Przejdź do zawartości

Siedemnaście mgnień wiosny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
→‎Postacie: drobne redakcyjne
drobne techniczne
 
(Nie pokazano 29 wersji utworzonych przez 22 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Serial infobox
{{Serial infobox
|tytuł = Siedemnaście mgnień wiosny
|tytuł = Siedemnaście mgnień wiosny
|oryginalny tytuł = Семнадцать мгновений весны
|oryginalny tytuł = {{k|ru|Семнадцать мгновений весны}}
|grafika = Vyacheslav Tikhonov grave.JPG
|grafika = Vyacheslav Tikhonov grave.JPG
|podpis grafiki = Zdjęcie Stirlitza na grobie Tichonowa
|opis grafiki = Zdjęcie Stirlitza na grobie Tichonowa
|inny tytuł =
|alt grafiki =
|inny tytuł =
|gatunek = przygodowy, wojenny
|gatunek = przygodowy, wojenny
|kraj produkcji = {{państwo|SUN}}
|kraj produkcji = [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]
|oryginalny język = [[język rosyjski|rosyjski]]
|oryginalny język = [[język rosyjski|rosyjski]]
|twórcy =
|twórcy =
|główne role = [[Wiaczesław Tichonow]]
|główne role = [[Wiaczesław Tichonow]]
|muzyka tytułowa = [[Iosif Kobzon]]
|muzyka tytułowa = [[Iosif Kobzon]]
Linia 14: Linia 15:
|liczba serii = 1
|liczba serii = 1
|nagrody = 1976 – Nagroda Państwowa RFSRR
|nagrody = 1976 – Nagroda Państwowa RFSRR
|lista odcinków =
|lista odcinków =
|produkcja = Studio Filmowe im. Gorkiego
|produkcja = Studio Filmowe im. Gorkiego
|produkcja wykonawcza =
|reżyseria = [[Tatiana Lioznowa]]
|reżyseria = [[Tatiana Lioznowa]]
|scenariusz = [[Julian Siemionow]]
|scenariusz = [[Julian Siemionow]]
|narracja = Jefim Kopieljan
|narracja = [[Jefim Kopieljan]]
|muzyka = Micheil Tariwerdijew
|muzyka = [[Micheil Tariwerdijew]]
|zdjęcia = Piotr Katajew
|zdjęcia = [[Piotr Katajew]]
|scenografia = Borys Dulienkow
|scenografia = [[Borys Dulienkow]]
|wytwórnia =
|czas trwania = 65-79 min
|czas trwania = 65-79 min
|kąt kamery =
|kąt kamery =
|kraj oryginalnej emisji =
|stacja telewizyjna =
|format obrazu =
|data premiery = 11 sierpnia 1973
|format dźwięku =
|stacja telewizyjna =
|pierwsza emisja =
|kraj oryginalnej emisji =
|lata emisji =
|lata emisji =
|pierwsza emisja =
|status =
|format obrazu =
|data premiery = {{flaga|SUN}} 11 sierpnia 1973 <br /> {{flaga|POL}} 19 lutego 1974
|status =
|format dźwięku =
|od lat =
|poprzednik =
|poprzednik =
|kontynuacja =
|kontynuacja =
|powiązane =
|powiązane =
|commons =
|commons =
|wikicytaty =
|wikicytaty =
|www = http://mgnoveniya.ru/
|www = http://mgnoveniya.ru/
}}
}}
[[Plik:Aerography on a car.jpg|thumb|Aerografia na współczesnym samochodzie]]
'''Siedemnaście mgnień wiosny''' ([[język rosyjski|ros.]] ''Семнадцать мгновений весны'') – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] [[serial telewizyjny]] z [[1973 w filmie|1973]] na podstawie jednej z powieści [[Julian Siemionow|Juliana Siemionowa]], w reżyserii [[Tatiana Lioznowa|Tatiany Lioznowej]]. Autorem scenariusza i tekstu narratora filmu był sam Siemionow. Serial liczył 12 odcinków, których akcja rozgrywa się w ciągu 17 dni (stąd tytuł). Realizowano go głównie na [[Łotwa|Łotwie]], a [[Ryga]] udawała miasta [[Szwajcaria|szwajcarskie]].
'''Siedemnaście mgnień wiosny''' ([[język rosyjski|ros.]] Семнадцать мгновений весны) – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] [[serial telewizyjny]] z [[1973 w filmie|1973]] na podstawie jednej z powieści [[Julian Siemionow|Juliana Siemionowa]], w reżyserii [[Tatiana Lioznowa|Tatiany Lioznowej]]. Autorem scenariusza i tekstu narratora filmu był sam Siemionow. Serial liczył 12 odcinków, których akcja rozgrywa się w ciągu 17 dni (stąd tytuł). Realizowano go głównie na [[Łotwa|Łotwie]], a [[Ryga]] udawała miasta [[Szwajcaria|szwajcarskie]].


W Polsce premiera serialu odbyła się 19 lutego 1974 roku.
W Polsce premiera serialu odbyła się 19 lutego 1974 roku.


