiej status „gatunku niedostatecznie rozpoznanego” (DD, Data Deficient) nieprzerwanie od 2000 roku. Brak aktualnych danych dotyczących występowania ptaka z Somalii. Ponadto istnieje ryzyko, że doniesienia o obserwacjach w Etiopii dotyczą w części bardzo podobnej białorzytki jednobarwnej. Brak znanych zagrożeń; rzekome spadki populacji wywołane zakładaniem obozów uchodźców okazały się nieprawdziwe, ponieważ obozy dla uchodźców nie są stawiane w środowisku, które zasiedlają białorzytki ubogie[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oenanthe dubia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g Collar, N.: Sombre Chat (Cercomela dubia). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2005. [zarchiwizowane z tego adresu (21 września 2015)].
- ↑ Oenanthe dubia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 - kląskawki (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-19].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-19]. (ang.).
- ↑ Myrmecocichla dubia, sp. n. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. LXVI, s. xxii, 1899. (ang.).
- ↑ a b c W. R. Ogilvie Grant & Lord Lovat. On the Birds collected during an Expedition through Somaliland and Southern Abyssinia to the Blue Nile. „The Ibis”. ser. 7 vol. 6, s. 197, 1900.
- ↑ a b c Species factsheet: Oenanthe dubia. BirdLife International, 2022. [dostęp 2022-03-30]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagranie głosu i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).