Konačno rješenje židovskog pitanja

Konačno rješenje židovskog pitanja (die Endlösung der Judenfrage) je pojam koji se odnosi na plan njemačkih nacista da genocidom unište i pobiju cijelu populaciju Židova u Evropi za vrijeme Drugog svjetskog rata. Christopher Browning opisuje "Konačno rješenje" kao "program sa ciljem ubijanja svakog Jevreja koji je u dosegu Nijemaca".^[1] Ovaj pojam je smišljen od strane Adolfa Eichmanna, jednog od vrhovnih nacističkih vođa, koji je nadgledao i vodio genocid. Izvedba ovog plana se kasnije očtiovala u najvećim pokoljima nad Židovima u Drugom svjetskom ratu. Masovna ubistva Židova imala su za žrtvu milion Židova prije finalizacije Konačnog rješenja 1942. godine. To je bio dokumenat koji planira potpuno istrebljenje židovske populacije u Evropi u logorima smrti ili putem smaknuća njemačkim SS-jedinicama. Ta odluka je donešena na Wannsee konferenciji u Berlinu, 20.1.1942. godine. Na njoj je održana rasprava oko "Konačnog rješenja židovskog pitanja", a sav je materijal snimljen. Materijal su nakon rata pronašli saveznički vojnici i to je bio jedan od glavnih dokaza na Nürnberškom procesu. U proljeće 1942. godine je počela masovna egzekucija i potpuno istrebljenje evropskih Židova, a već su stotine hiljada bile ubijene od strane odreda smrti-njemačkih elitnih jedinica. Još uvijek traje debata kad je tačno donešena odluka da se Jevreji u Evropi izbrišu.

Dio historičara tvrdi da su zapravo postojale dvije odluke istrebljenja Židova u Evropi. Prva je bila o istrebljenju Židova u Rusiji i njih su provodile njemačke elitne trupe, a druga je odluka bila da se istrijebe ostali Židovi u Evropi. Joseph Goebbels, njemački ministar propagande u to vrijeme, je jednom prilikom izjavio: "Führer je riješio da Židove skloni sa scene. Upozorio ih je da se neće lijepo provesti ako pokušaju ponovo nešto protiv Njemačke i njemačkog naroda, kao što su to uradili u Prvom svjetskom ratu. Ali, oni su neposlušan, tvrdoglav narod, ne shvataju što im se sprema. Sami su krivi za sve što im se dogodilo, trenutno događa i što će im se dogoditi. Sad je evo došao još jedan rat svjetskih razmjera. I sad je istrebljenje Židova neminovno i izuzetno potrebno. Ako se sada njih ne riješimo, nećemo nikada. Ako Nijemci moraju ginuti, da bi istrijebili ovu gamad, onda će tako i biti. Moramo se žrtvovati. Ali, nek židovsko smeće zna, da će odgovarat za svakog Nijemca koji pogine za čast našeg Carstva, i za svakog Nijemca, njih će stradat 1000. Stanite uz bok Führera, koji nas vodi da konačno očistimo svoje Carstvo, svoju Svetu Njemačku od ovogo korova". Tokom rata 6 miliona Židova je ubijeno u plinskim komorama, radnim logorima, sabirnim centrima, logorima smrti ili u individualnim smaknućima. U ljeto 1941. godine su otvoreni logori Belzec, Sobibor, Treblinka, Buchenwald, Dachau, Auschwitz.