Zygmunt Boglewski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, kat. |
drobne merytoryczne |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Urodził się w rodzinie Antoniego i Marii z d. Szymańska{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. Uczeń gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim. Od 16 sierpnia 1915 w składzie Legionów Polskich, zwolniony w grudniu celu ukończenia gimnazjum{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. Należał do [[Polska Organizacja Wojskowa|POW]] w Częstochowie, gdzie pełnił m.in. funkcję dowódcy plutonu. Następnie w składzie 1 kompanii [[5 Pułk Piechoty (LP)|5 pułku piechoty Legionów]] do momentu [[kryzys przysięgowy|kryzysu przysięgowego]] w 1917. Zdecydował się na dalszą służbę w [[Polska Siła Zbrojna|Polskiej Sile Zbrojnej]], tam ukończył Szkołę Podchorążych (I-X 1918) w [[Ostrów Mazowiecka|Ostrowi]]{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. W stopniu podporucznika służył w [[9 Pułk Piechoty Legionów|9 pułku piechoty]] podczas trwającej [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko–bolszewickiej]]. Awans na kapitana otrzymał 15 sierpnia 1924{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. Od 8 marca 1932 jako dowódca I batalionu w [[52 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|52 pułku piechoty]] |
Urodził się w rodzinie Antoniego i Marii z d. Szymańska{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. Uczeń gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim. Od 16 sierpnia 1915 w składzie Legionów Polskich, zwolniony w grudniu celu ukończenia gimnazjum{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. Należał do [[Polska Organizacja Wojskowa|POW]] w Częstochowie, gdzie pełnił m.in. funkcję dowódcy plutonu. Następnie w składzie 1 kompanii [[5 Pułk Piechoty (LP)|5 pułku piechoty Legionów]] do momentu [[kryzys przysięgowy|kryzysu przysięgowego]] w 1917. Zdecydował się na dalszą służbę w [[Polska Siła Zbrojna|Polskiej Sile Zbrojnej]], tam ukończył Szkołę Podchorążych (I-X 1918) w [[Ostrów Mazowiecka|Ostrowi]]{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. W stopniu podporucznika służył w [[9 Pułk Piechoty Legionów|9 pułku piechoty]] podczas trwającej [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko–bolszewickiej]]. Awans na kapitana otrzymał 15 sierpnia 1924{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. 17 grudnia 1931 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 39. lokatą w korpusie oficerów piechoty{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 399}}. Od 8 marca 1932 jako dowódca I batalionu w [[52 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|52 pułku piechoty]]. W stanie spoczynku od 29 lutego 1936{{odn|Mastalski|2020|s=101}}. |
||
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dowodził kompanią ckm batalionu „Wilk” majora [[Adam Wilczyński|Adama Wilczyńskiego]]{{odn|Głowacki|1986|s=386}}. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau. Tam zmarł 15 lipca 1943 i został pochowany na cmentarzu Friedhof Murnau{{odn|Za drutami|1970|s=20}}<ref>{{Cytuj stronę | url = http://polskiegroby.pl/s/osoba.php?osobaok=9091&nazwiskoimie=Boglewski | tytuł = Polskie miejsca pamięci i groby wojenne w Niemczech : Friedhof Murnau | opublikowany = Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie” | data dostępu = 2020-09-27 }}.</ref>. |
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dowodził kompanią ckm batalionu „Wilk” majora [[Adam Wilczyński|Adama Wilczyńskiego]]{{odn|Głowacki|1986|s=386}}. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau. Tam zmarł 15 lipca 1943 i został pochowany na cmentarzu Friedhof Murnau{{odn|Za drutami|1970|s=20}}<ref>{{Cytuj stronę | url = http://polskiegroby.pl/s/osoba.php?osobaok=9091&nazwiskoimie=Boglewski | tytuł = Polskie miejsca pamięci i groby wojenne w Niemczech : Friedhof Murnau | opublikowany = Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie” | data dostępu = 2020-09-27 }}.</ref>. |
||
