Przejdź do zawartości

Ford Ranger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ford Rangersamochód osobowy typu pickup klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford od 1982 roku. Od 2022 roku produkowana jest szósta generacja modelu.

Pierwsza generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Ranger I
Ilustracja
Ford Ranger I przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

styczeń 1982

Okres produkcji

1982–1992

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Saint Paul
Stany Zjednoczone Louisville

Poprzednik

Ford Courier
Ford Durango

Następca

Ford Ranger II

Dane techniczne
Segment

pick-up segmentu D

Typy nadwozia

2- i 4-drzwiowy pick-up

Skrzynia biegów

4- i 5-biegowa manualna
3- i 4-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

4460–4917 mm

Szerokość

1697–1699 mm

Wysokość

1841 mm

Rozstaw osi

2741–3175 m

Masa własna

1745 kg

Liczba miejsc

2–5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Ford Bronco II

Konkurencja

Chevrolet S-10
Dodge Dakota
GMC Sonoma

Ford Ranger I – tył
Ford Ranger I po liftingu

Ford Ranger I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1982 roku.

Średniej wielkości pickup o nazwie Ranger po raz pierwszy został opracowany wyłącznie z myślą o rynku Ameryki Północnej, trafiając na rynek na początku lat 80. Pojazd powstał jako odpowiedź na zapotrzebowanie rynkowe wygenerowane przez konkurencyjne General Motors, które w podobnym okresie wprowadziło do sprzedaży podobnej wielkości model Chevrolet S-10[1].

Ranger I uplasował się w północnoamerykańskiej ofercie Forda jako tańsza i mniejsza alternatywa dla modelu F-Series, zyskując charakterystyczne, kanciaste proporcje nadwozia[1]. Podobnie jak w przypadku pokrewnego SUV-a Bronco II, pas przedni przyozdobiła prostokątna atrapa chłodnicy o strukturze kratownicy.

Lifting

[edytuj | edytuj kod]

W 1989 roku Ranger I przeszedł gruntowną modernizację, w ramach której samochód otrzymał zupełnie nowy wygląd pasa przedniego. Pojawiły się duże kanciaste reflektory, większa chromowana atrapa chłodnicy i inny wygląd zewnętrznych zderzaków. Modernizacja objęła także SUV-a zbudowanego na bazie Rangera – model Bronco II[2].

Wersje wyposażenia

[edytuj | edytuj kod]
  • S
  • Sport
  • Custom
  • XLT
  • STX

Silniki

[edytuj | edytuj kod]

Benzynowe:

  • L4 2.0L 73 KM
  • L4 2.0L 90–100 KM
  • V6 2.8L 115 KM
  • V6 2.9L 140 KM
  • V6 3.0L 140 KM
  • V6 4.0L 160 KM

Wysokoprężne:

  • L4 2.2L 59 KM
  • L4 2.3L 86 KM


Druga generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Ranger II
Ilustracja
Ford Ranger II przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

sierpień 1992

Okres produkcji

1992–1997

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Saint Paul
Stany Zjednoczone Louisville
Stany Zjednoczone Edison
Argentyna Buenos Aires

Poprzednik

Ford Ranger I

Następca

Ford Ranger III

Dane techniczne
Segment

pick-up segmentu D

Typy nadwozia

2- i 4-drzwiowy pick-up

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
4- i 5-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

4681–5034 mm

Szerokość

1763 mm

Wysokość

1625 mm

Rozstaw osi

2741–3180 mm

Liczba miejsc

2–5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Mazda B-Series

Pokrewne

Ford Explorer Sport Trac

Konkurencja

Chevrolet Colorado
Dodge Dakota
GMC Canyon
Nissan Frontier
Toyota Tacoma

Ford Ranger II – tył
Ford Ranger II XL Sport

Ford Ranger II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1992 roku.

Zupełnie nowe, drugie wcielenie Rangera powstało na nowej platformie koncernu Forda. Przełożyło się to na większe nadwozie i rozstaw osi, a także obszerniejsze wnętrze i większą przestrzeń towarową. Gruntownie zmodernizowano wystrój kabiny pasażerskiej, zamontowano bardziej komfortowe fotele, poprawiono poziom wykończenia kokpitu i wyciszenie wnętrza. Gamę nadwoziową ponownie utworzyły warianty z długą lub pojedynczą kabiną pasażerską[3].

Pod kątem stylistyki samochód zyskał bardziej krągłe, a zarazem masywniejsze proporcje nadwozia[4]. Wyróżniał się odtąd wyraźnie zarysowanymi nadkolami, a także masywnymi reflektorami płynnie wkomponowanymi w dużą atrapę chłodnicy podobną do innych konstrukcji Forda w latach 90. XX wieku. W zależności od wariantu wyposażenia, Ranger mógł wyróżniać się chromowaną, lub pokrytą szarym tworzywem atrapą chłodnicy z logiem umieszczonym centralnie lub w górnej poprzeczce.

Kabina pasażerska wyróżniła się stosunkowo wysoką pozycją za kierownicą, z miękkimi fotelami pokrytymi materiałową tapicerką. Pojazd zaprojektowano pod kątem optymalnej widoczności, nadając słupkom w polu widzenia kierowcy cienki kształt, a także montując relatywnie rozległe lusterka[5].

