Przejdź do zawartości

Amurru (państwo w starożytnej Syrii)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Syria w czasach wojen Ramzesa II. Mapa ukazuje położenie terytorium Amurru

Amurru – starożytne państwo amoryckie w północnej Syrii, położone na zachód od rzeki Orontes.

Pierwszym władcą tego państwa był Abdi-Aszirta. Według listów z Amarna zdobył on władzę przy wsparciu habiru[1]. Prowadził on ekspansję w kierunku zachodnim, jednak poniósł śmierć w walce z miastami fenickimi. Jego następca Aziru, korzystając z rywalizacji pomiędzy Egiptem a Hetytami, przejął kontrolę nad centralną częścią wybrzeża fenickiego i szlakami handlowymi wiodącymi z Fenicji do Mezopotamii i Mitanni. Choć oficjalnie był wasalem Egiptu, sprzymierzył się z hetyckim władcą Suppiluliumą I. Ekspansja tych władców jest udokumentowana przez listy z Amarna. Dokumenty z Hattusa świadczą o tym, że również następcy Aziru byli sprzymierzeńcami Hetytów, np. król Duppi-Teszup był sojusznikiem króla Mursili II, a jego syn Benteszina sojusznikiem Hattusili III. Państwo upadło w wyniku najazdu Ludów Morza[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Robert McRoberts: The Rise Of Abdi-Ashirta Of Amurru: Petrographic Research Reveals The Founding Of a Kingdom. 15 marca 2010. [dostęp 2010-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-30)].
  2. Stanisław Gądecki: Archeologia biblijna. T. I. Gniezno: Gaudentinum, 1994, s. 254. ISBN 83-85654-24-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Alfred Tschirschnitz: Dzieje ludów biblijnych. Wyd. I. Warszawa: M. Sadren i S-ka, 1994, s. 156-158. ISBN 83-86340-00-3.