Przejdź do zawartości

Ferrari F355

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferrari F355
Ilustracja
Ferrari F355
Producent

Ferrari

Zaprezentowany

Frankfurt Auto Show 1994

Okres produkcji

1994–1999

Miejsce produkcji

Włochy Maranello[1]

Poprzednik

Ferrari 348

Następca

Ferrari 360 Modena

Dane techniczne
Segment

supersamochód segmentu D[2]

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé
2-drzwiowa targa
2-drzwiowy roadster

Silniki

Ferrari V8[1] 90°
3,5 l DOHC 40v 381 KM[1]

Skrzynia biegów

Skrzynia Manualna
6-stopniowa manualna[1]
Skrzynia Półautomatyczna
6-stopniowa sekwencyjna F1

Napęd

tylny[1]

Długość

4240 mm[1]

Szerokość

1890 mm[1]

Wysokość

1170 mm[1]

Rozstaw osi

2450 mm[1]

Masa własna

1350 kg

Zbiornik paliwa

82 l

Liczba miejsc

2[1]

Dane dodatkowe
Konkurencja

Porsche 911
Honda NSX

Ferrari F355supersamochód klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 1994–1999.

Historia i opis modelu

[edytuj | edytuj kod]

Zakończono produkcji tego modelu w 1999 i został zastąpiony przez Ferrari 360 Modena. Wersje Berlinetta i GTS produkowane były w latach 1994–1999, Spider zaś od 1995 do 1999[2]. W 1994 powstał wariant Challenge[2].

Samochód jest dwuosobowy i ma centralnie umieszczony ośmiocylindrowy silnik. Największą zmianą w stosunku do 348 jest nowy silnik który zamiast 3,4 ma 3,5 l pojemności skokowej. Podobnie jak poprzednik 348 i następca 360 był najbardziej popularnym samochodem Ferrari. Wyprodukowano aż 11 273 egzemplarze przez okres 5 lat.

Po premierze wersji coupé zaprezentowano jeszcze dwie odmiany Targę (czyli model ze zdejmowaną środkową częścią dachu) i Spider (całkowicie otwartą wersję) w 1995 r. W 1998 r. do oferty wprowadzono nową sekwencyjną skrzynię biegów w stylu Formuły 1, za dodatkową opłatą £6.000, te wersje samochodu widnieją w katalogach z nazwą jako Ferrari F355 F1.

Firma Ferrari wyprodukowała jeszcze 109 egzemplarzy wyścigowej wersji Ferrari 355 Challenge, przeznaczonej do amatorskich wyścigów w klasie Ferrari Challenge. Wersja ta różniła się wyglądem w stosunku do wersji podstawowej. Nie była również dopuszczona do ruchu ulicznego. Pod koniec produkcji wyprodukowano jeszcze 100 egzemplarzy specjalnej wersji Fiorano, różniła się w stosunku do podstawowej wersji kilkoma zmianami technicznymi w zawieszeniu i hamulcach. Wszystkie samochody z tej serii to Spidery, a rozpoznać je można po specjalnej tabliczce informacyjnej na desce rozdzielczej zawierającej numer egzemplarza.

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[3]

Silnik

[edytuj | edytuj kod]
  • V8 3,5 l (3490 cm³), 5 zaworów na cylinder, DOHC[1].
  • Układ zasilania: wtrysk Bo Mot 2.7[1].
  • Średnica cylindra × skok tłoka: 83,00 mm × 76,00 mm[1].
  • Stopień sprężania: 11,1:1.
  • Moc maksymalna: 381 KM (280 kW) przy 8250 obr./min[1].
  • Maksymalny moment obrotowy: 363 N•m przy 6000 obr./min.

Osiągi

[edytuj | edytuj kod]
  • Przyspieszenie 0-100 km/h: 4,7 s.
  • Przyspieszenie 0-160 km/h: 10,6 s.
  • Czas przejazdu pierwszych 400 m: 13,0 s.
  • Czas przejazdu pierwszego kilometra: 23,4 s.
  • Prędkość maksymalna: 295 km/h[1].


W kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Samochód ten wystąpił w teledysku Maura Picotta pt. „Proximus”[4], a także w teledysku Jamiroquai „Cosmic Girl” [5].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o Wielka Księga Samochodów. Michael Bowler, Giuseppe Guzzardi, Enzo Rizzo. Warszawa: Carta Blanca, 2011, s. 517. ISBN 978-83-7705-129-0.
  2. a b c Ferrari F355 versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
  3. 1994 Ferrari F355 technical specifications. carfolio.com. [dostęp 2013-02-22]. (ang.).
  4. Mauro Picotto – Proximus (HQ Audio, Video). z3rv3r2 2009-01-01. [dostęp 2016-12-21].
  5. Jamiroquai – Cosmic Girl. [dostęp 2021-04-08].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Katgoria:Roadstery