Przejdź do zawartości

Alfa Tucanae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfa Tucanae
α Tuc
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Tukan

Rektascensja

22h 18m 30,095s

Deklinacja

-60° 15′ 34,53″

Paralaksa (π)

0,01633 ± 0,00059[1]

Odległość

199,7 ± 7,5 ly
61,2 ± 2,3 pc

Wielkość obserwowana

2,82m[1]

Ruch własny (RA)

−70,72 ± 0,42 mas/rok

Ruch własny (DEC)

−39,44 ± 0,38 mas/rok

Prędkość radialna

16,33 ± 0,59 km/s

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym

Typ widmowy

K3 III[1]

Masa

2,5–3,0 M[2]

Promień

37 R[2]

Jasność

424 L[2]

Temperatura

4300 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J22183009-6015345
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 841
Boss General Catalogue: GC 31183
Katalog Henry’ego Drapera: HD 211416
Katalog Hipparcosa: HIP 110130
Katalog jasnych gwiazd: HR 8502
SAO Star Catalog: SAO 255193
CPD-60 7561

Alfa Tucanae (α Tuc) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Tukana, znajdująca się w odległości około 200 lat świetlnych od Słońca.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Jest to olbrzym należący do typu widmowego K. Nie jest wiadome, na jakim etapie ewolucji jest ta gwiazda: mogła jeszcze nie rozpocząć syntezy helu w węgiel w jądrze, bądź też reakcje już mają miejsce, ale gwiazda jeszcze nie ustabilizowała się na nowym etapie ewolucji. Mniej prawdopodobne jest, że gwiazda wypaliła już hel i ma nieaktywne węglowo-tlenowe jądro; takie gwiazdy przejawiają niestabilność, której nie wykazuje Alfa Tucanae. Reakcje syntezy wodoru w hel w otoczce jądra, wraz z konwekcją sprawiają, że w widmie gwiazdy widoczne jest zubożenie w węgiel (katalizator w cyklu CNO) i wzbogacenie w azot[2].

Alfa Tucanae to gwiazda spektroskopowo podwójna. Towarzysz olbrzyma (karzeł o niewielkiej masie) okrąża go co 11,5 roku w odległości ok. 7,5 au; niewiele wiadomo o tej gwieździe[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Alfa Tucanae w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f Jim Kaler: alpha Tucanae. STARS. [dostęp 2016-08-12]. (ang.).