Przejdź do zawartości

Adam Buksa

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Buksa
Ilustracja
Adam Buksa (2020)
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1996
Kraków

Wzrost

191 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

FC Midtjylland

Numer w klubie

18

Kariera juniorska
Lata Klub
Bronowianka Kraków
Juvenia Kraków
2004 Hutnik Kraków
2004–2008 Wisła Kraków
2009–2010 Hutnik Kraków
2011–2013 Garbarnia Kraków
2013 Wisła Kraków
2013–2014 Novara Calcio
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2014–2016 Lechia Gdańsk 16 (1)
2016–2018 Zagłębie Lubin 30 (4)
2018 Pogoń Szczecin (wyp.) 12 (4)
2018–2019 Pogoń Szczecin 40 (18)
2020–2022 New England Revolution 64 (29)
2022–2024 RC Lens 8 (0)
2023–2024 Antalyaspor (wyp.) 33 (16)
2024– FC Midtjylland 3 (3)
W sumie: 206 (75)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013  Polska U-17 2 (0)
2013–2014  Polska U-18 8 (0)
2014–2015  Polska U-19 8 (4)
2016–2019  Polska U-21 12 (2)
2021–  Polska 18 (7)
W sumie: 48 (13)
  1. Aktualne na: 24 sierpnia 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 5 września 2024.

Adam Buksa (ur. 12 lipca 1996 w Krakowie) – polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w duńskim klubie FC Midtjylland oraz w reprezentacji Polski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]
Buksa w barwach RC Lens w 2023 podczas treningu.

W wieku pięciu lat zaczął treningi w Bronowiance[1], skąd po dwóch latach przeszedł do szkółki Juvenii Kraków[2]. Jako trampkarz i junior występował też w Hutniku Kraków, Wiśle Kraków i Garbarni Kraków[3]. W Ekstraklasie zadebiutował 25 lipca 2014 w zespole Lechii Gdańsk na stadionie PGE Arena Gdańsk (Gdańsk, Polska) w wygranym 1:0 meczu 2. kolejki T-Mobile Ekstraklasy przeciwko Podbeskidziu Bielsko-Biała[4]. W latach 2016–2018 reprezentował barwy Zagłębia Lubin, z którego w styczniu 2018 roku został wypożyczony na pół roku do Pogoni Szczecin, zdobywając wiosną 4 bramki. Po sezonie piłkarz został wykupiony przez klub z Pomorza.

W grudniu 2019 przeniósł się do amerykańskiego klubu New England Revolution z Major League Soccer, podpisując z tym klubem 3-letni kontrakt, który obowiązuje od 1 stycznia 2020[5], kwota odstępnego 4,2 mln euro; umowa do 31 grudnia 2022.

7 czerwca 2022 ogłoszono jego transfer do francuskiego klubu RC Lens[6]. 18 lipca 2023 roku Buksa został wypożyczony na cały sezon z opcją wykupu do tureckiego klubu Antalyaspor[7]. Od 10 Lipca 2024 podpisał 4 letni kontrakt z FC Midtjylland[8].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Buksa wielokrotnie był powoływany do reprezentacji młodzieżowych różnych kategorii wiekowych zdobywając w nich łącznie 6 bramek w 30 meczach. Piłkarz został włączony przez selekcjonera Marcina Dornę do reprezentacji Polski U-21 na Mistrzostwach Europy do lat 21 odbywających się w Polsce, jednak nie wystąpił na nich w żadnym spotkaniu.

