Przejdź do zawartości

Awicebron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salomon ben Jehuda ben Gabirol
שלמה בן יהודה אבן גבירול
Awicebron
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1002
Málaga

Data i miejsce śmierci

ok. 1070
Walencja

Wyznanie

judaizm

Salomon ben Jehuda ben Gabirol (hebr. שלמה בן יהודה אבן גבירול), na Zachodzie znany jako Awicebron[1] lub Awencebrol (ur. ok. 1002 w Máladze, zm. ok. 1070 w Walencji) – średniowieczny rabin, filozof i poeta andaluzyjsko-żydowski. Uchodzi za najwybitniejszego żydowskiego neoplatonika[1].

Jego życie jest słabo znane. Nauki pobierał w Saragossie, ale działał przede wszystkim w Kordobie.

Główne jego dzieło Źródło życia (Mekor chaim) zostało napisane po arabsku, ale oryginał został zagubiony i do naszych czasów zachowały się jedynie jego żydowskie i łacińskie opracowania[2]. Praca Mekor chaim, przełożona na łacinę przez Jana Hiszpana i Dominika Gundisalviego jako Fons vitae, ma charakter teoretyczny.

Do jego najważniejszych pism filozoficznych należy również Keter Malkut (Korona Królestwa) o charakterze dydaktycznym. Innym jego pismem ważnym dla filozofii jest Mibchar ha-penunim (Wybór pereł), antologia zawierająca wiele przekazów z dzieł myślicieli starożytnych. Fons Vitae znajduje się pod znacznym wpływem Proklosa i Plotyna, a także neoplatońskiej interpretacji Arystotelesa i braci czystości. Mimo tych wpływów myśl ben Gebirola cechuje się znaczną oryginalnością.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]