== Obsada ==
== Obsada ==
* [[Wiaczesław Tichonow]] – [[Schutzstaffel|SS]]-[[Standartenführer]] Max Otto von [[Stirlitz]] (pułkownik Maksym Maksymowicz Isajew)
* [[Wiaczesław Tichonow]] – pułkownik Maksym Maksymowicz Isajew<ref group="uwaga">Prawdziwe nazwisko Stirlitza brzmiało Wsiewołod Władimirowicz Władimirow. „Maksym Maksymowicz Isajew” było jego nazwiskiem operacyjnym w ewidencji radzieckiego wywiadu.</ref> aka [[Schutzstaffel|SS]]-[[Standartenführer]] Max Otto von [[Stirlitz]]
* [[Leonid Broniewoj]] – SS-[[Gruppenführer]] [[Heinrich Müller (szef Gestapo)|Heinrich Müller]]
* [[Leonid Broniewoj]] – SS-[[Gruppenführer]] [[Heinrich Müller (szef Gestapo)|Heinrich Müller]]
* [[Jewgenij Jewstigniejew]] – profesor Pleischner
* [[Oleg Tabakow]] – SS-[[Brigadeführer]] [[Walter Schellenberg]]
* [[Oleg Tabakow]] – SS-[[Brigadeführer]] [[Walter Schellenberg]]
* [[Jurij Wizbor]] – [[Martin Bormann]]
* [[Rostisław Platt]] – [[pastor]] Fritz Schlagg
* [[Rostisław Platt]] – [[pastor]] Fritz Schlagg
* [[Jewgienij Jewstigniejew]] – profesor Werner Pleischner
* [[Wasilij Łanowoj]] – SS-[[Obergruppenführer]] [[Karl Wolff]]
* [[Wasilij Łanowoj]] – SS-[[Obergruppenführer]] [[Karl Wolff]]
* [[Jekatierina Gradowa]] – radiotelegrafistka Kathrin Kinn / Katia Kozlowa
* [[Nikołaj Prokopowicz]] – [[Heinrich Himmler]]
* [[Leonid Kurawlow]] – SS-[[Obersturmbannführer]] Kurt Eismann
* [[Wilhelm Burmeier]] – [[Hermann Göring]]; Leutnant, dowódca punktu kontrolnego na granicy szwajcarskiej (odcinki 11, 12)
* [[Wilhelm Burmeier]] – [[Hermann Göring]]; Leutnant, dowódca punktu kontrolnego na granicy szwajcarskiej (odcinki 11, 12)
* [[Nikołaj Wołkow (aktor)|Nikołaj Wołkow]] – radiotelegrafista Erwin Kinn
* [[Jurij Wizbor]] – [[Martin Bormann]]
* [[Jekatierina Gradowa]] – radiotelegrafistka Kathrin Kinn (Katia Kozlowa)
* [[Nikołaj Wolkow]] – radiotelegrafista Erwin Kinn
* [[Fritz Diez]] – [[Adolf Hitler]]
* [[Fritz Diez]] – [[Adolf Hitler]]
* [[Michaił Żarkowski]] – SS [[Obergruppenführer]] [[Ernst Kaltenbrunner]]
* [[Michaił Żarkowski]] – SS [[Obergruppenführer]] [[Ernst Kaltenbrunner]]
* [[Andro Kobaładze]] – [[Józef Stalin]]
* [[Andro Kobaładze]] – [[Józef Stalin]]
* [[Nikołaj Prokopowicz]] – [[Heinrich Himmler]]
* [[Wiaczesław Szalewicz]] – [[Allen Dulles]], szef ośrodka OSS w Europie
* [[Wiaczeslaw Szalewicz]] – [[Allen Dulles]], szef ośrodka OSS w Europie
* [[Leonid Kurawliow]] – SS-[[Obersturmbannführer]] Kurt Eismann
* [[Konstantin Żełdin]] – SS-[[Obersturmbannführer]] Wilhelm Holtoff
* [[Konstantin Żełdin]] – SS-[[Obersturmbannführer]] Wilhelm Holtoff
* [[Aleksej Safonow]] – SS-[[Sturmbannführer]] Jurgen Rolf
* [[Aleksiej Safonow]] – SS-[[Sturmbannführer]] Jürgen Rolf
* [[Olga Sosznikowa]] – SS-[[Unterscharführer]] Barbara Krein
* [[Olga Sosznikowa]] – SS-[[Unterscharführer]] Barbara Krein
* [[Otto Mellies]] – Helmut Kalder, żołnierz SS
* [[Otto Mellies]] – Helmut Kalder, żołnierz SS
* [[Lew Durow]] – Klaus, agent SD
* [[Lew Durow]] – Klaus, agent SD
* [[Ławrentij Masocha]] – SS-[[Standartenführer]] Scholtz
* [[Ławrientij Masocha]] – SS-[[Standartenführer]] Scholtz
* [[Emilia Milton]] – frau Saurich
* [[Emilia Milton]] – pani Saurich
* [[Swetłana Swetlicznaja]] – Gabi Nabel
* [[Swietłana Swietlicznaja]] – Gabi Nabel
* [[Eleonora Szaszkowa]] – żona Stirlitza
* [[Eleonora Szaszkowa]] – Aleksandra Gawrilina<ref group="uwaga">W serialu jej nazwisko nie zostaje wypowiedziane.</ref>, żona Stirlitza
* [[Jewgienij Kuzniecow (aktor)]] – [[Friedrich Wilhelm Krüger]]
* [[Jewgienij Kuzniecow (aktor)|Jewgienij Kuzniecow]] – [[Friedrich Wilhelm Krüger]]
* [[Walentyn Gaft]] – Gaevernitz, współpracownik Dullesa
* [[Walentin Gaft]] – Gaevernitz, współpracownik Dullesa
* [[Aleksej Ejbożenko]] – Husmann, współpracownik Dullesa
* [[Aleksiej Ejbożenko]] – Husmann, współpracownik Dullesa
* [[Wladlen Dawydow]] – „Włoch”, współpracownik Dullesa
* [[Władlen Dawydow]] – „Włoch”, współpracownik Dullesa
* [[Jan Janakijew]] – SS-[[Standartenführer]] Dollmann, współpracownik Wolffa
* [[Jan Janakijew]] – SS-[[Standartenführer]] Dollmann
* [[Wiktor Szczeglow]] – „Agent ubezpieczeniowy”, śledczy Gestapa
* [[Wiktor Szczegłow]] – „Agent ubezpieczeniowy”, śledczy gestapo
* [[Inna Uljanowa]] – pijana dama w hotelu
* [[Inna Uljanowa]] – pijana dama w hotelu
* [[Jurij Smirnow]] – agent Gestapo na kryjówce w Bernie
* [[Jurij Smirnow]] – agent gestapo na kryjówce w Bernie
* [[Nikołaj Gricenko]] – generał w pociągu
* [[Nikołaj Gricenko]] – generał w pociągu
* [[Jefim Kopelian]] – narrator
* [[Jefim Kopelian]] – narrator (głos)


Powstały dwie polskie aktorskie wersje „Siedemnastu mgnień wiosny”. Pierwsza to polski dubbing radzieckiego serialu, a druga to dwuczęściowy spektakl [[Teatr Sensacji|Teatru Sensacji „Kobra”]] z 1973 roku w reżyserii [[Andrzej Zakrzewski (reżyser)|Andrzeja Zakrzewskiego]]. Odcinki nosiły tytuły: ''Walizka Katherine'' i ''W pułapce''. W obu wersjach postać głównego bohatera – SS Standartenführera Maxa Otto von Stirlitza odtwarzał [[Piotr Pawłowski (aktor)|Piotr Pawłowski]].
Powstały dwie polskie aktorskie wersje „Siedemnastu mgnień wiosny”. Pierwsza to polski dubbing radzieckiego serialu, a druga to dwuczęściowy spektakl [[Teatr Sensacji|Teatru Sensacji „Kobra”]] z 1973 roku w reżyserii [[Andrzej Zakrzewski (reżyser)|Andrzeja Zakrzewskiego]]. Odcinki nosiły tytuły: ''Walizka Katherine'' i ''W pułapce''. W obu wersjach postać głównego bohatera – SS Standartenführera Maxa Otto von Stirlitza odtwarzał [[Piotr Pawłowski (aktor)|Piotr Pawłowski]].


