Przejdź do zawartości

Bazyli Ostrogski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne, wikizacja, drobne techniczne, int.
drobne techniczne
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 7: Linia 7:
|podpis grafiki = Serbska ikona św. Bazylego Ostrogskiego
|podpis grafiki = Serbska ikona św. Bazylego Ostrogskiego
|data urodzenia = [[28 grudnia]] [[1610]]
|data urodzenia = [[28 grudnia]] [[1610]]
|miejsce urodzenia = Mrkonić
|miejsce urodzenia = [[Mrkonjići]]
|data śmierci = 12 maja [[1671]]
|data śmierci = 12 maja [[1671]]
|miejsce śmierci = Ostrog
|miejsce śmierci = Ostrog
Linia 27: Linia 27:
|wikicytaty =
|wikicytaty =
}}
}}
'''Bazyli Ostrogski''', właśc. [[język serbski|serb.]] ''Stojan Jovanović'' (ur. 28 grudnia 1610 w [[Mrkonić]], zm. 12 maja 1671 w monasterze [[Monaster Ostrog|Ostrog]]) – [[Serbia|serbski]] biskup [[prawosławie|prawosławny]], jeden z najpopularniejszych serbskich [[święty]]ch [[prawosławie|prawosławnych]]<ref name="przeglad"/>.
'''Bazyli Ostrogski''', właśc. [[język serbski|serb.]] ''Stojan Jovanović'' (ur. [[28 grudnia]] [[1610]] w [[Mrkonjići]], zm. [[12 maja]] [[1671]] w monasterze [[Monaster Ostrog|Ostrog]]) – [[Serbia|serbski]] biskup [[prawosławie|prawosławny]], jeden z najpopularniejszych serbskich [[święty]]ch [[prawosławie|prawosławnych]]<ref name="przeglad" />.


