Przejdź do zawartości

Bernard II z Saksonii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernard II
Ilustracja
Książę Saksonii
Okres

od 1011
do 1059

Poprzednik

Bernard I Billung

Następca

Ordulf

Dane biograficzne
Data urodzenia

995

Data śmierci

1059

Bernard II (ok. 995 – 29 czerwca 1059) – książę Saksonii (1011–1059), trzeci z dynastii Billungów, syn Bernarda I i Hildegardy. Był hrabią Fryzji.

Bernard rozszerzył uprawienia władców w Saksonii i jest uważany za największego z Billungów. Był uważany za zwolennika cesarza Henryka II oraz towarzyszył mu w Polsce podczas podpisania traktatu w Budziszynie w 1018 roku. W okresie 1019–1020 zbuntował się, a tym samym zwiększył uznanie prawa plemiennego w Saksonii, czego nie udało osiągnąć się jego ojcu. Powrócił na wojnę przeciw Słowianom oraz włączył ich w szeregi swoich sił wraz z ich przywódcą, Gotszalkiem.

Potomstwo Bernarda II, księcia Saksonii i Eiliki ze Schweinfurtu

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Royal Ancestry Bible Royal ancestors of 300 American Families napisana przez Michała L. Call ISBN 1-933194-22-7 (s. 1557)
  • Per Frederick Lewis Weis’ Ancestral Roots of Certain American Colonists Who Came To America Before 1700 (wydanie 7). Wedle tego opracowania Gertruda nie jest córką Eiliki ze Schweinfurtu, ale nieznanej drugiej żony.