Przejdź do zawartości

Barbara Rittner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Rittner
Ilustracja
Barbara Rittner w 2014 roku
Państwo

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1973
Krefeld

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1989

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

24 (1 lutego 1993)

Australian Open

4R (2001)

Roland Garros

4R (1996)

Wimbledon

3R (1992, 1994)

US Open

3R (1991, 1993, 1994, 1996)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

23 (18 marca 2002)

Australian Open

3R (1997, 2003)

Roland Garros

3R (1992, 2001)

Wimbledon

3R (1992, 2001)

US Open

3R (2001)

Strona internetowa

Barbara Rittner (ur. 25 kwietnia 1973 w Krefeldzie) – niemiecka tenisistka.

W 1993 roku sklasyfikowana na 24 miejscu rankingu singlistek. Dotarła do czwartej rundy French Open 1996. Wygrała dwa turnieje WTA, w 2001 Antwerpia i 1992 Schenectady. Trzy tytuły deblowe, ostatni z 2002 roku z Dubaju. Reprezentantka Niemiec w Pucharze Federacji i Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku. Jako juniorka, w 1991 roku wygrała Wimbledon.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 29 września 1991 Petersburg Dywanowa Łarysa Neiland 6:3, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 30 sierpnia 1992 Schenectady Twarda Holandia Brenda Schultz 7:6, 6:3
Finalistka 2. 1 sierpnia 1993 San Marino Ceglana Włochy Marzia Grossi 6:3, 5:7, 1:6
Finalistka 3. 26 lutego 1995 Linz Dywanowa Czechy Jana Novotná 7:6, 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 19 maja 2001 Antwerpia Ceglana Czechy Klára Koukalová 6:3, 6:2

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 9 lutego 1992 Essen Dywanowa Bułgaria Katerina Maleewa Belgia Sabine Appelmans
Niemcy Claudia Porwik
7:5, 6:3
Finalistka 1. 10 maja 1992 Rzym Ceglana Bułgaria Katerina Maleewa Monica Seles
Czechy Helena Suková
1:6, 2:6
Finalistka 2. 1 sierpnia 1993 San Marino Ceglana Argentyna Florencia Labat Włochy Anna-Maria Cecchini
Argentyna Patricia Tarabini
3:6, 2:6
Finalistka 3. 29 sierpnia 1993 Schenectady Twarda Argentyna Florencia Labat Australia Rachel McQuillan
Niemcy Claudia Porwik
6:4, 4:6, 2:6
Finalistka 4. 21 lipca 1996 Palermo Ceglana Argentyna Florencia Labat Słowacja Janette Husárová
Austria Barbara Schett
1:6, 2:6
Finalistka 5. 27 października 1996 Luksemburg Dywanowa Belgia Dominique Monami Holandia Kristie Boogert
Francja Nathalie Tauziat
6:2, 4:6, 2:6
Finalistka 6. 12 stycznia 1997 Hobart Twarda Belgia Dominique Monami Japonia Naoko Kijimuta
Japonia Nana Miyagi
3:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 15 kwietnia 2001 Estoril Ceglana Czechy Květa Hrdličková Słowenia Tina Križan
Słowenia Katarina Srebotnik
3:6, 7:5, 6:1
Finalistka 7. 6 maja 2001 Hamburg Ceglana Czechy Květa Hrdličková Zimbabwe Cara Black
Rosja Jelena Lichowcewa
2:6, 6:4, 2:6
Finalistka 8. 30 września 2001 Lipsk Twarda Czechy Květa Peschke Francja Nathalie Tauziat
Rosja Jelena Lichowcewa
4:6, 2:6
Zwyciężczyni 3. 23 lutego 2002 Dubaj Twarda Wenezuela María Vento-Kabchi Włochy Roberta Vinci
Francja Sandrine Testud
6:3, 6:2
Finalistka 9. 14 kwietnia 2002 Estoril Ceglana Wenezuela María Vento-Kabchi Rosja Jelena Bowina
Węgry Zsófia Gubacsi
3:6, 1:6
Finalistka 10. 27 października 2002 Luksemburg Twarda Czechy Květa Peschke Belgia Kim Clijsters
Słowacja Janette Husárová
6:4, 3:6, 5:7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1991 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Jelena Makarowa 6:7(8), 6:2, 6:3

Gra podwójna (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1991 Australia Australian Open Twarda Czechy Karina Habšudová Australia Joanne Limmer
Australia Angie Woolcock
6:2, 6:0

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]