Wersje wyposażenia

[edytuj | edytuj kod]
  • XL
  • XL Sport
  • XLT
  • STX

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 2.0L 98 KM
  • V6 3.0L 140 KM
  • V6 4.0L 160 KM


Trzecia generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Ranger III
Ilustracja
Ford Ranger III przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

wrzesień 1997

Okres produkcji

1997–2011 (USA)
1997–2009 (Argentyna)

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Saint Paul
Stany Zjednoczone Louisville
Stany Zjednoczone Edison
Argentyna Buenos Aires

Poprzednik

Ford Ranger II

Następca

Ford Ranger IV
(Ameryka Południowa)
Ford Ranger V
(Ameryka Północna)

Dane techniczne
Segment

pick-up segmentu D

Typy nadwozia

2- i 4-drzwiowy pick-up

Skrzynia biegów

4- i 5-biegowa manualna
3- i 4-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

4460–4917 mm

Szerokość

1697–1699 mm

Wysokość

1735-1763 mm

Rozstaw osi

2741–3175 m

Liczba miejsc

2–5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Mazda B-Series

Pokrewne

Ford Explorer Sport Trac

Konkurencja

Chevrolet Colorado
Dodge Dakota
GMC Canyon
Nissan Frontier
Toyota Tacoma

Ford Ranger II – tył
Ford Ranger II po liftingu
Ford Ranger II po drugim liftingu
Ford Ranger II po trzecim liftingu
Ford Ranger EV

Ford Ranger III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1997 roku.

W przypadku trzeciej generacji Rangera Ford zdecydował się zastosować swoją powszechnie stosowaną praktykę, w ramach której dotychczas produkowana wersja została jedynie obszernie zmodernizowana pod kątem wizualnym, jak i technicznym. Niewielkie zmiany były podyktowane dużym sukcesem rynkowym Rangera, odzwierciedlającym powodzenie dotychczasowej konwencji, jaką zastosował producent[6].

W porównaniu do poprzednika pojawił się zupełnie nowy przedni pas, gdzie zamontowano większe reflektory, nową atrapę chłodnicy oraz inny zderzak i przeprojektowany kształt tylnych lamp. Zamontowano też nowy kokpit z przemodelowanym układem wskaźników i nowszym projektem konsoli centralnej, a także odświeżono gamę jednostek napędowych oraz dostępnych przekładni biegów[7].

Ranger EV

[edytuj | edytuj kod]

W 1998 roku na bazie Rangera drugiej generacji opracowany został pierwszy produkcyjny samochód elektryczny w historii Forda, model Ford Ranger EV[8]. Podobnie jak pierwsza generacja Rangera, tak i pomysł na elektrycznego małego pickupa Forda był ruchem odpowiadającym na istniejącą już, konkurencyjną konstrukcję Chevrolet S-10 EV[9]. Pod kątem wizualnym odróżnił się on jedynie zaślepkami w miejscu atrapy chłodnicy wraz z gniazdkiem przy prawej krawędzi[8], z kolei największe różnice pojazd przeszedł pod kątem napędu.

Elektryczny Ranger napędzany był akumulatorem kwasowo-ołowiowym, który w pierwszych miesiącach produkcji wyróżniał się pojemnością 22 kWh i maksymalnym zasięgiem 105 kilometrów. W 1999 roku zwiększono jego pojemność do 26 kWh, co pozwoliło na zasięg do 132 kilometrów[10]. Podczas trwającej 4 lata produkcji Forda Rangera EV powstało ok. 1700 sztuk pojazdu, a ostatnie sztuki wyprodukowano w 2002 roku[9].

Restylizacje

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku Ford zdecydował się na przeprowadzenie rozległej modernizacji Rangera II, w ramach której samochód zyskał gruntownie zmodyfikowany pas przedni. Pojawiły się inne, wyraźnie mniejsze reflektory, zmodyfikowane wkłady tylnych świateł, a także większa atrapa chłodnicy i zmodyfikowany kształt zderzaków, które odtąd były opcjonalnie malowane w kolorze nadwozia[11].

W 2005 roku Ford zdecydował się po raz drugi zmodernizować Rangera, jednak zakres zmian okazał się tym razem wyraźnie skromniejszy. Zmodyfikowano jedynie kształt zderzaków i wkład atrapy chłodnicy, a także zmodernizowano wygląd kokpitu i wystrój wnętrza[12].

W ramach trzeciego i zarazem ostatniego w historii drugiej generacji Rangera modernizacji w 2007 roku, Ford ponownie odświeżył kształt atrapy chłodnicy, zderzaków, a także lamp i deski rozdzielczej[13]. Samochód pod taką postacią pozostał w produkcji do końca 2011 roku, kiedy to jednocześnie zakończyły się blisko 20-letnie dzieje tej konstrukcji[14]. W Ameryce Południowej samochód został wycofany dwa lata wcześniej – w 2009 roku.

Wersje wyposażenia

[edytuj | edytuj kod]
  • XL
  • XLT
  • STX
  • FX4
  • Tremor

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 2.0L 98 KM
  • L4 2.3L 143 KM
  • V6 3.0L 145 KM
  • V6 4.0L 160 KM
  • V6 4.0L 207 KM


Wersja globalna

[edytuj | edytuj kod]
Ford Ranger III
Ilustracja
Ford Ranger III przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

maj 1998

Okres produkcji

1998–2006

Miejsce produkcji

Tajlandia Bangkok
Filipiny Santa Rosa
Wietnam Hải Dương
Południowa Afryka Silverton

Następca

Ford Ranger III
(Świat)

Dane techniczne
Segment

pickup segmentu D

Typy nadwozia

2- i 4-drzwiowy pickup
2- i 4-drzwiowe podwozie

Napęd

tylny
AWD

Długość

5005 mm

Szerokość

1750 mm

Wysokość

1615 mm

Rozstaw osi

2985 mm

Masa własna

1333 kg

Liczba miejsc

2–5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Mazda B-Series

Pokrewne

Ford Everest
Ford Courier

Konkurencja

Isuzu D-Max
Mitsubishi L200
Nissan Pickup
Toyota Hilux
Tata Xenon

Ford Ranger III – tył
Ford Ranger III Extreme
Ford Ranger III po liftingu
Ford Ranger III - tył po liftingu

Ford Ranger III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1998 roku.