== Polski dubbing ==
== Polski dubbing ==
'''Wersja polska:''' [[Studio Opracowań Filmów w Warszawie]]<br />
'''Reżyseria''' – [[Zofia Dybowska-Aleksandrowicz]]
'''Reżyseria:'''
* [[Jerzy Twardowski]] <small>(odc. 1-4)</small>,
* [[Zofia Dybowska-Aleksandrowicz]] <small>(odc. 4-12)</small>,
'''Dialogi polskie:'''
* [[Jan Moes]] <small>(odc. 1-2, 4, 6-12)</small>,
* [[Elżbieta Łopatniukowa]] <small>(odc. 3, 5)</small>
'''Konsultacja tekstu:''' [[Marian Podkowiński]]<br />
'''Operator dźwięku:''' [[Roman Błocki]]<br />
'''Montaż:'''
* Henryka Meldner <small>(odc. 1-2, 5, 8, 10, 12)</small>,
* Danuta Sierant <small>(odc. 3, 6, 11)</small>,
* Halina Kucharska <small>(odc. 4)</small>,
* Anna Łukasik <small>(odc. 7, 9)</small>
'''Kierownik grupy:''' Waldemar Szczepański<br />
'''W wersji polskiej udział wzięli:'''
* [[Piotr Pawłowski (aktor)|Piotr Pawłowski]] – SS-[[Standartenführer]] [[Stirlitz|Max Otto von Stirlitz]] (pułkownik Maksym Maksymowicz Isajew)
* [[Janusz Kłosiński]] – SS-[[Gruppenführer]] [[Heinrich Müller (szef Gestapo)|Heinrich Müller]]
* [[Janusz Bukowski]] – SS-[[Brigadeführer]] [[Walter Schellenberg]]
* [[Zygmunt Maciejewski]] – [[Martin Bormann]]
* [[Zdzisław Mrożewski]] – pastor [[Fritz Schlagg]]
* [[Janusz Paluszkiewicz]] – profesor [[Werner Pleischner]]
* [[Andrzej Seweryn]] – SS-[[Obergruppenführer]] [[Karl Wolff]]
* Krystyna Chmielewska –
** radiotelegrafistka [[Kathrin Kinn]] / [[Katia Kozlowa]],
** Koeth
* [[Zygmunt Listkiewicz]] – [[Heinrich Himmler]]
* Lech Pietrasz – SS-[[Obersturmbannführer]] [[Kurt Eismann]]
* [[Janusz Bylczyński]] – SS-[[Obergruppenführer]] [[Ernst Kaltenbrunner]]
* Małgorzata Włodarska – SS-[[Unterscharführer]] [[Barbara Krein]]
* [[Henryk Czyż (aktor)|Henryk Czyż]] – SS-[[Standartenführer]] Scholz
* [[Maciej Rayzacher]] – Husmann
* Zdzisław Salaburski –
** generał w pociągu <small>(odc. 7)</small>,
** Günter <small>(odc. 10)</small>,
** Krause
* [[Maciej Englert]] – Helmut
* [[Zygmunt Maciejewski]] – Bormann
* [[Tadeusz Borowski (aktor)|Tadeusz Borowski]] – narrator
* [[Zdzisław Tobiasz]] – [[Allen Dulles]]
* [[Czesław Byszewski]] – Kruger
* [[Marek Kondrat]] – agent Gestapo w Bernie <small>(odc. 5)</small>
* [[Szczepan Baczyński]] – sklepikarz w Bernie <small>(odc. 7, 11-12)</small>
* [[Anna Romantowska]] – dziewczyna <small>(odc. 11)</small>
* [[Tadeusz Bartosik]] –
** [[Hermann Göring]] <small>(odc. 11)</small>,
** Gromow
* [[Andrzej Gawroński (aktor)|Andrzej Gawroński]] – Holtoff
* [[Alina Żeliska]] – Pani Zaurich
* [[Wiesław Drzewicz]] – astronom
* [[Leon Pietraszkiewicz]] – [[Józef Stalin]]
* [[Jan Kociniak]] – Klaus
* [[Barbara Dobrzyńska]] – Gabi
* [[Krzysztof Wróblewski (aktor)|Krzysztof Wróblewski]] – Jednooki
* [[Roman Wilhelmi]] – [[Adolf Hitler]]
* [[Marian Glinka]] – Erwin
* [[Lechosław Hertz]] – Kowalenko
* [[Daniela Makulska]] – siostra w sierocińcu
* [[Henryk Łapiński (aktor)|Henryk Łapiński]] – fotograf
* [[Jerzy Tkaczyk (aktor)|Jerzy Tkaczyk]] –
** szef radzieckiego wywiadu <small>(odc. 2)</small>,
** agent <small>(odc. 4, 6)</small>,
** Dolmann <small>(odc. 5)</small>,
** Ekspert <small>(odc. 10)</small>
* [[Stefan Śródka]] –
** Runge,
** policjant #1 <small>(odc. 10)</small>
* [[Piotr Zaborowski (aktor)|Piotr Zaborowski]] – policjant #2 <small>(odc. 10)</small>
* [[Wilhelm Wichurski]] – Peter <small>(odc. 10)</small>
* [[Alina Bukowska]] – siostra #1 <small>(odc. 10)</small>
* [[Włodzimierz Bednarski (aktor)|Włodzimierz Bednarski]] – Goevernitz
* [[Tadeusz Włudarski]] – Rolf
* [[Edward Sosna]] – Wasiliew <small>(odc. 12)</small>
* [[Maciej Maciejewski (1914–2018)|Maciej Maciejewski]] – [[Wiaczesław Mołotow]] <small>(odc. 12)</small>
* [[Krzysztof Kolberger]] – Pawłow <small>(odc 12)</small>
* [[Henryk Machalica]] –
** duchowny <small>(odc. 9)</small>,
** Kerr <small>(odc. 12)</small>
* [[Andrzej Antkowiak]] – łącznik <small>(odc. 12)</small>
* [[Daniela Makulska]] –
** siostra #2 <small>(odc. 10)</small>,
** dziewczyna w barze <small>(odc. 12)</small>
* [[Jerzy Kamas]] – pracownik Dullesa <small>(odc. 9)</small>
* [[Józef Kalita]] – Bittner <small>(odc. 9-10)</small>


'''Lektor:''' [[Krystyna Loska]]
* [[Piotr Pawłowski (aktor)|Piotr Pawłowski]] – '''[[Schutzstaffel|SS]] [[Standartenführer]] Max Otto von [[Stirlitz]]'''
* [[Marek Kondrat]] – '''agent Gestapo w Bernie'''
* Krystyna Chmielewska – '''Katia'''
* [[Janusz Kłosiński]] – '''SS [[Gruppenführer]] [[Heinrich Müller (szef Gestapo)|Heinrich Müller]]'''
* [[Maciej Englert]] – '''Helmut'''
* [[Zdzisław Tobiasz]] – '''Allen Dulles'''
* [[Zdzisław Mrożewski]] – '''[[pastor]] Schlagg'''
* [[Janusz Bukowski]] – '''SS [[Brigadeführer]] [[Walter Schellenberg]]'''
* Lech Pietrasz – '''[[Obersturmbannführer]] SS Kurt Eismann'''
* [[Janusz Paluszkiewicz]] – '''Profesor Werner Pleischner'''
* [[Janusz Bylczyński]] – '''[[Obergruppenführer]] SS [[Ernst Kaltenbrunner]]'''
* Małgorzata Włodarska – '''SS [[Unterscharführer]] Barbara Krein'''
* [[Henryk Czyż (aktor)|Henryk Czyż]] – '''SS [[Standartenführer]] Scholz, adiutant Müllera'''
* [[Maciej Rayzacher]] – '''Husmann, współpracownik Dullesa'''
* [[Andrzej Seweryn]] – '''generał [[Karl Wolff]]'''
* Daniela Makulska – '''siostra w sierocińcu'''
* [[Henryk Łapiński (aktor)|Henryk Łapiński]] – '''fotograf'''
* [[Szczepan Baczyński]] – '''sklepikarz w Bernie'''
* Zdzisław Salaburski – '''generał w pociągu'''
* [[Krystyna Loska]] – '''lektorka'''
* [[Tadeusz Borowski (aktor)|Tadeusz Borowski]] – '''narrator'''


