Przejdź do zawartości

Ann-Elen Skjelbreid

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ann-Elen Skjelbreid
Data i miejsce urodzenia

13 września 1971
Bergen

Klub

Hålandsdalen IL

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

18.01.1992, Ruhpolding (42. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

6.03.1992, Oslo
(15. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

18.01.1996, Osrblie
(2. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Salt Lake City 2002 sztafeta
brąz Nagano 1998 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Anterselva 1995 b.drużynowy
złoto Osrblie 1997 b.drużynowy
srebro Canmore 1994 b.drużynowy
srebro Ruhpolding 1996 sprint
srebro Osrblie 1997 sztafeta
srebro Hochfilzen 1998 b.drużynowy
brąz Anterselva 1995 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Galyatető 1991 sprint
srebro Sodankylä 1990 sztafeta
srebro Galyatető 1991 sztafeta

Ann-Elen Skjelbreid (ur. 13 września 1971 w Bergen) – norweska biathlonistka, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1990 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Sodankylä. Wraz z koleżankami z reprezentacji zdobyła tam brązowy medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Galyatető zwyciężyła w sprincie, a w sztafecie ponownie była druga.

W Pucharze Świata zadebiutowała 18 stycznia 1992 roku w Ruhpolding, zajmując 42. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła 6 marca 1992 roku w Oslo, kiedy była piętnasta w biegu indywidualnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 18 stycznia 1996 roku w Osrblie, kończąc rywalizację w tej konkurencji na drugiej pozycji. Rozdzieliła tam Andreję Koblar ze Słowenii i swą rodaczkę - Hildegunn Mikkelsplass. W kolejnych startach jeszcze pięć razy stawała na podium, nie odnosząc jednak zwycięstwa: 8 lutego 1996 roku w Ruhpolding, 18 stycznia 1997 roku w Anterselvie, 7 marca 1998 roku w Pokljuce i 12 marca 1999 roku w Oslo była druga w sprincie, a 14 marca 1999 roku w Oslo była też druga w biegu pościgowym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1997/1998, kiedy zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

Podczas mistrzostw świata w Canmore w 1994 roku razem z Åse Idland, Annette Sikveland i Hildegunn Mikkelsplass zdobyła srebrny medal w biegu drużynowym. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Anterselvie w tej samej konkurencji reprezentacja Norwegii w składzie: Elin Kristiansen, Annette Sikveland, Gunn Margit Andreassen i Ann-Elen Skjelbreid zdobyła złoty medal. Parę dni później Norweżki zdobyły też brązowy medal w sztafecie.

Swój jedyny medal indywidualny zdobyła na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku, gdzie była druga w sprincie. Uplasowała się tam między Rosjanką Olgą Romaśko i Magdaleną Forsberg ze Szwecji. Kolejne medale wywalczyła podczas mistrzostw świata w Osrblie w 1997 roku. Razem z Gunn Margit Andreassen, Annette Sikveland i swą siostrą Liv Grete Skjelbreid zwyciężyła w biegu drużynowym, a w sztafecie była druga. Ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobyła na mistrzostwach świata w Pokljuce/Hochfilzen w 1998 roku, zajmując drugie miejsce w biegu drużynowym.

W 1994 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, zajmując 17. miejsce w sprincie i czwarte w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano wywalczyła brązowy medal w sztafecie (skład: Ann Elen Skjelbreid, Annette Sikveland, Gunn Margit Andreassen i Liv Grete Skjelbreid). W konkurencjach indywidualnych plasowała się poza czołową trzydziestką. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, gdzie razem z Liv Grete Poirée, Gunn Margit Andreassen i Lindą Tjørhom zajęła drugie miejsce w sztafecie. Zajęła także 22. miejsce w biegu indywidualnym, 38. w sprincie i 39. w biegu pościgowym.

Ma dwie siostry: biathlonistkę Liv Grete Poirée i Lindę Kristin. Jej mężem jest norweski biathlonista Egil Gjelland, którego poślubiła w 2002 roku. Mają jedną córkę, Kristi (ur. 2004)[1]. Mieszkają w Fusa, w zachodniej Norwegii. Jest kuzynką Liv-Kjersti Bergman.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1994 Lillehammer 17. nd. nd. 4. nd.
1998 Nagano 34. 37. nd. nd. 3. nd.
2002 Salt Lake City 22. 38. 39. nd. 2. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1994 Canmore nd. nd. nd. nd. nd. nd.
1995 Anterselva 13. 28. nd. nd. 3. nd.
1996 Ruhpolding 31. 2. nd. nd. 4. nd.
1997 Osrblie 71. nd. 2. nd.
1998 Pokljuka/Hochfilzen nd. nd. 6. nd. nd. nd.
1999 Kontiolahti/Oslo 32. 8. 12. 13. 4. nd.
2000 Oslo/Lahti 39. 16. 16. 5. nd.
2001 Pokljuka 41. 10. 9. 13. 4. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 31. 42. 40. 8. nd.
2004 Oberhof 33. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1991/1992 50.
1993/1994 29.
1994/1995 32.
1995/1996 13.
1996/1997 27.
1997/1998 9.
1998/1999 10.
1999/2000 34.
2000/2001 20.
2001/2002 56.
2002/2003 49.
2003/2004 53.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 18 stycznia 1996 Słowacja Osrblie Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+0+1 46:28,3 +2,2 Andreja Koblar
2. 8 lutego 1996 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 2. 0+1 22:30,5 +19,4 Olga Romaśko
3. 18 stycznia 1997 Włochy Anterselva Sprint na 7,5 km 2. 1+0 23:16,8 +19,9 Uschi Disl
4. 7 marca 1998 Słowenia Pokljuka Sprint na 7,5 km 2. 1+0 23:43,6 +29,7 Magdalena Forsberg
5. 12 marca 1999 Norwegia Oslo Sprint na 7,5 km 2. 0+0 22:04,7 +2,0 Ołena Zubryłowa
6. 14 marca 1999 Norwegia Oslo Bieg pościgowy na 10 km 2. 1+1+0+1 32:55,3 +1:11,2 Ołena Zubryłowa

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]