Snuff film

Snuff movies ("filmy snuff", zwane również "filmami ostatniego tchnienia") – gatunek filmowy obejmujący filmy przedstawiający jakoby sceny prawdziwych gwałtów, tortur czy wreszcie zabójstw.

Określenie weszło do szerszego obiegu dzięki filmowi pt. Snuff – niskobudżetowemu horrorowi zatytułowanemu początkowo Slaughter, do którego dokręcono później zakończenie przedstawiające zabójstwo młodej kobiety dokonane przez ekipę filmową (w domyśle – twórców wspomnianego horroru). Inscenizowane demonstracje przed kinami, później prawdziwe – przeciwko prezentowanej w nim pornografii przyniosły filmowi pewien rozgłos.

Istnienie takich filmów nie zostało potwierdzone, zaś informacje na ich temat ograniczają się głównie do "miejskich legend".

Spotyka się również filmy, które przedstawiają autentyczne sceny zabójstw, egzekucji czy śmiertelnych wypadków (zwane mondo movies); przykładem mogą być nagrania wideo wykonywane przez samobójców, przestępców czy pokazujące egzekucje dokonywane przez terrorystów, znane m. in. z Iraku. Brak komercyjnego charakteru nie pozwala ich zaliczyć do filmów snuff.

Bez względu na swoją prawdziwość, filmy snuff stały się inspiracją dla wielu reżyserów gore. Jedną z najbardziej szokujących produkcji stylizowanych na "filmy ostatniego tchnienia" jest japońska seria Guinea Pig, a w szczególności dwa pierwsze odcinki – Devil's Experiment i Flower of Flesh and Blood ukazujące sceny tortur i zabójstwa młodych dziewcząt.

Tematykę snuff porusza również 8 mm – thriller z 1999 roku w reżyserii Joela Schumachera, opowiadający historię prywatnego detektywa, który ma za zadanie zbadać autentyczność filmu przedstawiającego gwałt i zabójstwo młodej kobiety. Filmy o podobnej tematyce to m.in.: Hardcore (1979, reż. Paul Schrader), Cannibal Holocaust (1980, reż. Ruggero Deodato), Wideodrom (1983, David Cronenberg), Henry: Portrait of a Serial Killer (1986 John McNaughton), Uciekinier (1987, Paul Michael Glaser), Dziwne dni (1995, Kathryn Bigelow), Teza (1996, Alejandro Amenábar), Ulice strachu: Ostatnia odsłona (2000, John Ottman), Slaughter (2009, Víctor García).

Linki zewnętrzne

• Portal Danse Macabre o nurcie snuff