Lubień Wielki (gmina)
| gmina wiejska | |
| 1934–1939[1] | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Siedziba | |
| Powierzchnia (1934) |
147,97 km² |
| Populacja (1931) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
104,8 os./km² |
Lubień Wielki – dawna gmina wiejska w powiecie gródeckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy był Lubień Wielki.
Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Artyszczów, Brundorf, Czerlany, Ebenau (od 1939 Stodółki Nowe[3]), Hodwisznia, Kiernica, Kosowiec, Lubień Mały, Lubień Wielki, Małkowice, Neuhof (od 1939 Nowy Dwór Uherskie[4]), Porzecze Lubieńskie, Stodółki, Uherce Niezabitowskie, Zaszkowice i Zawidowice[5].
Pod okupacją niemiecką w Polsce (GG) część gminy Lubień Wielki włączono do gminy Komarno (Zaszkowice i Zaszkowice) i do gminy Hoszany (Hodwisznia), natomiast do gminy Lubień Wielki włączono gromady Obroszyn i Stawczany ze zniesionej przedwojennej gminy Stawczany (powiat gródecki) oraz gromady Burcze, Porzecze Gruntowe i Porzecze Zadworne z przedwojennej gminy Komarno w powiecie rudeckim[6].
Po II wojnie światowej obszar gminy został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 108, poz. 252.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 58, poz. 108.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 543
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.