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Wychował się w pobożnej rodzinie chłopskiej. Podstawowe wykształcenie odebrał w [[monaster Zavala|monasterze Zavala]], gdzie jego wuj, ihumen Serafin, był przełożonym wspólnoty mniszej. Następnie przeniósł się do [[monaster Tvrdoš|monasteru Tvrdoš]] i tam złożył [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby]] [[zakon mniszy|mnisze]] z [[Bazyli|imieniem Bazyli]], po czym przyjął święcenia [[diakon|diakońskie]] i [[prezbiter|kapłańskie]]<ref name="pravoslavie">[http://www.pravoslavie.ru/archiv/svt_vasilij.htm СВЯТИТЕЛЬ ВАСИЛИЙ ОСТРОЖСКИЙ, МИТРОПОЛИТ ЗАХОЛМСКО-ГЕРЦЕГОВИНСКИЙ] {{lang|ru}}</ref>. Mnich Bazyli przeniósł się następnie na terytorium [[Czarnogóra|Czarnogóry]] i przez pewien czas przebywał w [[monaster Narodzenia Matki Bożej w Cetyni|monasterze w Cetyni]]<ref name="pravoslavie"/>. Następnie powrócił do macierzystej wspólnoty i jako [[archimandryta]] został jej przełożonym. Oprócz zarządzania monasterem, wielokrotnie odbywał podróże po wsiach [[Hercegowina|hercegowińskich]], odprawiając [[nabożeństwo|nabożeństwa]] i głosząc [[kazanie|kazania]] do zebranego ludu. Wyjeżdżał także na [[Ruś Czerwona|ziemie ruskie]]<ref>[http://www.pravenc.ru/text/149759.html ВАСИЛИЙ ОСТРОЖСКИЙ] {{lang|ru}}</ref> [[Rzeczpospolita Polska|Rzeczypospolitej]], gdzie pozyskiwał pomoc materialną dla [[Serbski Kościół Prawosławny|Serbskiego Kościoła Prawosławnego]] pod panowaniem tureckim. Około 1638 roku odbył również [[pielgrzymka|pielgrzymkę]] na [[Athos]]<ref name="pravoslavie"/>.
Wychował się w pobożnej rodzinie chłopskiej. Podstawowe wykształcenie odebrał w [[monaster Zavala|monasterze Zavala]], gdzie jego wuj, ihumen Serafin, był przełożonym wspólnoty mniszej. Następnie przeniósł się do [[monaster Tvrdoš|monasteru Tvrdoš]] i tam złożył [[postrzyżyny mnisze|wieczyste śluby]] [[zakon mniszy|mnisze]] z [[Bazyli|imieniem Bazyli]], po czym przyjął święcenia [[diakon|diakońskie]] i [[prezbiter|kapłańskie]]<ref name="pravoslavie">[http://www.pravoslavie.ru/archiv/svt_vasilij.htm СВЯТИТЕЛЬ ВАСИЛИЙ ОСТРОЖСКИЙ, МИТРОПОЛИТ ЗАХОЛМСКО-ГЕРЦЕГОВИНСКИЙ] {{lang|ru}}.</ref>. Mnich Bazyli przeniósł się następnie na terytorium [[Czarnogóra|Czarnogóry]] i przez pewien czas przebywał w [[Monastyr Cetyński|monasterze w Cetyni]]<ref name="pravoslavie" />. Następnie powrócił do macierzystej wspólnoty i jako [[archimandryta]] został jej przełożonym. Oprócz zarządzania monasterem, wielokrotnie odbywał podróże po wsiach [[Hercegowina|hercegowińskich]], odprawiając [[nabożeństwo|nabożeństwa]] i głosząc [[kazanie|kazania]] do zebranego ludu. Wyjeżdżał także na [[Ruś Czerwona|ziemie ruskie]]<ref>[http://www.pravenc.ru/text/149759.html ВАСИЛИЙ ОСТРОЖСКИЙ] {{lang|ru}}.</ref> [[Rzeczpospolita Polska|Rzeczypospolitej]], gdzie pozyskiwał pomoc materialną dla [[Serbski Kościół Prawosławny|Serbskiego Kościoła Prawosławnego]] pod panowaniem tureckim. Około 1638 roku odbył również [[pielgrzymka|pielgrzymkę]] na [[Athos]]<ref name="pravoslavie" />.


Wracając z Athosu, Bazyli (Jovanović) zatrzymał się w rezydencji patriarchów Serbii w Peci ([[Ključ]]) i w sierpniu 1638 przyjął [[chirotonia|chirotonię]] na biskupa trebińskiego, z siedzibą w [[Monaster Tvrdoš|monasterze Tvrdoš]]<ref name="pravoslavie"/>. Wrócił do Hercegowiny, gdzie mimo represji ze strony Turków działał na rzecz odnawiania serbskich klasztorów prawosławnych. W tym okresie zaczęto przypisywać mu moc uzdrawiania<ref name="pravoslavie"/>. Po śmierci metropolity wschodniej Hercegowiny Paisjusza, zabitego przez Turków, z polecenia patriarchy Gabriela, biskup Bazyli objął zarząd metropolii zahumskiej, powstałej z połączenia wszystkich struktur Serbskiego Kościoła Prawosławnego w [[Bośnia i Hercegowina|Bośni i Hercegowinie]]. Represje tureckie nie pozwoliły jednak duchownemu pozostać w Hercegowinie; przeniósł się on do monasteru [[Monaster Ostrog|Ostrog]] w Czarnogórze, który rozbudował razem z innymi mnichami<ref name="pravoslavie"/>. Resztę życia spędził w tymże klasztorze i tam zmarł 12 maja 1671. Jego [[relikwie]] znajdują się w monasterskiej cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni<ref name="pravoslavie"/>.
Wracając z Athosu, Bazyli (Jovanović) zatrzymał się w rezydencji patriarchów Serbii w Peci ([[Ključ]]) i w sierpniu 1638 przyjął [[chirotonia|chirotonię]] na biskupa trebińskiego, z siedzibą w [[Monaster Tvrdoš|monasterze Tvrdoš]]<ref name="pravoslavie" />. Wrócił do Hercegowiny, gdzie mimo represji ze strony Turków działał na rzecz odnawiania serbskich klasztorów prawosławnych. W tym okresie zaczęto przypisywać mu moc uzdrawiania<ref name="pravoslavie" />. Po śmierci metropolity wschodniej Hercegowiny Paisjusza, zabitego przez Turków, z polecenia patriarchy Gabriela, biskup Bazyli objął zarząd metropolii zahumskiej, powstałej z połączenia wszystkich struktur Serbskiego Kościoła Prawosławnego w [[Bośnia i Hercegowina|Bośni i Hercegowinie]]. Represje tureckie nie pozwoliły jednak duchownemu pozostać w Hercegowinie; przeniósł się on do monasteru [[Monaster Ostrog|Ostrog]] w Czarnogórze, który rozbudował razem z innymi mnichami<ref name="pravoslavie" />. Resztę życia spędził w tymże klasztorze i tam zmarł 12 maja 1671. Jego [[relikwie]] znajdują się w monasterskiej cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni<ref name="pravoslavie" />.