Podczas targów motoryzacyjnych w Barcelonie[15] Ford po raz pierwszy od momentu wprowadzenia do użytku w 1982 roku zdecydował się zastosować nazwę Ranger także poza Ameryką Północną i Południową. Drugi model o takiej nazwie powstał jako konstrukcja dla rynków globalnych.

Międzynarodowy wariant Forda Rangera przyjął jednak zupełnie inną postać, będąc mniejszym i niepowiązanym konstrukcyjnie pickupem bliższym proporcjom i koncepcji konkurencji japońskiej. W czasie, gdy amerykański Ranger był konstrukcją opracowaną w Stanach Zjednoczonych, tak globalny wariant był konstrukcją japońskiej Mazdy, którą Ford zapożyczył jako bliźniaczy wariant modelu B-Series[16].

Model oferowany był w odmianach Single Cab, King Cab i Regular Cab. Pod kątem wizualnym w pierwszych latach produkcji wyróżniał się wąskimi reflektorami, a także dominującą pas przedni wyraźnie zarysowaną atrapą chłodnicy.

Wśród dostępnych jednostek napędowych znalazły się zarówno silniki benzynowe i wysokoprężne, z czego na rynku europejskim Ford ograniczył linię jedynie do 2,5-litrowego turbodiesla dostępnego w dwóch wariantach mocy: 79 lub 110 KM, po 2002 roku słabszy wzmacniając do 85 KM[17].

Lifting

[edytuj | edytuj kod]

Globalny Ford Ranger w 2003 roku przeszedł obszerną restylizację[16], która przyniosła głównie inny wygląd pasa przedniego. Pojazd zyskał większe i obszerniejsze powierzchniowo reflektory, a także charakterystyczną, dużą chromowaną atrapę chłodnicy[16]. Przemodelowano też zderzaki oraz wystrój kabiny pasażerskiej.

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Pojazd ten był pierwszym pickupem Forda przeznaczonym na rynki europejskie[18]. Dostępność pojazdu była jednak ograniczona, nie obejmując np. Polski, a koncentrując się na regionie Europy Zachodniej. Samochód oferowano także na licznych rynkach Azji Wschodniej i Centralnej, w krajach Afryki, a także Australii i Nowej Zelandii razem z tańszym, użytkowym wariantem pod nazwą Courier[19].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]

Benzynowe:

  • L4 2.2L F2
  • L4 2.6L G6E

Wysokoprężne:

  • L4 2.5L WL
  • L4 2.5L WL-T
  • L4 2.9L W9


Czwarta generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Ranger IV
Ilustracja
Ford Ranger IV przed lifitngiem
Producent

Ford

Projektant

Paul Gibson

Zaprezentowany

grudzień 2005

Okres produkcji

2006–2011

Miejsce produkcji

Tajlandia Bangkok
Południowa Afryka Pretoria
Filipiny Santa Rosa
Wietnam Hải Dương
Taoyuan

Poprzednik

Ford Ranger III
(Świat)
Ford CourierI
(Australia)

Następca

Ford Ranger V

Dane techniczne
Segment

pickup segmentu D

Typy nadwozia

2- i 4-drzwiowy pickup
2- i 4-drzwiowe podwozie

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna

Napęd

tylny
AWD

Długość

5170 mm

Szerokość

1804 mm

Wysokość

1762 mm

Rozstaw osi

3000 mm

Masa własna

1763–1878 kg

Liczba miejsc

2–5

Test Euro NCAP

2 gwiazdek

Bagażnik

1266 l

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Mazda BT-50

Pokrewne

Ford Everest

Konkurencja

Isuzu D-Max
Mitsubishi L200
Nissan Navara
Toyota Hilux

Ford Ranger IV – tył
Ford Ranger IV Chassis Cab
Ford Ranger IV po liftingu
Ford Ranger IV – tył po liftingu
Ford Ranger IV panamskiej policji

Ford Ranger IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2005 roku.

Zupełnie nowe wcielenie Rangera na rynki światowe przeszło obszerne modyfikacje wizualne, zyskując bardziej kanciaste kształty, a także znacznie mocniejsze jednostki napędowe oraz lepsze parametry transportowe pod kątem większej ładowności oraz wyższego uciągu[20]. Za projekt stylistyczny nowego Rangera odpowiedzialny był szef studia projektowego Forda z regionu Azji i Pacyfiku, Paul Gibson[21].

Globalny Ranger nowej generacji ponownie został zbudowany w ramach ścisłej współpracy z japońską Mazdą, będąc bliźniaczą konstrukcją analogicznej konstrukcji tym razem noszącej nazwę BT-50[22]. Nowa platforma przyniosła zmiany pod kątem komfortu jazdy, jak i przestronności w kabinie pasażerskiej.

