Przejdź do zawartości

Anginopachria ullrichi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anginopachria ullrichi
(Balke et Hendrich, 1999)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

pływakowate

Podrodzina

Hydroporinae

Plemię

Hyphydrini

Rodzaj

Anginopachria

Gatunek

Anginopachria ullrichi

Synonimy

Allopachria ullrichi Balke et Hendrich, 1999

Anginopachria ullrichi – gatunek wodnego chrząszcza z rodziny pływakowatych, podrodziny Hydroporinae i plemienia Hyphydrini.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek opisany został w 1999 roku przez Michaela Balke i Larsa Hendricha jako Allopachria ullrichi. W 2001 roku Wewalka, Balke i Hendrich przenieśli go do nowego rodzaju Anginopachria, ustanawiając go jego gatunkiem typowym. Holotypem jest samiec, a paratypami 2 samice i 1 samiec. Nazwa nadana na cześć G. Ullricha, który odłowił okazy typowe[1][2].

Ciało długości od 1,5 do 1,7 mm, wydłużone, ścięte na wierzchołkach, silnie grzbietobrzusznie spłaszczone. Grzbietowa część ciała błyszcząca, czarna z wyjątkiem krótkich ciemnorudych linii po bokach głowy, dużej ciemnorudej plamy w barkowej części pokryw i mniejszej, żółtawej, w ich części przedwierzchołkowej. Odnóża i czułki rude. Spód ciała czarniawy. 1 i 2 człon czułków szersze niż pozostałe. Przedplecze i pokrywy pokryte rzeźbą w postaci krótkich, poprzecznych cięć. Na pokrywach obecnych kilka większych punktów. Środkowy płatek aedeagusa dwuwidlasty, wierzchołkowo i podwierzchołkowo uszczeciniony. Paramery zlane ze sobą, wierzchołkowo oszczecinione[2].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest endemitem Malezji[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Anders N. Nilsson: A World Catalogue of the Family Dytiscidae or the Diving Beetles (Coleoptera, Adephaga) Version 1.I.2013.
  2. a b c Michael Balke, Lars Hendrich. A New Enigmatic Species of Allopachria Zimmermann, 1924 from Malaysia (Coleoptera:Dytiscidae). „The Raffles Bulletin of Zoology”. 47 (1), s. 283–286, 1999.