Przejdź do zawartości

Bandikot

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bandikot
Bandicota
J.E. Gray, 1873[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bandikot bengalski (B. bengalsensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Rattini

Rodzaj

bandikot

Typ nomenklatoryczny

Mus giganteus Hardwicke, 1804 (= Mus indicus Bechstein, 1800)

Synonimy
Gatunki

4 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Bandikot[3] (Bandicota) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[4][5][6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 145–350 mm, długość ogona 75–280 mm, długość ucha 22–33 mm, długość tylnej stopy 27–60 mm; masa ciała 140–600 g[5][7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1873 roku angielski zoolog John Edward Gray na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) bandikota indyjskiego (B. indica).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bandicota: zniekształcona nazwa pandi-kokku oznaczająca w telegu ‘świnio-szczura’. Rodzima nazwa bandikota odnosi się do jego zwyczaju chrząkania jak świnia podczas ataku lub podczas biegania w nocy[8].
  • Gunomys: gr. γoυνoς gounos ‘owocny, płodny’[9]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Arvicola bengalensis J.E. Gray, 1835.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[4][11][3]:

Opisano również gatunek wymarły z pliocenu dzisiejszych Indii[12][13]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b J.E. Gray. Notes on the rats; with the description of some new species from Panama and the Aru Islands. „The Annals and Magazine of Natural History”. Forth Series. 12 (71), s. 418, 1873. (ang.). 
  2. O. Thomas. A Subdivision of the Old Genus Nesokia, with Descriptions of Three new Members of the Group, and of a Mus from the Andamans. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 20, s. 203, 1907. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 265. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 474. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 818–819. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Bandicota. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
  7. Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 305. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 132, 1904. (ang.). 
  9. Brown 1954 ↓, s. 388.
  10. Brown 1954 ↓, s. 544.
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
  12. J.S. Zijlstra, Bandicota Gray, 1873, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
  13. R. Patnaik. Late Pliocene micromammals from Tatrot Formation (Upper Siwaliks) exposed near village Saketi, Himachal Pradesh, India. „Palaeontographica”. Abteilung A. 261 (1-3), s. 66, 2001. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]