== Wersja polska – Teatr Sensacji „Kobra” z 1973 roku ==
== Wersja polska – Teatr Sensacji „Kobra” z 1973 roku ==
'''Udział wzięli''':
'''Wykonawcy:'''
* [[Piotr Pawłowski (aktor)|Piotr Pawłowski]] – '''Stirlitz'''
* [[Piotr Pawłowski (aktor)|Piotr Pawłowski]] – Stirlitz
* [[Barbara Sołtysik]] – '''Katherine'''
* [[Barbara Sołtysik]] – Katherine
* [[Henryk Bąk (aktor)|Henryk Bąk]] – '''Mueller, szef Gestapo'''
* [[Henryk Bąk (aktor)|Henryk Bąk]] – Mueller, szef Gestapo
* [[Mieczysław Voit]] – '''Schellenberg'''
* [[Mieczysław Voit]] – Schellenberg
* [[Stanisław Michalik]] – '''Holtoff'''
* [[Stanisław Michalik]] – Holtoff
* [[Tadeusz Fijewski]] – '''Profesor Pleischner'''
* [[Tadeusz Fijewski]] – profesor Pleischner
* [[Zygmunt Maciejewski]] – '''Esesman'''
* [[Zygmunt Maciejewski]] – esesman


'''oraz''':
'''oraz:'''
* [[Arkadiusz Bazak]]
* [[Arkadiusz Bazak]]
* [[Józef Duriasz]]
* [[Józef Duriasz]]
Linia 128: Linia 194:
* [[Jerzy Moes]]
* [[Jerzy Moes]]
* [[Jerzy Radwan]]
* [[Jerzy Radwan]]
* [[Tadeusz Wieczorek]]
* Tadeusz Wieczorek
* [[Ewa Wawrzoń]]
* [[Ewa Wawrzoń]]
* [[Ryszard Barycz]]
* [[Ryszard Barycz]]
Linia 143: Linia 209:
i inni
i inni


== Opis fabuły ==
== Fabuła ==
Akcja filmu rozpoczyna się 12 lutego i trwa do 24 marca 1945 w upadającej III Rzeszy (głównie Berlinie). Ukazuje siedemnaście wybranych z tego okresu, pełnych napięcia dni (stąd tytuł serialu). Maksym Maksymowicz Isajew działa w Berlinie jako tajny agent wywiadu radzieckiego Standartenführer Max Otto von Stirlitz. Przeniknął w szeregi wywiadu SS – SD. Pracuje w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy. Główny motyw filmu to realizacja zadania jakie Stirlitz otrzymuje z Moskwy: dowiedzieć się, który z przywódców III Rzeszy próbuje nawiązać rokowania z aliantami zachodnimi w Szwajcarii. Uzyskać dowody, że takie rozmowy się toczą, aby zapobiec zawarciu separatystycznego pokoju pomiędzy hitlerowcami a mocarstwami zachodnimi, przede wszystkim Amerykanami. Isajew dzięki swojej niebywałej inteligencji, opanowaniu i łutowi szczęścia wykonuje zadania. Nie obywa się to jednak bez przeszkód; zanim do tego dojdzie, musi zmierzyć się z szefem RSHA Kaltenbrunerem, który mając wobec niego podejrzenia, zleca jego obserwację, oraz z szefem Gestapo Müllerem, który wszczyna wobec niego śledztwo, a nawet na krótko aresztuje. Na domiar złego jego radiotelegrafista ginie w jednym z nalotów, przerywając łączność Stirlitza z centralą w Moskwie. Ciężarna żona radiotelegrafisty – Katia – trafia do szpitala, a stamtąd na Gestapo.
Akcja filmu rozpoczyna się 12 lutego i trwa do 24 marca 1945 w upadającej III Rzeszy (głównie Berlinie). Ukazuje siedemnaście wybranych z tego okresu, pełnych napięcia dni (stąd tytuł serialu). Maksym Maksymowicz Isajew działa w Berlinie jako tajny agent wywiadu radzieckiego Standartenführer Max Otto von Stirlitz. Przeniknął w szeregi wywiadu SS – SD. Pracuje w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy. Główny motyw filmu to realizacja zadania jakie Stirlitz otrzymuje z Moskwy: dowiedzieć się, który z przywódców III Rzeszy próbuje nawiązać rokowania z aliantami zachodnimi w Szwajcarii. Uzyskać dowody, że takie rozmowy się toczą, aby zapobiec zawarciu separatystycznego pokoju pomiędzy hitlerowcami a mocarstwami zachodnimi, przede wszystkim Amerykanami. Isajew dzięki swojej niebywałej inteligencji, opanowaniu i łutowi szczęścia wykonuje zadania. Nie obywa się to jednak bez przeszkód; zanim do tego dojdzie, musi zmierzyć się z szefem RSHA Kaltenbrunerem, który mając wobec niego podejrzenia, zleca jego obserwację, oraz z szefem Gestapo Müllerem, który wszczyna wobec niego śledztwo, a nawet na krótko aresztuje. Na domiar złego jego radiotelegrafista ginie w jednym z nalotów, przerywając łączność Stirlitza z centralą w Moskwie. Ciężarna żona radiotelegrafisty – Katia – trafia do szpitala, a stamtąd na Gestapo.


