Alejandro Amenábar

Alejandro Amenábar
	; Alejandro Amenábar (1998)
Prawdziwe imię i nazwisko	Alejandro Fernando Amenábar Cantos
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1972 ; Santiago, Chile
Zawód	reżyser, scenarzysta, kompozytor
Współmałżonek	David Blanco; (od 2015)
Lata aktywności	od 1992
	Strona internetowa

Alejandro Fernando Amenábar Cantos^[1] (ur. 31 marca 1972 w Santiago) – hiszpańsko-chilijski reżyser filmowy, scenarzysta i kompozytor^[2]. Laureat dziewięciu nagród Goya, Europejskiej Nagrody Filmowej i Oscara. Napisał lub współtworzył scenariusze do wszystkich sześciu swoich filmów i skomponował prawie wszystkie ścieżki dźwiękowe^[3].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Santiago w Chile jako młodszy syn Hiszpanki Josefiny Cantos i Chilijczyka Hugo Ricardo Amenábara. Ma podwójne obywatelstwo chilijsko-hiszpańskie. Wychowywał się ze starszym bratem Ricardo (ur. 1969). Jego ojciec pracował jako technik w General Electric, podczas gdy jego matka postanowiła zostać w domu i opiekować się dziećmi. W sierpniu 1973 jego rodzina przeprowadziła się do Hiszpanii, chroniąc się tam przed dyktaturą Pinocheta^[4]. Rodzina zamieszkała w Madrycie, mieszkając w przyczepie kempingowej. Kiedy Alejandro miał sześć lat, przeprowadzili się do kompleksu na obrzeżach miasta Paracuellos de Jarama. Alejandro i jego brat nie oglądali dużo telewizji. Od 15 roku życia Alejandro poświęcił swój czas na chodzenie do kina i oglądanie filmów. Poza teatrem jego pasją było pisanie opowiadań i czytanie książek. Jako dziecko komponował również melodie na klawiaturze i gitarze z taką samą łatwością, jak podczas pisania swoich opowiadań.

Uczęszczał do szkoły Padres Escolapios de Getafe. Naukę kontynuował w instytucie Alameda de Osuna w północno-wschodniej części Madrytu. Pracował w magazynie i jako ogrodnik, dopóki nie miał dość pieniędzy, aby kupić własną kamerę domową. Nie chciał rozpocząć studiów uniwersyteckich w kinie, zanim dotknął aparatu. Studiował na wydziale nauk informacyjnych na madryckim Uniwersytecie Complutense, gdzie po licznych niepowodzeniach szkolnych postanowił zrezygnować z nauki i zaczął reżyserować.

Kariera

Jego debiutancki film krótkometrażowy Himenóptero (1992), gdzie także wystąpił w roli aktorskiej jako Bosco, wygrał nagrodę na festiwalu filmów krótkometrażowych Elche. Wkrótce zrealizował drugi film krótkometrażowy Luna (1995), gdzie u boku Eduarda Noriegi w roli Alberto, zagrał postać kelnera. W swoim debiucie długometrażowym Teza (hiszp. Tesis, 1996) nadał postaci złośliwego profesora nazwisko wykładowcy, który oblewał go na egzaminach (Castro). Film ten otrzymał w 1996 cztery nagrody Goya.

Znalazł się już w hiszpańskiej kinematografii i zbierał wiele porównań z Alfredem Hitchcockiem, zanim zrealizował angielskojęzyczny przebojowy dreszczowiec Inni (The Others, 2001)^[5] z Nicole Kidman.

W 2004 zdobył Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji za dramat W stronę morza (Mar adentro) z Javierem Bardemem. W lutym 2005 ten sam film zdobył Nagrodę Akademii oraz Złoty Glob, w obu przypadkach w kategorii najlepszy film zagraniczny^[6].

Życie prywatne

W 2004 w magazynie „Shangay Express” ujawnił, że jest gejem^[7]^[8]. 18 lipca 2015 zawarł związek małżeński z Davidem Blanco^[9]. Amenábar został wychowany na katolika, ale później stał się agnostykiem i ateistą^[10].

