Łachwa (rzeka)
Łachwa na wysokości Bouszawy | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 90 km |
Spadek |
0,6% |
Powierzchnia zlewni |
731 km² |
Źródło | |
Miejsce | Staraja Wadwa |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Dniepr |
Miejsce | |
Współrzędne | |
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego | |
Położenie na mapie Białorusi |
Łachwa (biał. Лахва; ros. Лахва; pol. hist. Łochwa) – rzeka na Białorusi, w obwodzie mohylewskim. Prawy dopływ Dniepru. Należy do zlewiska Morza Czarnego.
Rzeka i dolina
[edytuj | edytuj kod]Szerokość rzeki zazwyczaj wynosi do 20 m, miejscowo dochodząc nawet do 40 m. Brzegi mają ok. 0,5–1 m wysokości, w dolnym biegu spotykane są także wyższe brzegi do 2 m. Najwyższy poziom wód występuje końcem marca, gdy głębokość może wynieść do 2,2 m w dolnym biegu.
Dolina płaskodenna o kształcie trapezu. W górnym biegu szeroka na 0,5-0,8 km, w dolnym jej szerokość waha się pomiędzy 1 a 1,5 km. Zbocza są łagodne i umiarkowanie strome.
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Jej źródła znajdują się ok. 1 km na północny wschód od wsi Staraja Wadwa, w rejonie szkłowskim. Następnie rzeka płynie na południe przez rejon mohylewski, od zachodu omijając Mohylew. Z większych miejscowości przepływa tu przez Kniażyce oraz mija m.in. drogę magistralną M4, linię kolejową Osipowicze – Mohylew i drogę republikańską R93.
Końcowy odcinek rzeki leży na terenie rejonu bychowskiego, gdzie w pobliżu ujścia przepływa pod linią kolejową Mohylew – Żłobin oraz drogą republikańską R97. Uchodzi do Dniepru we wsi Załachwiennie, w pobliżu Monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w Barkułabowie.
Prowadzona na niej jest turystyka kajakowa[1].
Dopływy
[edytuj | edytuj kod]Do znaczniejszych dopływów zaliczają się: Łachwica, Żywarezka i Praciunica.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Сплав по Лахве. [dostęp 2021-04-01]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2021-04-01]. (ros.).
- Лахва. [dostęp 2021-04-01]. (ros.).
- Google Maps
- Łochwa, rz., [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 675 .