== Kult ==
== Kult ==
Bazyli Ostrogski należy do najpopularniejszych świętych Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Cerkiew przypisuje mu szereg uzdrowień, jakie miały mieć miejsce po jego śmierci przy [[relikwie|relikwiach]] w monasterze Ostrog. Według tradycji na miejscu śmierci Bazylego wytrysnęło cudowne źródło, obok którego wyrósł widoczny do czasów obecnych (2011) krzew winorośli. Wśród [[pielgrzym (religia)|pielgrzymów]] przybywających do monasteru Ostrog są nie tylko wyznawcy prawosławia, ale i [[muzułmanin|muzułmanie]]<ref name="przeglad">A. Radziukiewicz, ''Mały kraj wielkich świętości'', „Przegląd Prawosławny”, nr 1 (307), ISSN 1230-1078, ss. 19–20.</ref>.
Bazyli Ostrogski należy do najpopularniejszych świętych Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Cerkiew przypisuje mu szereg uzdrowień, jakie miały mieć miejsce po jego śmierci przy [[relikwie|relikwiach]] w monasterze Ostrog. Według tradycji na miejscu śmierci Bazylego wytrysnęło cudowne źródło, obok którego wyrósł widoczny do czasów obecnych (2011) krzew winorośli. Wśród [[pielgrzym (religia)|pielgrzymów]] przybywających do monasteru Ostrog są nie tylko wyznawcy prawosławia, ale i [[muzułmanin|muzułmanie]]<ref name="przeglad">A. Radziukiewicz, ''Mały kraj wielkich świętości'', „Przegląd Prawosławny”, nr 1 (307), ISSN 1230-1078, s. 19–20.</ref>.


Jego [[wspomnienie liturgiczne]] obchodzone jest 29 kwietnia/12 maja<ref group="uwaga">[[Daty nowego i starego porządku#Podwójne datowanie|podwójne datowanie]].</ref>, tj. [[12 maja]] według [[kalendarz gregoriański|kalendarza gregoriańskiego]].
Jego [[wspomnienie liturgiczne]] obchodzone jest 29 kwietnia/12 maja<ref group="uwaga">[[Daty nowego i starego porządku#Podwójne datowanie|Podwójne datowanie]].</ref>, tj. [[12 maja]] według [[kalendarz gregoriański|kalendarza gregoriańskiego]].


