Endlösung der Judenfrage
Endlösung der Judenfrage (z niem. „ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”) – eufemistyczne określenie nazistowskiego planu zagłady europejskich Żydów, przedstawionego na konferencji w Wannsee[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Po ataku Niemiec na Polskę 1 września 1939 (Fall Weiss), a następnie 22 czerwca 1941 na ZSRR (Operacja Barbarossa) pod niemiecką okupacją znalazły się miliony osób pochodzenia żydowskiego. Decyzje dotyczące szczegółów technicznych akcji podjęto podczas Konferencji w Wannsee, 20 stycznia 1942. Ostateczne rozwiązanie wdrażano przede wszystkim przez specjalnie utworzone ośrodki zagłady.
Podczas wojny niemieccy naziści i ich sojusznicy zamordowali 5-6 milionów europejskich Żydów[2].
Filmy
[edytuj | edytuj kod]- Die Wannseekonferenz (TV 1984).
- Ostateczne rozwiązanie (oryg. Conspiracy) (TV 2001)[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Endlösung der Judenfrage, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-03-14].
- ↑ The War Against the Jews Lucy Dawidowicz, Bantam, 1986. s. 403.
- ↑ Ostateczne rozwiązanie w bazie IMDb (ang.)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Raul Hilberg: The Destruction of the European Jews. Chicago: Quadrangle Books, 1961, s. 787. ISBN 978-1-68422-886-7. (ang.).. Wydanie w języku polskim: Raul Hilberg: Zagłada Żydów Europejskich. Jerzy Giebułtowski (tłum.). Piotr Stefaniuk (wyd.), 2014-02-15, s. 1680. ISBN 978-83-935789-0-0.
- Christopher Browning: Geneza „ostatecznego rozwiązania”, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2012.