Betty Boothroyd
Oficjalny portret Betty Boothroyd (2018) | |
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1929 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 lutego 2023 |
Spiker Izby Gmin | |
Okres |
od 27 kwietnia 1992 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Betty Boothroyd, baronessa Boothroyd OM (ur. 8 października 1929 w Dewsbury, zm. 26 lutego 2023 w Cambridge[1]) – brytyjska polityk, jedyna w historii kobieta sprawująca urząd spikera Izby Gmin (w latach 1992–2000).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Była córką robotników z branży tekstylnej. W latach 40. XX w. występowała jako tancerka. W 1957 i 1959 dwukrotnie bez powodzenia kandydowała do parlamentu. Następnie wyjechała do USA, gdzie obserwowała kampanię wyborczą Johna F. Kennedy’ego, a także zdobywała doświadczenie jako asystentka jednego z demokratycznych kongresmenów. Po powrocie do Anglii pełniła podobne funkcje w biurach różnych polityków Partii Pracy. W 1965 została wybrana do rady londyńskiej dzielnicy Hammersmith and Fulham, w której zasiadała przez trzy lata. W 1973 udało jej się wreszcie uzyskać miejsce w Izbie Gmin.
W latach 1975–1977 była członkinią Parlamentu Europejskiego (nie był on jeszcze wówczas wybierany bezpośrednio, lecz składał się z delegatów poszczególnych parlamentów narodowych). W latach 1977–1981 zasiadała w Komisji Spraw Zagranicznych Izby, a następnie trafiła na sześć lat do Krajowego Komitetu Wykonawczego Partii Pracy. W 1987 została zastępczynią spikera.
W 1992 jako pierwsza i jak dotąd jedyna kobieta została wybrana na spikera (co nie oznacza, że jako jedyna prowadziła obrady Izby – kilka pań, w tym ona sama, czyniło to jako zastępczynie spikera). Rozluźniła nieco wiążący się z tym urzędem ceremoniał, rezygnując z noszenia na sali obrad peruki. Ustąpiła po niespełna dwóch kadencjach, w roku 2000, a jej miejsce zajął Michael Martin. Zgodnie z tradycją, natychmiast po odejściu z funkcji spikera zrzekła się mandatu parlamentarnego, a wkrótce później została powołana do Izby Lordów jako baronessa Boothroyd z Sandwell. Zasiadała tam w ławach lordów niezależnych (crossbenchers).
Lady Boothroyd nigdy nie wyszła za mąż i była bezdzietna. W 2001 wydała swoją autobiografię, a cztery lata później przekazała swoje archiwa do zasobów Open University. W 2005 została odznaczona brytyjskim Orderem Zasługi (Order of Merit).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Baroness Boothroyd, first female Speaker of the House of Commons, has died aged 93 [online], news.sky.com [dostęp 2023-02-27] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Brytyjscy parlamentarzyści 1970–1974
- Brytyjscy parlamentarzyści 1974–1974
- Brytyjscy parlamentarzyści 1974–1979
- Brytyjscy parlamentarzyści 1979–1983
- Brytyjscy parlamentarzyści 1983–1987
- Brytyjscy parlamentarzyści 1987–1992
- Brytyjscy parlamentarzyści 1992–1997
- Brytyjscy parlamentarzyści 1997–2001
- Odznaczeni Orderem Zasługi (Wielka Brytania)
- Parowie dożywotni
- Politycy Partii Pracy (Wielka Brytania)
- Urodzeni w 1929
- Zmarli w 2023