== Osoby historyczne w filmie ==
== Postacie ==
* '''[[Stirlitz|Max Otto von Stirlitz]]''' – Standartenführer SS, pracownik departamentu VI Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy; w istocie radziecki agent ''Justus'' w stopniu pułkownika Wsiewołod Władimirowicz Władimirow, używający również operacyjnego pseudonimu ''Maksim Maksimowicz Isajew''
* [[Walter Schellenberg]] – Brigadeführer SS, kierownik departamentu VI ([[Sicherheitsdienst|Ausland-SD]], wywiad zagraniczny) Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy, przełożony Stirlitza
* '''[[Walter Schellenberg]]''' – Brigadeführer SS, kierownik departamentu VI (wywiad zagraniczny) Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy, przełożony Stirlitza
* [[Heinrich Müller (szef Gestapo)|Heinrich Müller]] – Gruppenführer SS, kierownik departamentu IV Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy ([[Gestapo]])
* '''[[Heinrich Müller (szef Gestapo)|Heinrich Müller]]''' – Gruppenführer SS, kierownik departamentu IV Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy ([[Gestapo]])
* [[Ernst Kaltenbrunner]] – Obergruppenführer SS, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy
* [[Martin Bormann]] – [[Reichsleiter]], zastępca Hitlera w sprawach [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]]
* '''[[Ernst Kaltenbrunner]]''' – Obergruppenführer SS, szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy
* '''[[Karl Wolff]]''' – SS-Obergruppenführer i generał Waffen-SS, Najwyższy Dowódca SS i Policji we Włoszech
* [[Karl Wolff]] – SS-Obergruppenführer i generał Waffen-SS, Najwyższy Dowódca SS i Policji we Włoszech
* '''[[Allen Dulles]]''' – dowódca szwajcarskiego ośrodka [[Office of Strategic Services|OSS]]
* [[Allen Dulles]] – dowódca szwajcarskiego ośrodka [[Office of Strategic Services|OSS]]
* [[Gero von Schulze-Gaevernitz]] – najbliższy współpracownik Dullesa w Szwajcarii
* ''' Pastor Fritz Schlagg''' – duchowny, łącznik [[Stirlitz]]a
* [[Max Hussmann]] – Szwajcarski profesor, który współpracował z Dullesem
* [[Eugen Dollmann]] – Standartenführer SS, tłumacz i powiernik Himmlera we Włoszech


== Odcinki<ref>Streszczenia zaczerpnięte z wydania serialu na DVD przez tygodnik ''[[Naj]]'' w 2004.</ref> ==
== Odcinki<ref>Streszczenia zaczerpnięte z wydania serialu na DVD przez tygodnik ''[[Naj]]'' w 2004.</ref> ==
Linia 166: Linia 234:


=== Odcinek 4 ===
=== Odcinek 4 ===
Wojska radzieckie zbliżają się do [[Kaliningrad|Królewca]]. Himmler nakazuje natychmiast ewakuować z miasta generała SS Wolfa, który ma w Szwajcarii prowadzić rozmowy z szefem amerykańskich specsłużb [[Allen Dulles|Allanem Dullesem]]. Tymczasem radziecka radiotelegrafistka i zarazem łączniczka Stirlitza wpada w ręce Gestapo...
Wojska radzieckie zbliżają się do [[Królewiec|Koenigsberga]]. Himmler nakazuje natychmiast ewakuować z miasta generała SS Wolfa, który ma w Szwajcarii prowadzić rozmowy z szefem amerykańskich specsłużb [[Allen Dulles|Allanem Dullesem]]. Tymczasem radziecka radiotelegrafistka i zarazem łączniczka Stirlitza wpada w ręce Gestapo...


=== Odcinek 5 ===
=== Odcinek 5 ===
Linia 191: Linia 259:
=== Odcinek 12 ===
=== Odcinek 12 ===
Stirlitz wraz z radiotelegrafistką przedostają się do Szwajcarii. Przekazują do centrali informacje o tajnych rozmowach Niemców z przedstawicielami Zachodu. Mołotow wysyła oficjalną notę protestacyjną do sojuszników, Stalin pisze ostry list do Roosevelta...
Stirlitz wraz z radiotelegrafistką przedostają się do Szwajcarii. Przekazują do centrali informacje o tajnych rozmowach Niemców z przedstawicielami Zachodu. Mołotow wysyła oficjalną notę protestacyjną do sojuszników, Stalin pisze ostry list do Roosevelta...

== Nieścisłości ==
* W ''dossier'' [[Joseph Goebbels|Goebbelsa]], [[Hermann Göring|Göringa]] i [[Heinrich Himmler|Himmlera]] znalazła się informacja: „wykształcenie średnie”. W rzeczywistości Goebbels był doktorem filozofii [[Uniwersytet w Heidelbergu|Uniwersytetu w Heidelbergu]], Göring ukończył elitarną ''Preußische Hauptkadettenanstalt'' z pierwszą lokatą i osobistymi gratulacjami cesarza [[Wilhelm II Hohenzollern|Wilhelma II]], zaś Himmler był absolwentem wydziału rolniczego Politechniki Monachijskiej.
* W scenie, gdy Hitler udziela Göringowi reprymendy za sianie defetyzmu po wizycie na froncie, narrator mówi, jakoby scenie przypatrywali się adiutanci Hitlera Schmund i Burgdorf. W rzeczywistości obaj byli adiutantami Hitlera do spraw wojskowych, ale nie jednocześnie. Rudolf Schmund został śmiertelnie ranny w zamachu bombowym Stauffenberga w 1944 i zastąpiony przez Wilhelma Burgdorfa (ten zaś popełnił samobójstwo po śmierci Hitlera).
* Kobiety w SS służyły wyłącznie jako [[SS-Aufseherin]] i nie posiadały stopni. Niemka Barbra Krein nie mogła więc być [[unterscharführer]]em.
* Helmut – SS-mann przydzielony do ochrony radzieckiej radiotelegrafistki (jedyny przyzwoity) chodzi w mundurze [[Waffen-SS]], który nie był ubiorem [[Sicherheitsdienst|SD]] czy Gestapo.
* W chwili pisania scenariusza nieznane były losy Martina Bormanna. Był sądzony zaocznie w procesie norymberskim, ale jego zwłoki odkryto i ostatecznie zidentyfikowano dopiero w roku 1998 ustalając dzień kapitulacji Berlina jako prawdopodobną datę śmierci. Stąd konfabulacje Müllera w dyskretnej rozmowie ze Stirlitzem na temat możliwości odrodzenia neohitleryzmu w oparciu o rzekome „złoto NSDAP, złoto Bormanna”. W rzeczywistości naczelny skarbnik NSDAP Franz Xaver Schwarz został aresztowany przez żołnierzy USA.
* Pastor Schlag jest nazywany w filmie również „katolickim duchownym”, co dla autorów filmu najwidoczniej nie stanowiło większej różnicy.
* Dla celów filmowych uszyto za dużo mundurów SS z dystynkcjami SS-Sturmbannführera (odpowiednika majora). W scenie torturowania więźnia obecnych jest aż 3 Sturmbannführerów. Również w scenie z centrali telefonicznej w pomieszczeniu siedzą sami Sturmbannführererzy. W rzeczywistości radiotelegrafista w berlińskim bunkrze Hitlera, Rochus Misch, miał stopień SS-Hauptscharführera (odpowiednik sierżanta sztabowego).
* Stirlitz słucha piosenek [[Édith Piaf]]: ''Milord'' z [[1959]] i ''Non, je ne regrette rien'' z [[1960]].
* Większość oficerów [[Sicherheitsdienst|SD]], [[Gestapo]], [[Reichssicherheitshauptamt|RSHA]] występuje w czarnych mundurach SS, które od [[1939]] używane były tylko jako galowe.
* VI departament RSHA (wywiad zagraniczny SD, kierowany przez Schellenberga, miejsce pracy Stirlitza) nie znajdował się w tym samym budynku, co IV departament (Gestapo, kierowane przez Müllera).
* Na niemieckim lotnisku stoi rosyjski samolot Antonow [[An-2]] ze znakami niemieckimi. Prototyp AN-2 został oblatany w 1947 roku, a produkcja seryjna ruszyła dwa lata później.
* Kurier gen. Wolfa wsiada do radzieckiej maszyny [[Jak-12]], którą zaczęto produkować w ZSRR w 1947 roku.
* Blankiety telegramów wysyłanych w filmie mają napis „Międzynarodowy telegram ZSRR” oraz rubrykę (w lewym górnym rogu): „Płatność: ____ rub. ____ kop.”
* Miniaturowy [[magnetofon]] jakim posługuje się Stirlitz, to radziecki, tranzystorowy [[:ru:Электрон-52Д|„Elektron-52D”]] wyprodukowany w 1969 roku. W rzeczywistości pozwala na zaledwie 10 min zapis i nie posiada głośnika (nie można więc go odtwarzać „na głos”)<ref>[http://rw6ase.narod.ru/00/mg_katp/elektron52d.html Портативный транзисторный диктофон „Электрон-52Д”].</ref>.
* Amerykanie z [[Office of Strategic Services|OSS]] w Bernie posługują się z kolei włoskim magnetofonem „Geloso G257” wyprodukowanym w 1961<ref>[http://www.radiomuseum.org/r/geloso_g257_g_257.html G257].</ref>.
* Szef Gestapo Müller ma w swoim gabinecie radziecki zegar ścienny marki „Sława” wyprodukowany w latach 70.
* Stirlitz rysuje karykatury nazistowskich bonzów [[pisak|flamastrem]], pierwszy z nich wyprodukowano w Niemczech w 1960.
* Stirlitz posiada w kuchni swojego domu lodówkę marki „Saratow”, model z 1952.
* W Bernie nigdy nie było ulicy Blümenstraße, a jeśli by nawet była, to nie pisana przez „ü” (po niemiecku). Również skrzyżowanie ulic [[Kurfürstendamm]] i Kantstraße nie istnieje, bo te dwie berlińskie ulice się nie przecinają.
* Ulica Mozartstraße nie znajduje się w dzielnicy [[Pankow (dzielnica Berlina)|Pankow]], tylko w [[Steglitz-Zehlendorf]].
* W ostatniej scenie serialu obok Stirlitza przejeżdżają: popularna radziecka ciężarówka [[ZiŁ-130]] (której produkcję rozpoczęto w 1962), [[Łada 2101|Łada-2101]] (produkowana od 1970).
* W filmie wielokrotnie występuje błędna pisownia niemieckojęzycznych napisów.
* W 41 minucie odcinka 9 na półce w gabinecie Schellenberga leżą 2 egz. polskiej Wielkiej Encyklopedii PWN z lat 60.
* Bezpośredni przełożony Stirlitza Walter Schellenberg rzadko pokazuje się w mundurze ale nosi stare dystynkcje SS-Brigadeführera, sprzed roku 1942.