2018-11-05 5 listopada 2018(dts) roku selekcjoner reprezentacji Polski Jerzy Brzęczek ogłosił kadrę na towarzyskie spotkanie z Czechami oraz mecz Ligi Narodów z Portugalią. Wśród powołanych po raz pierwszy w karierze znalazł się Buksa[9], ale nie zagrał w tych meczach ani minuty. Zadebiutował 2 września 2021 w wygranym 4:1 meczu eliminacyjnym Mistrzostw Świata z Albanią, rozegranym na PGE Narodowym, w którym strzelił bramkę[10]. Trzy dni później w wygranym 7:1 meczu z San Marino strzelił 3 bramki[11].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 5 września 2024)
Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska 2021 5 5
2022 4 0
2023 4 1
2024 5 1
Ogólnie 18 7
Mecze i gole w reprezentacji
Lp. Data Miasto Przeciwnik Gol Wynik Rozgrywki
1. 02.09.2021 Warszawa, Polska  Albania Gol 4:1 el. MŚ 2022
2. 05.09.2021 Serravalle, San Marino  San Marino GolGolGol 7:1 el. MŚ 2022
3. 08.09.2021 Warszawa, Polska  Anglia 1:1 el. MŚ 2022
4. 09.10.2021 Warszawa, Polska  San Marino Gol 5:0 el. MŚ 2022
5. 12.10.2021 Tirana, Albania  Albania 1:0 el. MŚ 2022
6. 24.03.2022 Glasgow, Szkocja  Szkocja 1:1 towarzyski
7. 29.03.2022 Chorzów, Polska  Szwecja 2:0 el. MŚ 2022 Baraże
8. 01.06.2022 Wrocław, Polska  Walia 2:1 LN 2022/2023
9. 08.06.2022 Bruksela, Belgia  Belgia 1:6 LN 2022/2023
10. 12.10.2023 Thorshavn, Wyspy Owcze  Wyspy Owcze Gol 2:0 el. ME 2024
11. 15.10.2023 Warszawa, Polska  Mołdawia 1:1 el. ME 2024
12. 17.11.2023 Warszawa, Polska  Czechy 1:1 el. ME 2024
13. 21.11.2023 Warszawa, Polska  Łotwa 2:0 towarzyski
14. 21.03.2024 Warszawa, Polska  Estonia 5:1 el. ME 2024 Baraże półfinał
15. 07.06.2024 Warszawa, Polska  Ukraina 3:1 towarzyski
16. 16.06.2024 Hamburg, Niemcy  Holandia Gol 1:2 ME 2024
17. 21.06.2024 Berlin, Niemcy  Austria 1:3 ME 2024
18. 05.09.2024 Glasgow, Szkocja  Szkocja 3:2 LN 2024/2025

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego młodszy brat Aleksander również jest piłkarzem[12].

Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Amerykański sen Buksy [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-07-04] (pol.).
  2. Autograf Moskala [online], Dziennik Polski, 14 sierpnia 2015 [dostęp 2023-07-04] (pol.).
  3. Z Podwórka na Stadion o Puchar Tymbarku | PZPN [online], www.laczynaspilka.pl [dostęp 2023-07-04].
  4. piter: Mają kaca przez Zajaca. 90minut.pl, 2014-07-25. [dostęp 2020-03-08]. (pol.).
  5. Adam Buksa odchodzi z Pogoni Szczecin [online], pogonszczecin.pl, 20 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-20] (pol.).
  6. Official: New England Revolution transfer Adam Buksa to Ligue 1's RC Lens. mlssoccer.com, 2022-06-07. [dostęp 2022-06-07]. (ang.).
  7. Kolejny reprezentant Polski trafił do Turcji. Będzie grał dla byłego piłkarza Realu Madryt [online], Meczyki.pl [dostęp 2023-07-18] (pol.).
  8. Farzam Abolhosseini, Afsløring: Buksa har underskrevet fire år med FCM [online], Tipsbladet.dk, 10 lipca 2024 [dostęp 2024-07-11].
  9. Powołania na mecze z Czechami i Portugalią [online], laczynaspilka.pl, 5 listopada 2018 [dostęp 2019-11-09] (pol.).
  10. Wrócili i zwyciężyli! Polska – Albania 4:1. pzpn.pl, 2021-09-02. [dostęp 2021-09-02].
  11. Wygrana z San Marino. Dublet „Lewego” i hat-trick Adama Buksy. pzpn.pl, 2021-09-05. [dostęp 2021-09-06].
  12. Mateusz Miga, Ścigając marzenia i brata. ″Bramki liczcie nam wspólnie″ [online], sport.tvp.pl, 31 sierpnia 2019 [dostęp 2019-11-09] (pol.).
  13. Mateusz Janiak: Buksa nie dał się powalić kolanom. „Nie pozwolę sobie wmówić, że czegoś nie dam rady zrobić”. przegladsportowy.pl, 2018-04-20. [dostęp 2020-04-24]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]