Przejdź do zawartości

Formuła 1 Sezon 1966

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1966 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Jack Brabham w 1966 roku
Inauguracja

22 maja

Zakończenie

23 października

Liczba wyścigów

9

Mistrzowie
Kierowcy

Jack Brabham

Konstruktorzy

Brabham

Poprzedni sezon Następny sezon

Sezon 1966 Formuły 1 był 17. sezonem organizowanych przez FIA wyścigów. Rozpoczął się 22 maja 1966, i zakończył 23 października po dziewięciu wyścigach.

Film Grand Prix jest fikcyjną wersją rozgrywanych w 1966 roku wyścigów, zawiera on zarówno reżyserowane sceny jak i zdjęcia z prawdziwych wyścigów.

Podsumowanie sezonu

[edytuj | edytuj kod]

Sezon ten był pierwszym w którym maksymalna dopuszczona pojemność silnika wynosiła 3 litry (dwa razy więcej niż w latach poprzednich). Ferrari wydawało się być tak dobrze przygotowane jak w 1961 roku, ale John Surtees postanowił przejść do Coopera po sporze w Le Mans. Jack Brabham wywalczył trzecie w karierze mistrzostwo, tym razem bolidem własnej konstrukcji. BRM i Lotus przez większość sezonu używali 2-u litrowych silników. Silnik H16 zrobiony przez BRM nie spełniał oczekiwań, chociaż Jim Clark wygrał Grand Prix USA w swoim Lotusie napędzanym właśnie tym silnikiem. Według przepisów wprowadzonych w 1966 roku zawodnik który nie przejechał 90% trasy wyścigu nie otrzymywał punktów nawet jeżeli został sklasyfikowany w pierwszej szóstce.

Przegląd sezonu

[edytuj | edytuj kod]
Rnd Wyścig Data Miejsce Zwycięzca Konstruktor
1 Monako Grand Prix Monako 22 maja Monako Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania BRM
2 Belgia Grand Prix Belgii 12 czerwca Spa-Francorchamps Wielka Brytania John Surtees Włochy Ferrari
3 Francja Grand Prix Francji 3 lipca Reims-Gueux Australia Jack Brabham Wielka Brytania Brabham-Repco
4 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii 16 lipca Brands Hatch Australia Jack Brabham Wielka Brytania Brabham-Repco
5 Holandia Grand Prix Holandii 24 lipca Zandvoort Australia Jack Brabham Wielka Brytania Brabham-Repco
6 Niemcy Grand Prix Niemiec 7 sierpnia Nürburgring Australia Jack Brabham Wielka Brytania Brabham-Repco
7 Włochy Grand Prix Włoch 4 września Monza Włochy Ludovico Scarfiotti Włochy Ferrari
8 Stany Zjednoczone Grand Prix USA 2 października Watkins Glen Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-BRM
9 Meksyk Grand Prix Meksyku 23 października Hermanos Rodríguez Wielka Brytania John Surtees Wielka Brytania Cooper-Maserati

1966 Klasyfikacja końcowa konstruktorów

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Konstruktor Punktów
1 Wielka Brytania Brabham-Repco 42 (49)
2 Włochy Ferrari 31 (32)
3 Wielka Brytania Cooper-Maserati 30 (35)
4 Wielka Brytania BRM 22
5 Wielka Brytania Lotus-BRM 13
6 Wielka Brytania Lotus-Climax 8
7 Stany Zjednoczone Eagle-Climax 4
8 Japonia Honda 3
9 Wielka Brytania McLaren-Ford 2
10 Wielka Brytania Brabham-Climax 1
11 Wielka Brytania McLaren-Serenissima 1
12 Wielka Brytania Brabham-BRM 1
13 Stany Zjednoczone Eagle-Weslake 0
14 Wielka Brytania Shannon-Climax 0
15 Wielka Brytania Cooper-Ferrari 0