== Ciekawostki ==
* Głównym konsultantem serialu był gen.-pułkownik, zastępca przewodniczącego [[KGB]] Siemion Cwigun, występujący w czołówce pod pseudonimem S. K. Miszyn.
* Sceny w gmachu RSHA kręcono w budynku KGB na Butyrkach.
* Gotowy już serial zatwierdził przewodniczący KGB – [[Jurij Andropow]], do którego należało ostatnie słowo, czy film zostanie skierowany do emisji, czy nie. Andropow oglądał film w nocy, ponieważ kiedy indziej nie miał czasu. Zaproponował tylko jedną zmianę - żeby w filmie było odniesienie do niemieckiego ruchu robotniczego przed wojną<ref>[http://leonidparfenov.ru/semnadcat-mgnovenij-vesny-25-let-spustya/ Новейшая история. Семнадцать мгновений весны 25 лет спустя (''Najnowsze dzieje. Siedemnaście mgnień wiosny po 25 latach'' – film dokumentalny Leonida Parfionowa z 1998)]</ref>.
* Tichonow na lewej dłoni miał w widocznym miejscu tatuaż – rosyjski napis „Sława”. We wszystkich scenach, gdzie dłonie Stirlitza pokazane są w zbliżeniach (np. kiedy rysuje karykatury lub układa zapałki), użyto dłoni dublera.


== Dane techniczne ==
== Dane techniczne ==
Film został nakręcony na taśmie czarno-białej. Składa się z 12 odcinków trwających od 65 do 79 minut. W materiał fabularny wmontowano liczne fragmenty dokumentalnych kronik filmowych z okresu wojny.
Film został nakręcony na taśmie czarno-białej. Składa się z 12 odcinków trwających od 65 do 79 minut. W materiał fabularny wmontowano liczne fragmenty dokumentalnych kronik filmowych z okresu wojny.


W 2009 zakończyły się trzyletnie prace nad kolorowaną wersją serialu zlecone przez [[Wszechrosyjska Państwowa Kompania Telewizyjna i Radiowa|RTR]]. Brało w nich udział ok. 600 specjalistów z kilku krajów, a koszt wyniósł 3 tys. dolarów za jedną minutę. Odcinki trwały ok. 50 min każdy. Wersja kolorowa serialu wywołała liczne kontrowersje. Głównymi zarzutami jej krytyków było zniszczenie dokumentalnej wymowy filmu poprzez pokolorowanie dzieła, które przez 35 lat, na swój sposób samo stało się dokumentem. Krytykowano fakt ponownej redakcji kultowych wstawek: „Materiały do przemyślenia” i „Teczki personalne” funkcjonariuszy [[Reichssicherheitshauptamt|RSHA]], które zostały zredagowane na nowo (a i tak z błędami)<ref>{{cytuj stronę| url = http://gorod.tomsk.ru/index-1241461321.php| tytuł = „Siemnadcat’ mgnowienij wiesny” raskrasziwali wrucznuju| data dostępu = 10 stycznia 2010| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język = ru}}</ref>.
W 2009 zakończyły się trzyletnie prace nad kolorowaną wersją serialu zlecone przez [[Wszechrosyjska Państwowa Kompania Telewizyjna i Radiowa|RTR]]. Brało w nich udział ok. 600 specjalistów z kilku krajów, a koszt wyniósł 3 tys. dolarów za jedną minutę. Odcinki trwały ok. 50 min każdy. Wersja kolorowa serialu wywołała liczne kontrowersje. Głównymi zarzutami jej krytyków było zniszczenie dokumentalnej wymowy filmu poprzez pokolorowanie dzieła, które przez 35 lat, na swój sposób samo stało się dokumentem. Krytykowano fakt ponownej redakcji kultowych wstawek: „Materiały do przeanalizowania” i „Teczki personalne” funkcjonariuszy [[Reichssicherheitshauptamt|RSHA]], które zostały zredagowane na nowo (a i tak z błędami)<ref>{{cytuj stronę |url = http://gorod.tomsk.ru/index-1241461321.php |tytuł = „Siemnadcat’ mgnowienij wiesny” raskrasziwali wrucznuju |autor = |opublikowany = |data = |język = ru |data dostępu = 2010-01-10}}</ref>.

