Przejdź do zawartości

Anqing

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anqing
安庆市
ilustracja
Państwo

 Chiny

Prowincja

Anhui

Powierzchnia

prefektura: 15 327 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności


379 701
prefektura (1999): 5 989 998

Nr kierunkowy

0556

Kod pocztowy

246000

Tablice rejestracyjne

皖H

Plan Anqing
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Anqing”
Ziemia30°30′N 117°02′E/30,500000 117,033333
Strona internetowa

Anqing (chiń. 安慶市; chiń. upr. 安庆市; pinyin Ānqìng shì) – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, w prowincji Anhui, port nad rzeką Jangcy. Od północy graniczy z Lu’an, z Hefei i Wuhu od północnego wschodu, Chizhou od południowego wschodu, Tongling od wschodu. Od zachodu i południa graniczy z prowincjami Hubei i Jiangxi. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 379 701[1]. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 5 989 998 mieszkańców[2]. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Anqing. Ośrodek handlu herbatą oraz przemysłu maszynowego, elektronicznego, bawełnianego i spożywczego; miasto posiada własny port lotniczy[3].

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Prefektura miejska Anqing podzielona jest na:

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miasto zostało założone w II w. p.n.e. w czasie panowania dynastii Han. W średniowieczu otrzymało nazwę Anqing. Od 1853 do 1861 roku znajdowało się pod panowaniem tajpingów. W następnych latach Anqing stało się centrum przemysłu zbrojeniowego[potrzebny przypis].

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Anqing jest ważnym centrum przemysłu petrochemicznego, tekstylnego, spożywczego, herbacianego oraz motoryzacyjnego[potrzebny przypis].

Obiekty turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Anqing prowadzi partnerskie stosunki z dwoma miastami na świecie:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anqing. World Gazetteer. [dostęp 2010-12-08]. (ang.).
  2. China Prefectures. Statoids. [dostęp 2010-12-08]. (ang.).
  3. Anqing, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-12-08].