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
Linia 50: Linia 50:
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


{{Biskupi eparchii zahumsko-hercegowińskiej}}
{{Władca
|poprzednik = [[Paisjusz (Trebješanin)]]
|funkcja = Metropolita hercegowiński
|lata = 1651 – 1671
|następca = [[Szymon (Ljubibratić)]]
}}

{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}



Aktualna wersja na dzień 10:28, 28 sie 2023

Święty
Bazyli Ostrogski
Stojan Jovanović
Biskup
Ilustracja
Serbska ikona św. Bazylego Ostrogskiego
Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1610
Mrkonjići

Data i miejsce śmierci

12 maja 1671
Ostrog

Czczony przez

Serbski Kościół Prawosławny

Wspomnienie

29 kwietnia/12 maja

Szczególne miejsca kultu

Monaster Ostrog

Bazyli Ostrogski, właśc. serb. Stojan Jovanović (ur. 28 grudnia 1610 w Mrkonjići, zm. 12 maja 1671 w monasterze Ostrog) – serbski biskup prawosławny, jeden z najpopularniejszych serbskich świętych prawosławnych[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wychował się w pobożnej rodzinie chłopskiej. Podstawowe wykształcenie odebrał w monasterze Zavala, gdzie jego wuj, ihumen Serafin, był przełożonym wspólnoty mniszej. Następnie przeniósł się do monasteru Tvrdoš i tam złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Bazyli, po czym przyjął święcenia diakońskie i kapłańskie[2]. Mnich Bazyli przeniósł się następnie na terytorium Czarnogóry i przez pewien czas przebywał w monasterze w Cetyni[2]. Następnie powrócił do macierzystej wspólnoty i jako archimandryta został jej przełożonym. Oprócz zarządzania monasterem, wielokrotnie odbywał podróże po wsiach hercegowińskich, odprawiając nabożeństwa i głosząc kazania do zebranego ludu. Wyjeżdżał także na ziemie ruskie[3] Rzeczypospolitej, gdzie pozyskiwał pomoc materialną dla Serbskiego Kościoła Prawosławnego pod panowaniem tureckim. Około 1638 roku odbył również pielgrzymkę na Athos[2].

Wracając z Athosu, Bazyli (Jovanović) zatrzymał się w rezydencji patriarchów Serbii w Peci (Ključ) i w sierpniu 1638 przyjął chirotonię na biskupa trebińskiego, z siedzibą w monasterze Tvrdoš[2]. Wrócił do Hercegowiny, gdzie mimo represji ze strony Turków działał na rzecz odnawiania serbskich klasztorów prawosławnych. W tym okresie zaczęto przypisywać mu moc uzdrawiania[2]. Po śmierci metropolity wschodniej Hercegowiny Paisjusza, zabitego przez Turków, z polecenia patriarchy Gabriela, biskup Bazyli objął zarząd metropolii zahumskiej, powstałej z połączenia wszystkich struktur Serbskiego Kościoła Prawosławnego w Bośni i Hercegowinie. Represje tureckie nie pozwoliły jednak duchownemu pozostać w Hercegowinie; przeniósł się on do monasteru Ostrog w Czarnogórze, który rozbudował razem z innymi mnichami[2]. Resztę życia spędził w tymże klasztorze i tam zmarł 12 maja 1671. Jego relikwie znajdują się w monasterskiej cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni[2].

Bazyli Ostrogski należy do najpopularniejszych świętych Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Cerkiew przypisuje mu szereg uzdrowień, jakie miały mieć miejsce po jego śmierci przy relikwiach w monasterze Ostrog. Według tradycji na miejscu śmierci Bazylego wytrysnęło cudowne źródło, obok którego wyrósł widoczny do czasów obecnych (2011) krzew winorośli. Wśród pielgrzymów przybywających do monasteru Ostrog są nie tylko wyznawcy prawosławia, ale i muzułmanie[1].

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 29 kwietnia/12 maja[a], tj. 12 maja według kalendarza gregoriańskiego.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b A. Radziukiewicz, Mały kraj wielkich świętości, „Przegląd Prawosławny”, nr 1 (307), ISSN 1230-1078, s. 19–20.
  2. a b c d e f g СВЯТИТЕЛЬ ВАСИЛИЙ ОСТРОЖСКИЙ, МИТРОПОЛИТ ЗАХОЛМСКО-ГЕРЦЕГОВИНСКИЙ (ros.).
  3. ВАСИЛИЙ ОСТРОЖСКИЙ (ros.).