Żagwiowate
Żagiew zimowa (Lentinus brumalis) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina |
żagwiowate |
Nazwa systematyczna | |
Polyporaceae Fr. ex Corda[1] Icon. fung. 3: 49 (Praga, 1839) | |
Typ nomenklatoryczny | |
Polyporus P. Micheli ex Adans. |
Żagwiowate (Polyporaceae Fr. ex Corda) – rodzina grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales)[2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzina Polyporaceae zawiera gatunki grzybów przeważnie nadrzewnych (tylko sporadycznie naziemnych), saprotroficznych lub pasożytniczych. Ich owocniki przypominają grzyby z rodziny szczeciniakowatych (Hymenochaetaceae), są zróżnicowane pod względem konsystencji i kształtu, jednak prawie zawsze z rurkowym hymenoforem (niektóre gatunki z rodzaju Lentinus oraz grzyby z rodzaju Panus mają hymenofor blaszkowy). Zarodniki żagwiowatych są najczęściej gładkie i bezbarwne, a ich wysyp biały[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Według Index Fungorum bazującego na Dictionary of the Fungi do rodziny Polyporaceae należą liczne rodzaje. Wśród występujących w Polsce są to[2]:
- Cerioporus Quél. 1886 – żagwiak
- Coriolopsis Murrill 1905 – włochatka
- Cyanosporus McGinty 1909
- Daedaleopsis J. Schröt. 1888 – gmatwica
- Datronia Donk 1967 – jamczatka
- Dichomitus D.A. Reid 1965 – czarnoporek
- Donkioporia Kotl. & Pouzar 1973 – czyreniówka
- Epithele (Pat.) Pat. 1900 – bagnówka
- Fomes (Fr.) Fr. 1849 – hubiak
- Ganoderma P. Karst. 1881– lakownica
- Haploporus Bondartsev & Singer – iwoporek
- Lentinus Fr. 1825 – twardziak
- Lenzites Fr. 1836 – blaszkowiec
- Neofavolus Sotome & T. Hatt. 2013 – żagiewka
- Pachykytospora Kotl. & Pouzar 1963
- Perenniporia Murrill 1942 – trwałoporka
- Picipes Zmitr. & Kovalenko 2016 – czarnostopka
- Podofomes Pouzar 1966 – smolusznik
- Polyporus P. Micheli ex Adans. 1763 – żagiew
- Pycnoporus P. Karst. 1881 – gęstoporek
- Royoporus A.B. De 1996
- Szczepkamyces Zmitr. 2018
- Trametes Fr. 1836 – wrośniak
Polskie nazwy na podstawie pracy Władysława Wojewody z 2003 r.[4] oraz rekomendacji Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów z 2021 r.[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-17] .
- ↑ a b CABI databases [online] [dostęp 2020-11-17] .
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0 .
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ Rekomendacja nr 2/2021 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2021-07-19] .