Podobnie jak konkurencyjne konstrukcje Toyoty czy Nissana, Ford Ranger poza odmianami Single Cab, King Cab i Single Cab oferowany był w obniżonej i bardziej użytkowej odmianie Cargo[20]. Europejska organizacja badania bezpieczeństwa pojazdów Euro NCAP przyznała Rangerowi za ochronę pasażerów dwie gwiazdki w pięciogwiazdkowej skali[23].

W 2013 roku Ford przygotował dwa modele Rangera specjalnie na Rajd Dakar. Auta przygotowane na Rajd Dakar bazują na wariancie 4×4 Double Cab, posiadają w pełni kompozytowe nadwozia i pod maską skrywają 5,0-litrowe jednostki V8 generujące 350 KM przy 4500 obr./min oraz 560 Nm momentu obrotowego, który dostępny jest przy 4100 obr./min[24].

Lifting

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2009 roku Ford przeprowadził gruntowny lifting nadwozia Rangera[25]. Zmieniono całkowicie pas przedni, gdzie pojawiły się nowe, wyżej osadzone zaokrąglone reflektory z ciemnymi wkładami, a także duży chromowany grill z szeroko rozstawionymi poprzeczkami i inaczej ukształtowany zderzak.

Ponadto, przemodelowano też klosze tylnych lamp, które stały się dłuższe i otrzymały srebrne, zamiast czerwonych wkładów. Modernizacja poprzestała na przeprojektowanej kabinie pasażerskiej, której bogatsze standardowe wyposażenie po raz pierwszy objęło system umożliwiający odtwarzanie plików MP3[26]. Po raz pierwszy gamę wariantów wyposażeniowych poszerzył topowy, najobszerniej zmodyfikowany Wildtrak[27].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak poprzednik, zbudowany z Mazdą Ranger był konstrukcją zbudowaną z myślą o rynkach globalnych, na czele z regionem Azji Wschodniej, Afryki i Australii[28]. Samochód oferowany był na znacznie szerszej liczbie rynków europejskich niż dotychczas, trafiając po raz pierwszy do oficjalnej oferty Forda w Polsce[29]. Zakres wariantów wyposażeniowych i odmian nadwoziowych ściśle różnił się w zależności od rynku zbytu – np. niżej osadzone odmiany z mniejszym prześwitem i opcjonalną możliwością zabudowy podwozia, tzw. chassis cab[30] oferowane były jedynie na rynkach regionu Azji i Pacyfiku.

Wersje wyposażeniowe

[edytuj | edytuj kod]
  • XL
  • XLT
  • Limited
  • Wildtrak

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 2.5l MZR-CD
  • L4 3.0l MZR-CD


Wersja argentyńska

[edytuj | edytuj kod]
Ford Ranger IV
Ilustracja
Ford Ranger IV
Producent

Ford

Zaprezentowany

lipiec 2009

Okres produkcji

2009–2012

Miejsce produkcji

Argentyna Buenos Aires

Poprzednik

Ford Ranger III
(Ameryka Południowa)

Następca

Ford Ranger V

Dane techniczne
Segment

pick-up segmentu D

Typy nadwozia

4-drzwiowy pick-up

Skrzynia biegów

4- i 5-biegowa manualna
3- i 4-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

4917 mm

Szerokość

1699 mm

Rozstaw osi

3175 m

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Ford Ranger III

Konkurencja

Nissan Navara
Toyota Hilux

Ford Ranger IV – tył
Ford Ranger IV XL

Ford Ranger IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2009 roku.

W 2009 roku południowoamerykański oddział Forda postanowił zakończyć produkcję drugiego wcielenia, które było identycznie z wariantem znanym z rynku m.in. Stanów Zjednoczonych i Kanady, i postanowił samodzielnie opracować nowego Rangera na podzespołach poprzednika[31]. W ten sposób samochód zyskał zupełnie nowy wygląd zewnętrzny, z charakterystycznymi dużymi reflektorami, zaokrąglonymi proporcjami nadwozia i tylnymi lampami ze srebrnymi wkładami[32].

Poza opracowaną od podstaw nową karoserią i zmodernizowanymi jednostkami napędowymi, południowoamerykański Ranger zdradzał pokrewieństwo z poprzednikiem jedynie identycznym kokpitem – zmieniły się tutaj jedynie detale, zachowując taki sam projekt m.in. konsoli centralnej czy układu wskaźników[33]. Produkcja trwała do 2012 roku, kiedy to Rangera zastąpił nowy, tym razem jednolity dla wszystkich globalnych rynków model[34].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • L4 2.3l Duratec
  • L4 3.0l Power Stroke


Piąta generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Ranger V
Ilustracja
Ford Ranger V przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

październik 2010

Okres produkcji

2011–2022 (Świat)
2018–2023 (USA)

Miejsce produkcji

Tajlandia Rayong
Południowa Afryka Pretoria
Argentyna Buenos Aires
Stany Zjednoczone Wayne
Nigeria Lagos
Wietnam Hải Dương

Poprzednik

Ford Ranger IV
(Świat/Ameryka Południowa)
Ford Ranger III
(Ameryka Północna)
Ford Explorer Sport Trac
(Ameryka Północna)
Ford Falcon Ute
(Australia)

Następca

Ford Ranger VI

Dane techniczne
Segment

pickup segmentu D

Typy nadwozia

2- i 4-drzwiowy pickup
2- i 4-drzwiowe podwozie

Skrzynia biegów

5- i 6-biegowa manualna
6- i 10-biegowa automatyczna

Napęd

tylny
AWD

Długość

5110 mm
5398 mm (Raptor)