Kolorową wersję sparodiowano w programie telewizyjnym ''Bolszaja Raznica''<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=mUzASVkfWP8 Большая разница – Цветной Штирлиц].</ref>.


== Uwagi ==
Kolorową wersję sparodiowano w programie telewizyjnym ''Bolszaja Raznica''<ref>[http://www.youtube.com/watch?v=xpHOEr1GNAc Большая разница – Цветной Штирлиц].</ref>.
{{Uwagi}}


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 237: Linia 276:
* {{IMDb|tytuł|0069628|Siedemnaście mgnień wiosny}}
* {{IMDb|tytuł|0069628|Siedemnaście mgnień wiosny}}
* {{Filmweb|tytuł|91604|Siedemnaście mgnień wiosny}}
* {{Filmweb|tytuł|91604|Siedemnaście mgnień wiosny}}
* [http://www.close-up.ru/articles/detail.php?AID=7859 Wywiad z reżyserem filmu Tatianą Lioznową] ([[język rosyjski|ros.]])
* [http://www.close-up.ru/articles/detail.php?AID=7859 Wywiad z reżyserem filmu Tatianą Lioznową] {{lang|ru}}
* [http://www.echo.msk.ru/programs/victory/58060/ ''Siedemnaście mgnień wiosny. Gdzie prawda a gdzie fikcja?'' – wywiad z historykiem Konstantinem Zalesskim] ([[język rosyjski|ros.]])
* [http://www.echo.msk.ru/programs/victory/58060/ ''Siedemnaście mgnień wiosny. Gdzie prawda a gdzie fikcja?'' – wywiad z historykiem Konstantinem Zalesskim] {{lang|ru}}
* [http://leonidparfenov.ru/semnadcat-mgnovenij-vesny-25-let-spustya/ Najnowsze dzieje. Siedemnaście mgnień wiosny po 25 latach – film dokumentalny Leonida Parfionowa z 1998 ([[język rosyjski|ros.]])]
* [http://leonidparfenov.ru/semnadcat-mgnovenij-vesny-25-let-spustya/ Najnowsze dzieje. Siedemnaście mgnień wiosny po 25 latach] – film dokumentalny Leonida Parfionowa z 1998 {{lang|ru}}


[[Kategoria:Radzieckie seriale telewizyjne]]
[[Kategoria:Radzieckie seriale telewizyjne]]

Aktualna wersja na dzień 00:59, 23 mar 2024

Siedemnaście mgnień wiosny
Семнадцать мгновений весны
Ilustracja
Zdjęcie Stirlitza na grobie Tichonowa
Gatunek

przygodowy, wojenny

Kraj produkcji

ZSRR

Oryginalny język

rosyjski

Główne role

Wiaczesław Tichonow

Muzyka tytułowa

Iosif Kobzon

Liczba odcinków

12

Liczba serii

1

Nagrody

1976 – Nagroda Państwowa RFSRR

Produkcja
Produkcja

Studio Filmowe im. Gorkiego

Reżyseria

Tatiana Lioznowa

Scenariusz

Julian Siemionow

Narracja

Jefim Kopieljan

Muzyka

Micheil Tariwerdijew

Zdjęcia

Piotr Katajew

Scenografia

Borys Dulienkow

Czas trwania odcinka

65-79 min

Pierwsza emisja
Data premiery

11 sierpnia 1973

Strona internetowa
Aerografia na współczesnym samochodzie

Siedemnaście mgnień wiosny (ros. Семнадцать мгновений весны) – radziecki serial telewizyjny z 1973 na podstawie jednej z powieści Juliana Siemionowa, w reżyserii Tatiany Lioznowej. Autorem scenariusza i tekstu narratora filmu był sam Siemionow. Serial liczył 12 odcinków, których akcja rozgrywa się w ciągu 17 dni (stąd tytuł). Realizowano go głównie na Łotwie, a Ryga udawała miasta szwajcarskie.

W Polsce premiera serialu odbyła się 19 lutego 1974 roku.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Powstały dwie polskie aktorskie wersje „Siedemnastu mgnień wiosny”. Pierwsza to polski dubbing radzieckiego serialu, a druga to dwuczęściowy spektakl Teatru Sensacji „Kobra” z 1973 roku w reżyserii Andrzeja Zakrzewskiego. Odcinki nosiły tytuły: Walizka Katherine i W pułapce. W obu wersjach postać głównego bohatera – SS Standartenführera Maxa Otto von Stirlitza odtwarzał Piotr Pawłowski.

Polski dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Wersja polska: Studio Opracowań Filmów w Warszawie
Reżyseria:

Dialogi polskie:

Konsultacja tekstu: Marian Podkowiński
Operator dźwięku: Roman Błocki
Montaż:

  • Henryka Meldner (odc. 1-2, 5, 8, 10, 12),
  • Danuta Sierant (odc. 3, 6, 11),
  • Halina Kucharska (odc. 4),
  • Anna Łukasik (odc. 7, 9)

Kierownik grupy: Waldemar Szczepański
W wersji polskiej udział wzięli:

Lektor: Krystyna Loska

Wersja polska – Teatr Sensacji „Kobra” z 1973 roku

[edytuj | edytuj kod]

Wykonawcy:

oraz:

i inni

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja filmu rozpoczyna się 12 lutego i trwa do 24 marca 1945 w upadającej III Rzeszy (głównie Berlinie). Ukazuje siedemnaście wybranych z tego okresu, pełnych napięcia dni (stąd tytuł serialu). Maksym Maksymowicz Isajew działa w Berlinie jako tajny agent wywiadu radzieckiego Standartenführer Max Otto von Stirlitz. Przeniknął w szeregi wywiadu SS – SD. Pracuje w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy. Główny motyw filmu to realizacja zadania jakie Stirlitz otrzymuje z Moskwy: dowiedzieć się, który z przywódców III Rzeszy próbuje nawiązać rokowania z aliantami zachodnimi w Szwajcarii. Uzyskać dowody, że takie rozmowy się toczą, aby zapobiec zawarciu separatystycznego pokoju pomiędzy hitlerowcami a mocarstwami zachodnimi, przede wszystkim Amerykanami. Isajew dzięki swojej niebywałej inteligencji, opanowaniu i łutowi szczęścia wykonuje zadania. Nie obywa się to jednak bez przeszkód; zanim do tego dojdzie, musi zmierzyć się z szefem RSHA Kaltenbrunerem, który mając wobec niego podejrzenia, zleca jego obserwację, oraz z szefem Gestapo Müllerem, który wszczyna wobec niego śledztwo, a nawet na krótko aresztuje. Na domiar złego jego radiotelegrafista ginie w jednym z nalotów, przerywając łączność Stirlitza z centralą w Moskwie. Ciężarna żona radiotelegrafisty – Katia – trafia do szpitala, a stamtąd na Gestapo.

