Przejdź do zawartości

Beta-D

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beta-D
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C11H15D2NO3

Masa molowa

213,27 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

1020518-89-1

PubChem

44719547

Beta-Dorganiczny związek chemiczny z grupy psychodelicznych fenyloetyloamin (obok 4-D, jedna z dwóch zawierających deuter). Występuje w postaci siarczanu lub chlorowodorku. Jest β-dideuterowym analogiem meskaliny. Zsyntetyzowana po raz pierwszy przez Alexandra Shulgina, opisana w PiHKAL z dawkowaniem 200–400 mg dla siarczanu i 178–356 mg dla chlorowodorku oraz czasem trwania efektów 12 godzin. Według Shulgina szybko zaczyna działać, powoduje zwiększone uznanie dla muzyki i tworzy silny związek z Bogiem[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alexander Shulgin, Ann Shulgin, PiHKAL: A Chemical Love Story, Berkeley: Transform Press, 1991, ISBN 0-9630096-0-5 (ang.).