Filmografia

Reżyser

1991 – Himenóptero – (film krótkometrażowy)
1995 – Luna – (film krótkometrażowy)
1996 – Teza (Tesis)
1997 – Otwórz oczy (Abre los ojos)
2001 – Inni (The Others)
2004 – W stronę morza (Mar adentro)
2009 – Agora (Ágora)

Scenarzysta

1991 – Himenóptero
1995 – Luna
1996 – Teza
1997 – Otwórz oczy
2001 – Inni
2001 – Vanilla Sky
2004 – W stronę morza

Kompozytor

1991 – Himenóptero
1994 – Al lado del Atlas
1995 – Luna
1996 – Teza
1997 – Otwórz oczy
1998 – Allanamiento de morada
1999 – Język motyli (Lengua de las mariposas)
1999 – Diabelska gra (Nadie conoce a nadie)
2001 – Inni
2004 – W stronę morza

Przypisy

↑ Alejandro Amenábar. Listal. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
↑ Q&A: Alejandro Amenábar. „The Hollywood Reporter”. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
↑ Alejandro Amenábar. SonyBMG Masterworks. [dostęp 2020-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-15)]. (hiszp.).
↑ Alejandro Amenábar - Regizori. CineMagia.ro. [dostęp 2020-03-15]. (rum.).
↑ Lucia Bozzola: Alejandro Amenábar Biography. AllMovie. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
↑ Alejandro Amenábar. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).
↑ Amenábar habla de su homosexualidad. esmas.com. [dostęp 2020-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-15)]. (hiszp.).
↑ Alejandro Amenábar: „No me importa reconocer que soy gay”. Cooperativa.cl. [dostęp 2020-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-15)]. (hiszp.).
↑ Alejandro Amenábar se casa este sábado: todas las fotos de su romance. Vanitatis. [dostęp 2020-03-15]. (hiszp.).
↑ Alejandro Amenábar: "Fui católico, después agnóstico y ahora soy ateo". fotogramas.es. [dostęp 2020-03-15]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne

Alejandro Amenábar w bazie IMDb (ang.)
Alejandro Amenábar w bazie Notable Names Database (ang.)
Alejandro Amenábar w bazie Filmweb
Alejandro Amenábar w bazie Discogs.com (ang.)

[1] Alejandro Amenábar. Listal. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).

[2] Q&A: Alejandro Amenábar. „The Hollywood Reporter”. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).

[3] Alejandro Amenábar. SonyBMG Masterworks. [dostęp 2020-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-15)]. (hiszp.).

[4] Alejandro Amenábar - Regizori. CineMagia.ro. [dostęp 2020-03-15]. (rum.).

[5] Lucia Bozzola: Alejandro Amenábar Biography. AllMovie. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).

[6] Alejandro Amenábar. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-03-15]. (ang.).

[7] Amenábar habla de su homosexualidad. esmas.com. [dostęp 2020-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-15)]. (hiszp.).

[8] Alejandro Amenábar: „No me importa reconocer que soy gay”. Cooperativa.cl. [dostęp 2020-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-15)]. (hiszp.).

[9] Alejandro Amenábar se casa este sábado: todas las fotos de su romance. Vanitatis. [dostęp 2020-03-15]. (hiszp.).

[10] Alejandro Amenábar: "Fui católico, después agnóstico y ahora soy ateo". fotogramas.es. [dostęp 2020-03-15]. (hiszp.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

1990-99	Teza (1996) Otwórz oczy (1997)
2000-09	Inni (2001) W stronę morza (2004) Agora (2009)
2010-19	Regression (2015) Póki trwa wojna (2019)
2020-29	La Fortuna (2021, serial)

1980-2009	Wim Wenders (1988) Géza Bereményi (1989) Jean-Pierre Jeunet (2001) Pedro Almodóvar (2002) Lars von Trier (2003) Alejandro Amenábar (2004) Michael Haneke (2005) Pedro Almodóvar (2006) Cristian Mungiu (2007) Matteo Garrone (2008) Michael Haneke (2009)
2010-2029	Roman Polański (2010) Susanne Bier (2011) Michael Haneke (2012) Paolo Sorrentino (2013) Paweł Pawlikowski (2014) Paolo Sorrentino (2015) Maren Ade (2016) Ruben Östlund (2017) Paweł Pawlikowski (2018) Jorgos Lantimos (2019) Thomas Vinterberg (2020) Jasmila Žbanić (2021) Ruben Östlund (2022) Justine Triet (2023) Jacques Audiard (2024)