Przejdź do zawartości

Aleksander Szulc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Szulc
Ilustracja
Aleksander Szulc jako kierownik Katedry Filologii Niemieckiej UJ, 1966
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1924
Poznań

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 2012
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

germanista

Tytuł naukowy

prof. dr. hab.

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej Kawaler Orderu Gwiazdy Polarnej (1975–2022, Szwecja)

Aleksander Szulc (ur. 22 marca 1924 w Poznaniu, zm. 18 kwietnia 2012 w Krakowie[1]) – polski językoznawca, germanista i skandynawista, profesor, długoletni dyrektor Instytutu Filologii Germańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, tłumacz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Został dwukrotnie uhonorowany tytułem doktora honoris causa Uniwersytetów w Uppsali oraz we Wrocławiu[2]. Był członkiem Saskiej Akademii Nauk w Lipsku[3] oraz od 1991 roku członkiem PAU[4]. Był stypendystą uniwersytetów w Uppsali i w Rejkiawiku. Pionier w dziedzinie badań skandynawistycznych w Polsce.

Został odznaczony Złotym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Orderem Gwiazdy Polarnej. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]

Dorobek naukowy obejmuje ponad 110 publikacji, w tym 23 książki, m.in.

  • Języki skandynawskie. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970.
  • Lingwistyczne podstawy programowania języka. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1971.
  • Praktyczna fonetyka i fonologia języka niemieckiego. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1974.
  • Gramatyka języka szwedzkiego: system foniczny i morfologiczny. Warszawa: PWN, 1979. ISBN 83-01-00693-5
  • Gramatyka języka niemieckiego (wspólnie z Stanisławem Łuszczykiem i Zdzisławem Wawrzyniakiem), Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1982. ISBN 83-02-01140-1
  • Historia języka niemieckiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991. ISBN 83-01-10160-1
  • Gramatyka dydaktyczna języka szwedzkiego, Kraków: Uniwersytet Jagielloński. Wydział Filologiczny. Instytut Filologii Germańskiej, 1992.
  • Słownik dydaktyki języków obcych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1997. ISBN 83-01-11305-7
  • Odmiany narodowe języka niemieckiego: geneza, rozwój, perspektywy. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1999. ISBN 83-86956-43-7
  • Historia języka szwedzkiego. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2009. ISBN 978-83-7676-027-8

Przekłady

[edytuj | edytuj kod]
  • Per Anders Fogelström: Lato z Moniką: powieść. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1960. (tłum. ze szwedzkiego)
  • Dagmar Edqvist: Drugie małżeństwo: powieść. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1961. (tłum. ze szwedzkiego)
  • Otto von Essen: Fonetyka ogólna i stosowana, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967. (tłum. z niemieckiego)
  • Bertil Malmberg: Nowe drogi w językoznawstwie: przegląd szkół i metod. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969. (tłum. ze szwedzkiego)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Instytut Filologii Germańskiej – Uniwersytet Jagielloński (dostęp 2012-04-19)
  2. a b prof. dr. hab. Aleksander Szulc. „Gazeta Wyborcza Łódź”, s. 12, 20 kwietnia 2012. ISSN 0860-908x. 
  3. Niemcy. Nauka, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-11-21].
  4. Polska Akademia Umiejętności – Członkowie PAU [online], pau.krakow.pl [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-25] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Prof. dr hab. Aleksander Olgierd Szulc, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-04-19].
  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3 (redaktorzy Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna), Warszawa 1993, s. 719