Przejdź do zawartości

Bóbr II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bóbr II – polski herb szlachecki.

Na tarczy dwudzielnej w słup, obramowanej srebrem, obitej złotymi gwoździami, w polu I błękitnym na gałęzi pnia bóbr w lewo, w II czerwonym strzała zakończona czarnym orlim ogonem. W klejnocie trzy pióra strusie.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Nadany 21 maja 1842 Szymonowi Bobrowskiemu.

Bobrowski

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]