Język bisznuprija-manipuri
| Obszar |
Indie (stany Assam i Tripura, Bangladesz, Birma | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
115 tys.[1] | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-3 | bpy | ||||
| IETF | bpy | ||||
| Glottolog | bish1244 | ||||
| Ethnologue | bpy | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język bisznuprija-manipuri (ইমার ঠার/বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী) – język z grupy indoaryjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się około 115 tys. osób, zamieszkujących głównie indyjskie stany: Asam, Tripura, Manipur, oraz Bangladesz i Birmę. Liczbę użytkowników na terenie Indii ocenia się na 77 tysięcy[2].
Angielska nazwa języka, Bishnupriya Manipuri, została wprowadzona w końcu XIX wieku przez dr. G. A. Griersona.
Przypisy
- ↑ Bishnupriya [online], Ethnologue [dostęp 2012-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-16].
- ↑ Bishnupriya. Census of India 2001. [dostęp 2012-01-08].