Szerokość

1849 mm
2028 mm (Raptor)

Wysokość

1703–1815 mm
1873 mm (Raptor)

Rozstaw osi

3220 mm
3226 mm (Raptor)

Masa własna

1866–2014 kg
2155 kg (Raptor)

Zbiornik paliwa

80 l[35]

Liczba miejsc

2–5[36]

Test Euro NCAP

5 gwiazdek

Bagażnik

1210 l

Ładowność

1045–1336 kg

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Mazda BT-50

Pokrewne

Ford Everest
Troller T4

Konkurencja

Isuzu D-Max
Mitsubishi L200
Nissan Navara
Toyota Hilux
Volkswagen Amarok

Ford Ranger V – tył
Ford Ranger V po liftingu
Ford Ranger V po drugim liftingu
amerykański Ford Ranger V
amerykański Ford Ranger V – tył
Ford Ranger V Raptor
Ford Ranger V Raptor – tył

Ford Ranger V został zaprezentowany po raz pierwszy w 2010 roku.

Nowa generacja Rangera po raz pierwszy w historii tego modelu powstała jako model globalny, opracowany na nowej platformie koncernu Forda pod przewodnictwem australijskiego zespołu konstruktorów w centralni z Melbourne[37]. Po raz kolejny, ale i ostatni w procesie konstrukcyjnym Forda Rangera brała udział także Mazda, która równolegle przedstawiła kolejną generację bliźniaczego BT-50[38].

Pod kątem wizualnym Ford Ranger nowej generacji odszedł od formuły poprzedników, zyskując znacznie masywniejszą sylwetkę charakteryzującą się wyżej poprowadzoną, zadartą ku górze linią okien, wyraźnie zarysowanymi nadkolami czy bogato zarysowanymi przetłoczeniami[39]. Pas przedni zdominowała duża, chromowana atrapa chłodnicy, z kolei deska rozdzielcza utrzymana została w futurystycznym wzornictwie[39] bliskim osobowym modelom Forda z przełomu pierwszej i drugiej dekady XXI wieku.

Układ napędowy Forda Rangera stał się przy nowej generacji znacznie bardziej zaawansowany. Wersje wyposażone w napęd na obie osie otrzymały elektroniczne systemy wspomagające m.in. asystenta ruszania ze wzniesienia i asystenta zjazdu ze wzniesienia[40].

Pojazd zdobył tytuł „Międzynarodowego Pickupa Roku 2013”[41]. W 2020 roku Ministerstwo Obrony Narodowej zamówiło w drodze przetargu 173 egzemplarze Forda Rangera. Wybrana wersja to Ranger XLT z 2-litrowym silnikiem diesla o mocy 170 KM. Samochody mają zostać dostarczone ministerstwu w latach 2020–2022[42].

Ranger Raptor

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2018 roku, wzorem większego modelu F-150, Ford zdecydował się poszerzyć ofertę dostępnych wariantów Rangera o sportowo-wyczynową odmianę Ford Ranger Raptor[43]. Samochód pod kątem wizualnym wyróżnił się większym prześwitem, oponami o grubszym, off-roadowym profilu, a także masywniejszymi nadkolami, zmodyfikowanymi zderzakami oraz charakterystyczną atrapą chłodnicy z dużym napisem Ford zamiast loga producenta[44].

Ranger Raptor napędził 2-litrowy silnik wysokoprężny EcoBlue z podwójnym turbodoładowaniem, rozwijając moc maksymalną 213 KM i 500 Nm momentu obrotowego. Ponadto, układ napędowy tworzy 10-biegowa automatyczna skrzynia biegów[45]. W sierpniu 2018 roku miała miejsce oficjalna premiera na rynku europejskim, a sprzedaż ruszyła tam pod koniec tego samego roku[46].

Restylizacje

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2015 roku Ford zaprezentował kompleksowo zmodernizowanego Rangera, która przyniosła obszerne zmiany na polu wyposażenia, stylistyki, jak i technologii. Pod kątem wizualnym najwięcej modyfikacji przeszedł pas przedni, gdzie pojawiły się węższe, bardziej zaokrąglone i wyżej osadzone reflektory płynnie połączone z większą atrapą chłodnicy o sześciokątnym kształcie tożsamym z nowszymi, osobowymi modelami Forda[47].

Modernizacja z 2015 roku objęła także kabinę pasażerską, gdzie zastosowano zupełnie nowy projekt deski rozdzielczej o bardziej minimalistycznym i kanciastym wzornictwie, z konsolą centralną zdominowaną przez dotykowy ekran obsługujący nowy system inforozrywki SYNC 2[48]. Bogatsze stało się także wyposażenie standardowe, jak i opcjonalne – na liście opcji pojawiły się m.in. adaptacyjny tempomat i system ostrzegania przed niekontrolowaną zmianą pasa ruchu[49].

