Przejdź do zawartości

Ṭāʾ

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ṭāʾ
Ilustracja
Informacje podstawowe
Postać izolowana

ط

Postać początkowa

طـ

Postać środkowa

ـطـ

Postać końcowa

ـط

Podstawowy alfabet

arabski

Pochodzenie
Oparty na grafemie

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ṭāʾ (ط) – szesnasta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [dˤ], tj. faryngalizowanej spółgłoski zwartej dziąsłowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery Tet.

W języku polskim litera ṭāʾ jest transkrybowana za pomocą litery T[2].

W arabskim systemie liczbowym literze ṭāʾ odpowiada cyfra 9.

Postacie litery

[edytuj | edytuj kod]
Postać: izolowana końcowa środkowa początkowa
Wygląd:
ط ـط ـطـ طـ

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
Znakط
Nazwa w UnikodzieArabic Letter Tah
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowo
Unicode1591U+0637
UTF-8216 183d8 b7
Odwołania znakowe SGMLطط

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
  2. Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.