Linia 41: | Linia 41: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{Cytuj stronę | url = http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164 | tytuł = Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych | data dostępu = 2020-03-31 | odn = {{odn/id|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr}} }} |
|||
* {{cytuj książkę | nazwisko = Głowacki | imię = Ludwik | tytuł = Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939 | wydanie = 2 | wydawca = Wydawnictwo Lubelskie | miejsce = Lublin | rok = 1986 | isbn = 8322203772 | odn = tak}} |
* {{cytuj książkę | nazwisko = Głowacki | imię = Ludwik | tytuł = Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939 | wydanie = 2 | wydawca = Wydawnictwo Lubelskie | miejsce = Lublin | rok = 1986 | isbn = 8322203772 | odn = tak}} |
||
* {{Cytuj książkę | nazwisko=Mastalski | imię=Lech | tytuł=Polska Organizacja Wojskowa. Okręg Częstochowsko-Wieluński Va/IX 1915-1918| data=2020 | wydawca=| miejsce=Częstochowa | isbn=978-83-945661-1-1|odn=tak}} |
* {{Cytuj książkę | nazwisko=Mastalski | imię=Lech | tytuł=Polska Organizacja Wojskowa. Okręg Częstochowsko-Wieluński Va/IX 1915-1918| data=2020 | wydawca=| miejsce=Częstochowa | isbn=978-83-945661-1-1|odn=tak}} |
Wersja z 15:22, 27 wrz 2020
major piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
15 lipca 1943 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1915–1936 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
5 pułk piechoty LP |
Stanowiska |
dowódca batalionu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Zygmunt Teodor Jan Boglewski ps. „Jelitczyk”, (ur. 1 kwietnia 1897 w Kielcach, zm. 15 lipca 1943 w Oflagu VII A Murnau) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Srebrnego Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Antoniego i Marii z d. Szymańska[1]. Uczeń gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim. Od 16 sierpnia 1915 w składzie Legionów Polskich, zwolniony w grudniu celu ukończenia gimnazjum[1]. Należał do POW w Częstochowie, gdzie pełnił m.in. funkcję dowódcy plutonu. Następnie w składzie 1 kompanii 5 pułku piechoty Legionów do momentu kryzysu przysięgowego w 1917. Zdecydował się na dalszą służbę w Polskiej Sile Zbrojnej, tam ukończył Szkołę Podchorążych (I-X 1918) w Ostrowi[1]. W stopniu podporucznika służył w 9 pułku piechoty podczas trwającej wojny polsko–bolszewickiej. Awans na kapitana otrzymał 15 sierpnia 1924[1]. 17 grudnia 1931 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 39. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. Od 8 marca 1932 jako dowódca I batalionu w 52 pułku piechoty. W stanie spoczynku od 29 lutego 1936[1].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 dowodził kompanią ckm batalionu „Wilk” majora Adama Wilczyńskiego[3]. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau. Tam zmarł 15 lipca 1943 i został pochowany na cmentarzu Friedhof Murnau[4][5].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 455[1]
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie[1]
- Medal Niepodległości – 5 sierpnia 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[6][1]
- Srebrny Krzyż Zasługi[7]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[7]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[7]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Mastalski 2020 ↓, s. 101.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 18 grudnia 1931 roku, s. 399.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 386.
- ↑ Za drutami 1970 ↓, s. 20.
- ↑ Polskie miejsca pamięci i groby wojenne w Niemczech : Friedhof Murnau. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-09-27]..
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 178, poz. 294.
- ↑ a b c Mastalski 2020 ↓, s. 102.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Lech Mastalski: Polska Organizacja Wojskowa. Okręg Częstochowsko-Wieluński Va/IX 1915-1918. Częstochowa: 2020. ISBN 978-83-945661-1-1.
- Stefan Majchrowski: Za drutami Murnau. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
- Jeńcy Oflagu VII A Murnau
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1943