W styczniu 2019 roku Ford Ranger przeszedł drugą, tym razem mniej rozległą restylizację. Pod kątem wizualnym samochód zyskał przeprojektowaną atrapę chłodnicy, nowy układ oświetlenia LED, a także inny układ wlotów powietrza w zderzaku. Więcej zmian przyniosły aspekty techniczne – po raz pierwszy samochód wyposażono w opcjonalną 10-biegową automatyczną skrzynię biegów, a także bogatszy pakiet asystentów bezpieczeństwa wraz z nowym systemem multimedialnym SYNC 3[50].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Ford Ranger piątej generacji zbudowany został jako samochód globalny, docelowo skierowany do nabywców w ponad 180 krajach z całego świata[51]. Podobnie jak dotychczas, zapotrzebowanie na pickupa realizowane było przede wszystkim z trzech głównych zakładów produkcyjnych w Tajlandii, Południowej Afryce oraz Argentynie[52]. Samochód wzbogacił także ofertę Forda w Europie, odnosząc tutaj sukces rynkowy przekraczający założenia producenta i stając się najpopularniejszym pickupem na tym rynku, odbierając pozycję dotychczasowego lidera Toyocie Hilux[53].

Po wycofaniu jesienią 2011 roku ze sprzedaży drugiej generacji Rangera na rynek obu Ameryk, nie zdecydowano się wówczas na opracowanie następcy z myślą o Ameryce Północnej[54]. Tym samym, Ford nie miał na swoim rynku średniej wielkości pickupa przez kolejne 6 lat. W styczniu 2018 roku zdecydowano się jednakże wrócić do segmentu średniej wielkości pickupów w tym regionie, prezentując po raz pierwszy w historii model niemal identyczny z tym znanym z rynków światowych[55]. Na potrzeby Stanów Zjednoczonych, Kanady i Meksyku dokonano jedynie kosmetyczne modyfikacje w stylistyce – pojawiły się przemodelowane zderzaki i inne wkłady tylnych lamp[56]. Produkcja dla regionu północnoamerykańskiego rozpoczęła się w zakładach w Wayne w drugiej połowie października 2018 roku[57].

Wersje wyposażeniowe

[edytuj | edytuj kod]
  • XL
  • XLT
  • Limited
  • Wildtrak
  • Raptor

Silnik

[edytuj | edytuj kod]

Benzynowe

  • R4 2.5 Duratec

Wysokoprężne:

  • R4 2.2 TDCi Duratorq 125 KM
  • R4 2.2 TDCi Duratorq 150 KM
  • R4 2.0 Ecoblue 213KM
  • R5 2.5 TDCi Duratorq
  • R5 3.2 TDCi Duratorq 200 KM


Szósta generacja

[edytuj | edytuj kod]
Ford Ranger VI
Ilustracja
Ford Ranger VI
Producent

Ford

Projektant

Max Tran

Zaprezentowany

listopad 2021

Okres produkcji

od 2022

Miejsce produkcji

Tajlandia Rayong
Południowa Afryka Pretoria
Stany Zjednoczone Wayne
Nanchang
Wietnam Hải Dương
Kambodża Poŭrsăt

Poprzednik

Ford Ranger V

Dane techniczne
Segment

pickup segmentu D

Typy nadwozia

2- i 4-drzwiowy pickup
2- i 4-drzwiowe podwozie

Skrzynia biegów

6-biegowa manualna
6- i 10-biegowa automatyczna

Napęd

tylny
AWD

Długość

5370 mm
5360 mm (Raptor)

Szerokość

1918 mm
2028 mm (Raptor)

Wysokość

1884 mm
1926 mm (Raptor)

Rozstaw osi

3270 mm

Liczba miejsc

2–5

Test Euro NCAP

5 gwiazdek

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Volkswagen Amarok

Pokrewne

Ford Bronco
Ford Everest

Konkurencja

Isuzu D-Max
Mazda BT-50
Mitsubishi L200
Nissan Navara
Toyota Hilux

Ford Ranger VI Wildtrak - tył
Ford Ranger VI XLT
Ford Ranger VI XL+
Ford Ranger VI Raptor
Ford Ranger VI Raptor - tył

Ford Ranger VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 2021 roku.

Do prac konstrukcyjnych nad zupełnie nową generacją Forda Rangera ponownie przewodził australijski oddział koncernu, działając w kooperacji z centralami w Azji, Afryce, Stanach Zjednoczonych i Europie[58]. Po raz pierwszy w procesie nie brała udziału japońska Mazda, której nowa generacja BT-50 została odrębnym modelem zbudowanym z Isuzu[59]. W 2016 roku do projektu nowego Rangera zaangażował się za to niemiecki Volkswagen, decydując się na oparcie na nim drugiej generacji pickupa Amarok[60].

Kolejne wcielenie Forda Rangera zastąpiło najdłużej dotąd produkowane, obecne na rynku ponad 10 lat. W pierwszej kolejności zadebiutował model w specyfikacji na rynek australijski, debiutując w pełnej gamie wariantów wyposażeniowych[61]. Pod kątem wizualnym samochód przeszedł ewolucyjny zakres modyfikacji, zyskując bardziej wyraziste przetłoczenia w stylu większego F-150[62], duży napis RANGER wytłoczony na klapie przedziału transportowego, a także masywny pas przedni zdobiony przez reflektory w kształcie litery C płynnie łączące się z poprzeczką atrapy chłodnicy – podobnie jak w mniejszym pickupie Maverick[63].

Znacznie obszerniejsze zmiany przeszła kabina pasażerska, gdzie Ford zastosował nową estetykę bliższą nowszym konstrukcjom. Masywny kokpit pokryty został opcjonalnie skórą, z kolei zdominowały go dwa wyświetlacze: opcjonalny ekran cyfrowych zegarów oraz obszerny, wertykalny ekran dotykowy łączący się z systemem inforozrywki nowej generacji SYNC 4 o przekątnej 10,1 lub 12 cali[64].

