Przejdź do zawartości

Żandarm i policjantki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żandarm i policjantki
Le gandarme et les gendarmettes
Gatunek

komedia

Data premiery

6 października 1982

Kraj produkcji

Francja

Język

francuski

Czas trwania

95 minut

Reżyseria

Jean Girault
Tony Aboyantz

Scenariusz

Richard Balducci
Jean Girault
Jacques Vilfrid

Główne role

Louis de Funès
Michel Galabru
Claude Gensac
Maurice Risch

Muzyka

Raymond Lefèvre

Poprzednik

Żandarm i kosmici (1979)

Żandarm i policjantki (fr. Le Gendarme et les gendarmettes) – francuska komedia z 1982 z Louisem de Funèsem w roli głównej. Produkcja ta była emitowana w Polsce również pod tytułem Żandarm i żandarmetki.

Film ten jest szóstą i ostatnią częścią serii o żandarmie. Był to też ostatni film, w jakim zagrał Louis de Funes. Niespełna pół roku później, w styczniu 1983, zmarł na zawał serca. Z kolei reżyser filmu, Jean Girault, zmarł w lipcu 1982, między zakończeniem zdjęć a premierą dzieła, dlatego prace nad filmem kontynuował w jego zastępstwie Tony Aboyantz. Jean Girault i Louis de Funès planowali powstanie siódmej części przygód żandarma pt. Żandarm pod Waterloo, w którym stróż prawa miał się przenieść w przeszłość, do czasów Napoleona. Wskutek śmierci reżysera i aktora pomysł nie został zrealizowany.

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Poza przeprowadzką do większego, nowocześniejszego i wyposażonego w sprzęt komputerowy posterunku, niewiele się zmieniło u żandarmów z Saint-Tropez. Pułkownik wizytujący nową siedzibę oznajmia, iż oddział obdarzony został wielkim zaufaniem. Otóż właśnie tu staż mają odbyć cztery adeptki szkoły policyjnej. Komendant Gerber (Michel Galabru) i jego zastępca, sierżant Ludovic Cruchot (Louis de Funès) zamierzają posiąść monopol na adorowanie przyszłych policjantek. Na ich nieszczęście cztery piękne damy przybywają na posterunek w chwili, gdy obaj omyłkowo noszą bagaże przypadkowych czterech turystek.

Christine, Marianne, Isabelle i czarnoskóra Yo wzbudzają zachwyt od pierwszych chwil. Dziewczęta zostają zakwaterowane w pobliskim klasztorze. Kolejne dni w zamierzeniu mają podnosić kwalifikacje policjantek. Żandarmi całkowicie tracą dla nich głowy, czym narażają się swoim żonom. O romans podejrzewany jest nawet sam Cruchot. Jego małżeństwo wisi na włosku.

Tymczasem pewnego wieczoru ginie bez śladu jedna z dziewcząt. Następnego dnia sytuacja się powtarza i w czasie rutynowej służby zostaje porwana druga kobieta. Wkrótce ten sam los spotyka dwie pozostałe policjantki. Cruchot z przyjaciółmi rozpoczyna poszukiwania. Okazuje się bowiem, że zaginięcie dziewcząt może doprowadzić do międzynarodowego skandalu dyplomatycznego. Wychodzi na jaw, że czarnoskóra Yo jest córką prezydenta jednego z afrykańskich państw, który wkrótce ma przybyć do Francji z oficjalną wizytą. Pułkownik jest wściekły, a żandarmi nie mają wiele czasu na rozwiązanie problemu. Z pomocą stróżom prawa przyjdzie i tym razem słynna zakonnica.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

W 2016 w budynku, w którym nagrywane było pięć pierwszych filmów z serii, otwarte zostało Muzeum Żandarmerii i Kina[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Le musée de la Gendarmerie et du Cinéma de Saint-Tropez. saint-tropez.fr. [dostęp 2017-05-03]. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]