Przejdź do zawartości

Adam Cybulski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Feliks Cybulski
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1896
Czyżew

Data i miejsce śmierci

3 marca 1996
Wrocław

profesor nauk technicznych
Specjalność: mechanika budowli
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Śląska
Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Adam Feliks Cybulski (ur. 14 marca 1896 w Czyżewie, zm. 3 marca 1996 we Wrocławiu) – polski inżynier dróg i mostów, specjalista z zakresu mechaniki budowli, profesor Politechniki Wrocławskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Adama[1]. Od 1916 służył w wojsku rosyjskim, był elewem w szkole kawalerii w Jelizawetgradzie, uzyskał tam stopień podporucznika. Podczas rewolucji październikowej wstąpił do II Korpusu Polskiego pod dowództwem generała Sylwestra Stankiewicza. Walczył pod Rarańczą oraz pod Kaniowem. W szeregach 2 pułku ułanów Grochowskich walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej, w stopniu porucznika w 1921 przeszedł do rezerwy. W marcu 1927 został zwolniony od obowiązku służby wojskowej[2].

W 1931 ukończył studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, był filistrem Korporacji Akademickiej Welecja. Do wybuchu II wojny światowej pracował w biurach projektowych oraz jako starszy asystent w Katedrze Mechaniki Teoretycznej pod kierunkiem prof. Henryka Czopowskiego. W czasie wojny żołnierz AK. Brał udział w powstaniu warszawskim, gdzie dostał się do obozu jenieckiego w Lubece.

Od 1945 przez rok pracował w Polskim Liceum Budowlanym w Lubece, a następnie powrócił do Polski, zamieszkał w Gliwicach, gdzie pracował na Politechnice Śląskiej jako adiunkt Katedry Statyki Budowli (w latach 1946–1951). Równocześnie od 1946 był pracownikiem Katedry Wytrzymałości Materiałów i Statyki Budowli Politechniki Wrocławskiej. W latach 1952–1955 dziekanem Wydziału Budownictwa, a od 1955 do 1956 prorektorem uczelni. W 1957 przeprowadził się do Wrocławia. Radny miasta Wrocławia, członek Rady Programowej Poradników Budowlanych przy Polskim Związku Inżynierów i Techników Budownictwa.

Wydał liczne prace z zakresu obliczeń statycznych ustrojów prętowych z uwzględnieniem metod kinetycznych.

Zmarł we Wrocławiu. Został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny (sektor 1-9-121)[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-05-08].
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 marca 1927, s. 106.
  3. Mogily.pl - Cmentarz Parafialny św. Rodziny we Wrocławiu [online], mogily.pl [dostęp 2020-05-08].
  4. Dziennik Personalny MSWojsk. z 1922 r. Nr 12, s. 389
  5. M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Cybulski Adam. Wrocławskie Środowisko Akademickie, Twórcy i Ich Uczniowie, 2003. [dostęp 2013-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-20)].