Przejdź do zawartości

Andezyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andezyn
Ilustracja
Andezyt – skała zbudowana między innymi z andezynu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

mieszanina dwóch minerałów: albitu – glinokrzemian sodu (NaAlSi3O8) oraz anortytu – glinokrzemianem wapnia (CaAl2Si2O8)

Twardość w skali Mohsa

6

Przełam

nierówny, muszlowy

Łupliwość

doskonała dwukierunkowa

Układ krystalograficzny

trójskośny

Gęstość minerału

2,6–2,77 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

biała lub szara

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Andezynminerał z gromady krzemianów zaliczany do plagioklazów. Należy do grupy minerałów pospolitych.

Nazwa pochodzi od Andów, gdzie pospolicie występuje.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, najczęściej wrosłe, wykazujące zbliźniaczenia. Jest kruchy, przezroczysty, tworzy kryształy mieszane z albitem i anortytem.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Występuje w niektórych skałach magmowych (diorytach, andezytach, sjenitach, trachitach), w skalach metamorficznych (amfibolitach, gnejsach i łupkach krystalicznych).

Miejsca występowania: Francja, Włochy, Niemcy, Japonia, Finlandia, Czechy, Rosja, USA, RPA, Grenlandia.

W Polsce – występuje na Dolnym Śląsku, w Pieninach.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • ma znaczenie naukowe – służy do określania warunków i stopnia metamorfizmu
  • ma znaczenie kolekcjonerskie

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
  • Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]