Przejdź do zawartości

Łuszczyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łuszczyny rzepaku

Łuszczyna (siliqua) – suchy, pękający owoc wyróżniany jako szczególna forma torebki, powstający z dwóch zrośniętych owocolistków[1][2]. W stanie dojrzałym owocolistki te oddzielają się zazwyczaj dwuklapowo od ramy zawierającej łożysko[1].

Łuszczyna bywa definiowana szeroko jako każda podłużna, otwierająca się dwuklapowo torebka (np. występująca u glistnika z rodziny makowatych)[1] lub definiowana jest wąsko jako owoc charakterystyczny wyłącznie dla rodziny kapustowatych (Brassicaceae)[3]. W tym drugim przypadku do cech typowych dla łuszczyny zaliczana jest błoniasta przegroda fałszywa tworząca się między ramą, na której osadzone są nasiona. Przegroda powstaje w wyniku wtórnego wrastania tkanki owocolistka do pojedynczej komory zalążniowej[3].

U niektórych przedstawicieli kapustowatych (np. u roślin z rodzaju rzodkiew) owoc jest wyraźnie zwężony między nasionami i nie otwiera się klapami, lecz rozpada na jednonasienne fragmenty. Owoce takie nazywane są łuszczynami przewęzistymi[3] i zaliczane są do owoców niepękających jako rozłupnie (poszczególne fragmenty są nazywane rozłupkami)[1].

Łuszczyny są podłużne, przynajmniej 3x tak długie jak szerokie. Jeśli owoc jest równy lub krótszy w stosunku do szerokości określany jest mianem łuszczynki[3][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d E. Strasburger, F. Noll, H. Schenck, A.F.W. Schimper: Botanika. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1972, s. 829, 869.
  2. a b Michael G. Simpson: Plant Systematics. Amsterdam, Boston, Heidelberg i in.: Elsevier, 2010, s. 357. ISBN 978-0-12-374380-0.
  3. a b c d Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.