Ranger Raptor

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2022 oficjalnie zaprezentowany został nowy Ranger w topowej, wyczynowej odmianie Raptor. Wzorem poprzedniej generacji, samochód przeszedł obszerne modyfikacje techniczne oraz wizualne. W stosunku do cywilnej wersji bez zmian zachowano jedynie drzwi, przeszklenie i oświetlenie, głęboko zmodyfikowano z kolei projekt pasa przedniego z dużym napisem "FORD" na osłonie chłodnicy. Producent zastosował także obszerniejsze nadkola, większy prześwit, a także dłuższe, szersze i wyższe nadwozie[65]. Samochód wyposażono w specjalne, terenowe wysokorprofilowe ogumienie z 17-calowymi alufelgami[66].

Do napędu Rangera Raptor nowej generacji wykorzystany został podwójnie doładowany benzynowy silnik typu V6 o mocy 292 KM i 491 Nm maksymalnego momentu obrotowego. Samochód przenosi moc na obie osie za pomocą 10-stopniowej automatycznej skrzyni biegów, oferując także 7 trybów jazdy, w tym umożliwiający przenoszenie napędu tylko na tylną oś[67]. Dodatkowo samochód dostępny jest także z silnikiem wysokoprężnym (diesel) Bi-turbo EcoBlue o pojemności 2 litrów (210 KM)[68]. Układ wydechowy wyposażono w system zaworów, oferując cztery tryby brzmienia silnika. Do wyczynowej jazdy po bezdrożach przystosowano specjalne, dedykowanej konstrukcji zawieszenie składające się z amortyzatorów FOX z wewnętrznym bypassem Live Valve. Producent wyposażył także Raptora w elektroniczne blokady przedniego oraz tylnego dyferencjału[69].

Sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak poprzednik, nowa generacja Forda Rangera zbudowana została z myślą o globalnych rynkach obejmujących zarówno Australię, Azję, Afrykę, jak i Amerykę Łacińską, Amerykę Północną oraz Europę[70]. W pierwszej kolejności produkcja pojazdu rozpoczęła się w zakładach w Tajlandii w maju 2022 na potrzeby rynków Azji Południowo-Wschodniej, a także Australii i Nowej Zelandii[71]. W listopadzie tego samego roku uruchomiono z kolei wytwarzanie Rangera w RPA z myślą o rynku lokalnym, a także eksporcie m.in. do Europy[72]. W międzyczasie ruszył jeszcze montaż CKD w Wietnamie oraz Kambodży na lokalne potrzeby[72]. W maju 2023 zaprezentowano Rangera w specyfikacji na rynki Ameryki Północnej, z lokalną produkcją w Wayne w amerykańskim stanie Michigan[73]. We wrześniu tego samego roku podczas targów Chengdu Auto Show zaprezentowano z kolei chińską specyfikację, z myślą o której również uruchomiono lokalną produkcję w zakładach Ford-JMC w Nanchang[74].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]

Benzynowe:

  • R4 2.3l EcoBoost Turbo

Wysokoprężne:

  • R4 2.0l EcoBlue Turbo
  • R4 2.0l EcoBlue TwinTurbo
  • V6 3.0l PowerStroke Turbo


