Badanie wysokości dna macicy
Badanie wysokości dna macicy – jeden z elementów badania zewnętrznego ciężarnej, służący do oszacowania wieku ciążowego. Badanie polega na palpacyjnej ocenie położenia dna macicy w obrębie jamy brzusznej w stosunku do wyrostka mieczykowatego mostka[1].
Wysokość dna macicy w poszczególnych tygodniach ciąży:[2].
- 16. tydzień ciąży: 1–2 palce nad spojeniem łonowym,
- 20. tydzień ciąży: 2–3 poniżej pępka,
- 24. tydzień ciąży: wysokość pępka,
- 28. tydzień ciąży: 2–3 palce powyżej pępka,
- 32. tydzień ciąży: między pępkiem a wyrostkiem mieczykowatym,
- 36. tydzień ciąży: przylega do łuków żebrowych,
- 40 tydzień ciąży: 1–2 palce poniżej łuków żebrowych.
Jeśli wysokość dna macicy nie jest zgodna z określonym tygodniem ciąży, należy rozważyć :
- czy termin porodu został prawidłowo określony,
- czy wykluczono ciążę bliźniaczą, wielowodzie, płód olbrzymi,
- nieprawidłowe położenie płodu,
- obecność wad rozwojowych,
- wewnątrzmaciczne obumarcie płodu,
- występowanie wewnątrzmacicznego zahamowania wzrostu płodu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbara Prażmowska, Opieka nad kobietą podczas porodu fizjologicznego, w: Pielęgniarstwo we współczesnym położnictwie i ginekologii, red. Celina Łepecka-Klusek, PZWL , 2010, str 107 .
- ↑ Joachim W. Dudenhauser, Badania zewnętrzne, w: Położnictwo praktyczne i operacje położnicze, PZWL , 2017, str 23.
