Przejdź do zawartości

Bezzałogowy kosmiczny statek zaopatrzeniowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rosyjski bezzałogowy statek kosmiczny Progress M-66 podczas cumowania do ISS (2009)
Europejski ATV „Jules Verne” przycumowany do ISS (2008) – z dołu
Japoński HTV-1 (2009)

Bezzałogowy kosmiczny statek zaopatrzeniowy – rodzaj automatycznego pojazdu kosmicznego specjalnie zaprojektowanego i przeznaczonego do dostarczania na stacje kosmiczne materiałów i elementów niezbędnych do wyznaczonych celów misji kosmicznych i podtrzymania życia na stacji.

Bezzałogowe kosmiczne statki zaopatrzeniowe są wykorzystywane od 1978 roku[1], od tamtej pory obsługiwały nieistniejące już stacje kosmiczne Salut 6, Salut 7 i Mir. Obecnie używa się ich do zaopatrywania Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). W odróżnieniu od sztucznych satelitów statki dostawcze mają szczelne przedziały – ze względu na czasowe przebywanie w nich astronautów podczas połączenia ze stacją orbitalną (pełnią wtedy rolę dodatkowego modułu). Z reguły ich rolą jest przewiezienie towaru w jedną stronę – do stacji kosmicznej, ale niektóre mogą być wyposażone w urządzenia pozwalające na powrót na Ziemię.

Typy bezzałogowych statków zaopatrzeniowych

[edytuj | edytuj kod]

Projekty zakończone:

  • TKS – ZSRR (w użyciu od 1981 do 1991)[2]

Projekty aktualne:

Od lewej: Progress, ATV, HTV, Dragon (wersje standardowa i rozszerzona), Cygnus (wersje standardowa i rozszerzona)

Projekty komercyjne przygotowywane w ramach programu Commercial Orbital Transportation Services (COTS):

Porzucone projekty opracowywane w ramach programu COTS:

Parametry statków używanych do zaopatrywania ISS

[edytuj | edytuj kod]
Statek Operator Rakieta nośna Ładowność Obsługa ISS Uwagi
Progress-M Roskosmos (Rosja) Sojuz-U/Sojuz-FG 2,6 t 2000 Automatyczny system cumowania.
Wcześniej obsługiwał stację Mir
ATV ESA (Europa) Ariane 5 ES 7,5 t 2008-2014 Wyposażony w automatyczny system cumowania
HTV (Kounotori) JAXA (Japonia) H-IIB 6,0 t 2009 Brak systemu nakierowującego; cumowanie za pomocą manipulatora Canadarm2
Cygnus Orbital Sciences Corp.
(USA)
Antares 2,7 t 2013 Brak systemu nakierowującego; cumowanie za pomocą manipulatora Canadarm2
Dragon SpaceX (USA) Falcon 9 6,0 t 2012 Brak systemu nakierowującego; cumowanie za pomocą manipulatora Canadarm2.
Dysponuje kapsułą powrotną

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b The Progress cargo ship. russianspaceweb.com. [dostęp 2010-07-08]. (ang.).
  2. TKS. astronautix.com. [dostęp 2010-07-08]. (ang.).
  3. Tarig Malik: European Cargo Ship Begins Maiden Space Voyage. space.com. [dostęp 2010-07-08]. (ang.).
  4. jaxa.jp: Development of HTV/H-IIB received Japan industry technology/MEXT award. [dostęp 2010-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ang.).
  5. Dragon overview. spacex.com. [dostęp 2010-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-05)]. (ang.).
  6. Commercial Orbital Transportation Services (COTS)/ Commercial Resupply Service (CRS). Orbital Sciences Corporation. [dostęp 2012-11-28]. (ang.).
  7. Brian Berger: NASA Gives Rocketplane Kistler Termination Notice. space.com. [dostęp 2010-07-08]. (ang.).
  8. Report: NASA to cancel RpK COTS award. spacetoday.net. [dostęp 2010-07-08]. (ang.).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]