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Feature Flashback: 1983 Ford Ranger. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  2. Ford Ranger: Where it’s been and what we know about the new 2019 model. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  3. 1994 Ford Ranger. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  4. Ford Ranger History. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  5. 1996 Ford Ranger. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  6. 1998 Ford Ranger XLT – First Test. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  7. 1998 Ford Ranger XLT – First Test. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  8. a b 1998 Ford Ranger EV. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  9. a b 1998 electric Ford Ranger up for sale, but it won’t come cheap. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  10. Cybertruck, What Cybertruck? How 'Bout A 2000 Ford Ranger EV Instead. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  11. RANGER GENERATIONS THROUGH THE YEARS. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  12. Test Drive: 2005 Ford Ranger Pickup. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  13. 2007 FORD RANGER. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  14. Time to say goodbye to models getting axed. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  15. Encyklopedia samochodów terenowych. Jiří Fiala. Warszawa: Bellona, 2010, s. 93. ISBN 978-83-11-11912-3.
  16. a b c Ford Ranger (1999–2006) used car review. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  17. Ford Ranger review (1999–2006). [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  18. Ford Ranger. [dostęp 2021-11-24]. (pol.).
  19. Ford Courier. [dostęp 2021-11-24]. (ang.).
  20. a b Ford Ranger Single Cab, Super Cab, Crew Cab Launch review. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  21. New Ford/Mazda utes due late 2006…. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  22. Gdyby nie drobiazgi… Używany Ford Ranger 2006-11. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  23. Euro NCAP – Ford Ranger – 2008 – Crash test. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  24. Ford Ranger w rajdzie Dakkar. autocentrum.pl. [dostęp 2013-08-01]. (pol.).
  25. 2009 Ford Ranger facelift. [dostęp 2020-02-03]. (ang.).
  26. 2009 Ford Ranger Facelift Official Photos. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  27. Ford Ranger XL 2009 review. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  28. Ford's Courier replacement will wear the Ranger badge Down Under. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  29. FORD RANGER WILDTRAK 3.0 TDCI – AUTO TEST. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  30. Ford Ranger. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  31. Ford presentó la nueva Ford Ranger 2010. [dostęp 2020-02-03]. (hiszp.).
  32. Honrando a la Raza Fuerte. [dostęp 2020-02-03]. (hiszp.).
  33. Ranger 2010: versões, motor, consumo, revisão, equipamentos. [dostęp 2021-11-25]. (port.).
  34. Apuntes del lanzamiento de la Ranger 2010. [dostęp 2020-02-03]. (hiszp.).
  35. Adam Szczepaniak: Ford Ranger 2.2 TDCi Limited – test. magazynauto.pl, 2012-11-20. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-09)].
  36. Rafał Warecki: Ford Ranger 3,2 TDCi Wildtrak AT – rudy lider [test autokult.pl]. autokult.pl, 2013-03-15. [dostęp 2014-03-09].
  37. K. Spychalski: Nowy Ford Ranger – oficjalnie dane i zdjęcia. 4x4.v10.pl, 2010-10-15. [dostęp 2014-03-09].
  38. Bliźniaczy model nowego Rangera Mazda BT-50. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  39. a b Ford Ranger 3,2 TDCi Wildtrak - universal soldier [pierwsza jazda autokult.pl]. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  40. Paweł Tyszko: Ford Ranger – pierwsza jazda. magazynato.pl, 2012-07-26. [dostęp 2014-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-09)].
  41. F. Bednarkiewicz: Ford Ranger nagrodzony tytułem „Międzynarodowego Pickupa Roku 2013”. flota.v10.pl, 2012-11-08. [dostęp 2014-03-09].
  42. Jednak nie Nissan Navara. To Ford Ranger zasili szeregi polskiej armii [online], Autokult.pl [dostęp 2020-07-20] (pol.).
  43. The Ford Ranger Raptor is an epic desert warrior, but will it come to the U.S.?. [dostęp 2020-01-21]. (ang.).
  44. New Ford Ranger Raptor revealed – and it’s not all about the ute’s grunt. [dostęp 2020-01-21]. (ang.).
  45. Ford Ranger Raptor – premiera europejskiej wersji. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).
  46. Kolejne auto w naszym garażu marzeń. Ford rozszerzy ofertę o Rangera Raptora. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).
  47. Ford Ranger Wildtrak facelift unveiled with new tech. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  48. T6 Ford Ranger facelift: New front, interior with touchscreen. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  49. Oficjalnie: Ford Ranger po liftingu. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2015-03-23]. (pol.).
  50. Ford Ranger po liftingu – ładniejszy, mocniejszy i bezpieczniejszy!. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  51. Ford Ranger – Pickup podwójnie uniwersalny. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  52. 2015 Ford Ranger facelift officially revealed. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  53. Ford Ranger. Najlepiej sprzedający się pick-up w Europie. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  54. Why Ford is Discontinuing the Ranger. [dostęp 2020-01-21]. (ang.).
  55. 2019 Ford Ranger revealed for North America. [dostęp 2020-01-21]. (ang.).
  56. Ford Ranger 2018 US-spec revealed ahead of Detroit. [dostęp 2020-01-21]. (ang.).
  57. FORD CELEBRATES PRODUCTION START OF ALL-NEW 2019 RANGER MIDSIZE PICKUP AND A NEW ERA FOR A STORIED AMERICAN FACTORY. [dostęp 2020-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-03)]. (ang.).
  58. 2022 Ford Ranger revealed at last! The facts behind Australia's much-changed pick-up truck, as well as updated info on the hot new Raptor and redesigned Everest. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  59. Isuzu D-MAX v Mazda BT-50 2020 Comparison. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  60. Volkswagen deeply embedded in Ranger development program since 2016. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  61. 2022 Ford Ranger unveiled with V6 power, more tech, here next year. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  62. Nowy Ford Ranger upodobnił się do kultowego F-150. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  63. 2023 Ford Ranger. [dostęp 2021-11-25]. (ang.).
  64. Nowy Ford Ranger oficjalnie. Duży silnik V6 to tylko jedna z wielu ważnych nowości. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  65. Oto Ford Ranger Raptor nowej generacji. Silnik i zawieszenie to popis inżynierów. [dostęp 2023-09-02]. (pol.).
  66. Nowy Ford Ranger Raptor zaprezentowany! Pick-up o ekstremalnych osiągach nie rozczaruje swoich fanów. [dostęp 2023-09-02]. (pol.).
  67. Ford Ranger Raptor 2022 oficjalnie. Pod maską może mieszkać benzynowe V6. [dostęp 2023-09-02]. (pol.).
  68. Ford Ranger Raptor - Prezentacja samochodu. fordbielsko.autoboss.com.pl. [dostęp 2023-09-11].
  69. Ford Ranger Raptor (2022) oficjalnie. 3.0 V6 ma 288 KM i 4 tryby głośności wydechu (wideo). [dostęp 2023-09-02]. (pol.).
  70. Nowy Ford Ranger już tu jest. Ma trzylitrowego diesla V6. Tak, również w Europie. [dostęp 2021-11-25]. (pol.).
  71. 2023 Ford Ranger starts production, first shipments heading to Australia. [dostęp 2023-09-02]. (ang.).
  72. a b PRODUCTION OF NEXT-GENERATION FORD RANGER COMMENCES IN SOUTH AFRICA FOR DOMESTIC AND GLOBAL EXPORT MARKETS. [dostęp 2023-09-02]. (ang.).
  73. 2024 FORD RANGER REVEALED. [dostęp 2023-09-02]. (ang.).
  74. Locally-Built Ford Ranger Goes On Sale In China. [dostęp 2023-09-02]. (ang.).