Przejdź do zawartości

Łaskuny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łaskuny
Paradoxurinae
J.E. Gray, 1865[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – łaskun palmowy (Paradoxurus hermaphroditus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Infrarząd

Viverroidea

Rodzina

wiwerowate

Podrodzina

łaskuny

Typ nomenklatoryczny

Paradoxurus F. Cuvier, 1821

Rodzaje

12 rodzajów (w tym 8 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Łaskuny[15] (Paradoxurinae) – podrodzina niewielkich, nocnych ssaków drapieżnych z rodziny wiwerowatych (Viverridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w południowej i południowo-wschodniej Azji[16][17][18].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[19][16][15]:

Opisano również rodzaje wymarłe[20]:

  1. Typ nomenklatoryczny: Arctictis Temminck, 1824.
  2. Pisownia oryginalna.
  3. Typ nomenklatoryczny: Paradoxurus F. Cuvier, 1821.
  4. Typ nomenklatoryczny: Arctogalidia Merriam, 1897.
  5. Typ nomenklatoryczny: Pseudocivetta Petter, 1967.
  6. Typ nomenklatoryczny: Kichechia Savage, 1965.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c J.E. Gray. A revision of the genera and species of Viverrine animals (Viverridae) founded on the collection in the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 508, 1864. (ang.). 
  2. Gill 1874 ↓, s. 4.
  3. Gill 1874 ↓, s. 4, 61.
  4. J.E. Gray. On the genera Paradoxurus, Platyschista, and Paguma; and notes on some species lately received in the British Museum. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth series. 14, s. 242, 1874. (ang.). 
  5. A.T. Rochebrune. Faune de la Sénégambie. Mammifères. „Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux”. Quatrième série. 7, s. 130, 1883. (fr.). 
  6. E.D. Cope. On the Systematic Relations of the Carnivora Fissipedia. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 20, s. 474, 1882. (ang.). 
  7. a b Trouessart 1885 ↓, s. 74.
  8. Trouessart 1885 ↓, s. 75.
  9. H. Winge: Jordfundne og nulevende rovdyr (Carnivora) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilien: med udsigt over pungdyrenes slægtskab. Copenhagen: Bianco Lunos Kgl Hof-Bogtrykkeri, 1895, s. 59. (duń.).
  10. R.I. Pocock. The rarer Genera of Oriental Viverridae. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 103 (4), s. 969, 977, 1933. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1933.tb01638.x. (ang.). 
  11. W.K. Gregory & M. Hellman. On the Evolution and Major Classification of the Civets (Viverridae) and Allied Fossil and Recent Carnivora: A Phylogenetic Study of the Skull and Dentition. „Proceedings of the American Philosophical Society”. 81 (3), s. 320, 1939. JSTOR: 984861. (ang.). 
  12. a b G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 116, 1945. (ang.). 
  13. Morales i Pickford 2011 ↓, s. 273.
  14. Morales i Pickford 2011 ↓, s. 274.
  15. a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 139–140. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  16. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 412. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  17. A.P. Jennings & G. Veron: Family Viverridae (Civets, Genets and Oyans). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 174, 227–230. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  18. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Paradoxurinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-03-13].
  19. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-15]. (ang.).
  20. J.S. Zijlstra, Paradoxurinae Gray, 1965, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-12-15] (ang.).
  21. M. Morlo, E.R. Miller & A.N. El-Barkooky. Creodonta and Carnivora from Wadi Moghra, Egypt. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 27 (1), s. 153, 2007. DOI: 10.1671/0272-4634(2007)27[145:CACFWM]2.0.CO;2. (ang.). 
  22. R.J.G. Savage. Fossil mammals of Africa: 19. The Miocene Carnivora of East Africa. „Bulletin of the British Museum (Natural History)”. Geology. 10 (8), s. 296, 1965. (ang.). 
  23. G. Qi. Lufengictis—A new genus of viverrids from Lufengpithecus locality of Yunnan. „人类学学报 / Acta Anthropologica Sinica”. 23 (Supplement), s. 277, 2004. (chiń. • ang.). 
  24. Morales i Pickford 2011 ↓, s. 272.
  25. J. Morales, M. Pickford, M.D. Soria Mayor & S. Fraile. New Viverrinae (Carnivora: Mammalia) from the basal Middle Miocene of Arrisdrift, Namibia. „Palaeontologia africana”. 37, s. 99, 2001. (ang.). 
  26. G. Petter: Petits carnivores villafranchiens du Bed I d’Oldoway (Tanzanie). W: Problèmes actuels de Paléontologie (Évolution des Vertébrés). Paris: Colloques Internationaux du CNRS, 1967, s. 529, 532. (fr.).
  27. C. Grohé, L. de Bonis, Y. Chaimanee, O. Chavasseau, M. Rugbumrung, C. Yamee, K. Suraprasit, C. Gibert, J. Surault, C. Blondel & J.-J. Jaeger. The Late Middle Miocene Mae Moh Basin of Northern Thailand: The Richest Neogene Assemblage of Carnivora from Southeast Asia and a Paleobiogeographic Analysis of Miocene Asian Carnivorans. „American Museum Novitates”. 3952, s. 30, 2020. DOI: 10.1206/3952.1. (ang.). 
  28. J. Morales & M. Pickford. Carnivores from the Middle Miocene Ngorora Formation (13–12 Ma), Kenya. „Estudios Geológicos”. 61 (3-6), s. 280, 2005. DOI: 10.3989/egeol.05613-668. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]