Osoby historyczne w filmie

[edytuj | edytuj kod]

Odcinki[1]

[edytuj | edytuj kod]

Odcinek 1

[edytuj | edytuj kod]

Połowa lutego 1945. Berlin. III Rzesza dogorywa, ale odcięty w swoim bunkrze Hitler wciąż roi o ostatecznym zwycięstwie. Tymczasem jego najwyżsi dowódcy planują rozpocząć tajne negocjacje z Zachodem...

Odcinek 2

[edytuj | edytuj kod]

Stirlitz dostaje rozkaz z centrali w Moskwie: za wszelką cenę ma się dowiedzieć, kto spośród hitlerowskich przywódców chce rozmawiać z Zachodem o kapitulacji. Później musi zdemaskować go jako zdrajcę...

Odcinek 3

[edytuj | edytuj kod]

Stirlitz próbuje zorientować się, kto z hitlerowskiego dowództwa chce rozmawiać z Zachodem. Spotyka się ze swoimi łącznikami i przekazuje wiadomości do centrali w Moskwie. Musi jednak uważać, bo od pewnego czasu na rozkaz szefa RSHA Kaltenbrunera jest śledzony...

Odcinek 4

[edytuj | edytuj kod]

Wojska radzieckie zbliżają się do Koenigsberga. Himmler nakazuje natychmiast ewakuować z miasta generała SS Wolfa, który ma w Szwajcarii prowadzić rozmowy z szefem amerykańskich specsłużb Allanem Dullesem. Tymczasem radziecka radiotelegrafistka i zarazem łączniczka Stirlitza wpada w ręce Gestapo...

Odcinek 5

[edytuj | edytuj kod]

Generał SS Wolf jedzie do Berna. W ośrodku wywiadu amerykańskiego prowadzi pertraktacje z Zachodem celem zawarcia separatystycznego pokoju. Stirlitz próbuje za wszelką cenę storpedować te rozmowy...

Odcinek 6

[edytuj | edytuj kod]

Stirlitz werbuje do współpracy pastora Schlagga. Ma on pojechać do Szwajcarii by przekonać wywiady państw zachodnich, że generał Wolf jest prowokatorem. Tymczasem w Berlinie Gestapo próbuje ustalić czyją łączniczką jest schwytana radiotelegrafistka...

Odcinek 7

[edytuj | edytuj kod]

Wśród najwyższych przywódców niemieckich narasta wzajemna nieufność. Gestapo za wszelką cenę próbuje zdemaskować radzieckiego szpiega. Stirltz wywozi do Berlina cennego współpracownika, jednak już w Szwajcarii wpada on w zasadzkę. Stirlitz interweniuje u szefa SD Schellenberga, twierdząc, że działania jego podwładnych szkodzą interesom III Rzeszy...

Odcinek 8

[edytuj | edytuj kod]

Po powrocie z Berna Stirlitz zastaje w swoim domu wysłannika szefa Gestapo Müllera, który proponuje mu ucieczkę z Niemiec. Radziecki agent orientuje się, że jest to prowokacja, obezwładnia intruza i przekazuje w ręce Gestapo. Wkrótce Müller dowiaduje się, że odciski palców znalezione na radiostacji radzieckiej radiotelegrafistki należą do Stirlitza...

Odcinek 9

[edytuj | edytuj kod]

Gestapo poddaje brutalnym przesłuchaniom radziecką radiotelegrafistkę, chcąc wydobyć od niej informacje i nazwisko jej szefa oraz kody szyfrogramów, ale dziewczyna milczy. Tymczasem Stirlitz rozpracowuje kontakty Martina Bormanna i próbuje zablokować niemieckie prace nad bronią nuklearną...

Odcinek 10

[edytuj | edytuj kod]

Stirlitz, wezwany przez SS na przesłuchanie, zostaje aresztowany. Mueller domagają się od niego wyjaśnienia, w jaki sposób odciski jego palców znalazły się na walizce z radiostacją radzieckiej agentki. Tymczasem trwają poszukiwania radiotelegrafistki, której udało się uciec...

Odcinek 11

[edytuj | edytuj kod]

Po licznych wyjaśnieniach i konfrontacjach Stirlitz zostaje zwolniony, a śledztwo Gestapo w jego sprawie – zamknięte. Stirlitz, który nie wie, że radiotelegrafistka uciekła, próbuje ustalić co się z nią dzieje...

Odcinek 12

[edytuj | edytuj kod]

Stirlitz wraz z radiotelegrafistką przedostają się do Szwajcarii. Przekazują do centrali informacje o tajnych rozmowach Niemców z przedstawicielami Zachodu. Mołotow wysyła oficjalną notę protestacyjną do sojuszników, Stalin pisze ostry list do Roosevelta...

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Film został nakręcony na taśmie czarno-białej. Składa się z 12 odcinków trwających od 65 do 79 minut. W materiał fabularny wmontowano liczne fragmenty dokumentalnych kronik filmowych z okresu wojny.

W 2009 zakończyły się trzyletnie prace nad kolorowaną wersją serialu zlecone przez RTR. Brało w nich udział ok. 600 specjalistów z kilku krajów, a koszt wyniósł 3 tys. dolarów za jedną minutę. Odcinki trwały ok. 50 min każdy. Wersja kolorowa serialu wywołała liczne kontrowersje. Głównymi zarzutami jej krytyków było zniszczenie dokumentalnej wymowy filmu poprzez pokolorowanie dzieła, które przez 35 lat, na swój sposób samo stało się dokumentem. Krytykowano fakt ponownej redakcji kultowych wstawek: „Materiały do przeanalizowania” i „Teczki personalne” funkcjonariuszy RSHA, które zostały zredagowane na nowo (a i tak z błędami)[2].

Kolorową wersję sparodiowano w programie telewizyjnym Bolszaja Raznica[3].

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Prawdziwe nazwisko Stirlitza brzmiało Wsiewołod Władimirowicz Władimirow. „Maksym Maksymowicz Isajew” było jego nazwiskiem operacyjnym w ewidencji radzieckiego wywiadu.
  2. ↑ W serialu jej nazwisko nie zostaje wypowiedziane.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Streszczenia zaczerpnięte z wydania serialu na DVD przez tygodnik Naj w 2004.
  2. ↑ „Siemnadcat’ mgnowienij wiesny” raskrasziwali wrucznuju. [dostęp 2010-01-10]. (ros.).
  3. ↑ Большая разница – Цветной Штирлиц.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Siedemnaście_mgnień_wiosny&oldid=73223717”