1966 Klasyfikacja końcowa kierowców

[edytuj | edytuj kod]
Pos. Kierowca Monako
MON
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Holandia
NED
Niemcy
GER
Włochy
ITA
Stany Zjednoczone
USA
Meksyk
MEX
Pts.
1 Australia Jack Brabham NS 4 1 1 1 1 NS NS 2 42 (45)
2 Wielka Brytania John Surtees NS 1 NS NS NS 2 NS 3 1 28
3 Austria Jochen Rindt NS 2 4 5 NS 3 4 2 NS 22 (24)
4 Nowa Zelandia Denny Hulme NS NS 3 2 NS NS 3 NS 3 18
5 Wielka Brytania Graham Hill 3 NS NS 3 2 4 NS NS NS 17
6 Wielka Brytania Jim Clark NS NS NW 4 3 NS NS 1 NS 16
7 Wielka Brytania Jackie Stewart 1 NS NS 4 5 NS NS NS 14
8 Wielka Brytania Mike Parkes 2 NS NS 2 12
9 Włochy Lorenzo Bandini 2 3 NC 6 6 NS NS 12
10 Włochy Ludovico Scarfiotti NS 1 9
11 Stany Zjednoczone Richie Ginther NS 5 NS NC 4 5
12 Stany Zjednoczone Dan Gurney NC 5 NS NS 7 NS NS 5 4
13 Wielka Brytania Mike Spence NS NS NS NS 5 NS 5 NS NW 4
14 Stany Zjednoczone Bob Bondurant 4 NS 9 NS 7 DSQ NS 3
15 Szwajcaria Jo Siffert NS NS NS NC NS NS 4 NS 3
16 Nowa Zelandia Bruce McLaren NS NW 6 NW 5 NS 3
17 Wielka Brytania Peter Arundell NW NS NS NS 8 8 6 7 1
18 Szwecja Jo Bonnier NC NS NC NS 7 NS NS NC 6 1
19 Wielka Brytania Bob Anderson NS 7 NC NS NS 6 1
20 Wielka Brytania John Taylor 6 8 8 NS 1
21 Wielka Brytania Chris Irwin 7 0
22 Stany Zjednoczone Ronnie Bucknum NS 8 0
23 Nowa Zelandia Chris Amon 8 DK 0
24 Francja Guy Ligier NC NC NC 10 9 NW 0
25 Włochy Geki 9 0
26 Wielka Brytania Chris Lawrence 11 NS 0
Włochy Giancarlo Baghetti NC 0
Meksyk Pedro Rodríguez NS NS NS 0
Wielka Brytania Innes Ireland NS NS 0
Wielka Brytania Trevor Taylor NS 0
Meksyk Moisés Solana NS 0
Stany Zjednoczone Phil Hill DK 0
Pos. Kierowca Monako
MON
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Holandia
HOL
Niemcy
GER
Włochy
ITA
Stany Zjednoczone
USA
Meksyk
MEX
Pts.
Miejsce Kierowca Kraj Punktów Zwycięstw Podium PP
1 Jack Brabham Australia Australia 42 (45) 4 5 3
2 John Surtees Wielka Brytania UK 28 2 4 2
3 Jochen Rindt Austria Austria 22 (24) 3
4 Denny Hulme Nowa Zelandia Nowa Zelandia 18 4
5 Graham Hill Wielka Brytania UK 17 3
6 Jim Clark Wielka Brytania UK 16 1 2 2
7 Jackie Stewart Wielka Brytania UK 14 1 1
8 Mike Parkes Wielka Brytania UK 12 2 1
9 Lorenzo Bandini Włochy Włochy 12 2 1
10 Ludovico Scarfiotti Włochy Włochy 9 1 1
11 Richie Ginther Stany Zjednoczone USA 5
12 Dan Gurney Stany Zjednoczone USA 4
13 Mike Spence Wielka Brytania UK 4
14 Bob Bondurant Stany Zjednoczone USA 3
15 Jo Siffert Szwajcaria Szwajcaria 3
16 Bruce McLaren Nowa Zelandia Nowa Zelandia 3
17 Peter Arundell Wielka Brytania UK 1
18 Jo Bonnier Szwecja Szwecja 1
19 Bob Anderson Wielka Brytania UK 1
20 John Taylor Wielka Brytania UK 1
21 Chris Irwin Wielka Brytania UK
22 Ronnie Bucknum Stany Zjednoczone USA
23 Chris Amon Nowa Zelandia Nowa Zelandia
24 Guy Ligier Francja Francja
25 Geki Włochy Włochy
26 Chris Lawrence Wielka Brytania UK
Giancarlo Baghetti Włochy Włochy
Pedro Rodríguez Meksyk Meksyk
Innes Ireland Wielka Brytania UK
Trevor Taylor Wielka Brytania UK
Moisés Solana Meksyk Meksyk
Phil Hill Stany Zjednoczone USA

Wyniki wyścigów nie zaliczonych do mistrzostw

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Wyścigu Tor Data Zwycięzca Konstruktor
Grand Prix RPA Prince George 1 stycznia Wielka Brytania Mike Spence Wielka Brytania Lotus-Climax
Włochy Grand Prix Syrakuz Syrakuzy 1 kwietnia Wielka Brytania John Surtees Włochy Ferrari
Wielka Brytania BRDC International Trophy Silverstone 14 maja Australia Jack Brabham Wielka Brytania Brabham-Repco
Wielka Brytania International Gold Cup Oulton Park 17 września Australia Jack Brabham Wielka Brytania Brabham-Repco