wymowa:
IPA[uzˈnavaʨ̑], AS[uznavać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. uznać)

(1.1) stwierdzać, że ktoś lub coś ma określone cechy
(1.2) stwierdzać, że ktoś lub coś jest kimś lub czymś innym
(1.3) zgadzać się z czymś
(1.4) potwierdzać czyjeś prawa, pozycję, suwerenność
(1.5) dochodzić do potwierdzenia czegoś

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. uznać)

(2.1) stwierdzać, dochodzić do wniosku

czasownik zwrotny uznawać się

(3.1) stwierdzać, że ma się określone cechy, prawa lub pozycję
(3.2) potwierdzać wzajemnie swoje prawa, pozycję, suwerenność
odmiana:
(1-2)
(3)
przykłady:
(1.1) Nie uznawaj go za głupca tylko na podstawie pierwszego wrażenia.
(1.2) Długo uznawał za swoją zaginioną córkę.
(1.3) Szef nie uznawał moich argumentów.
(1.4) Póki co żaden kraj nie uznaje nowych władz Hondurasu.
(1.5) Audyt długo uznawał nasz bilans.
(3.1) Król Anglii Henryk VIII uznawał się zwierzchnikiem Kościoła w swoim królestwie.
(3.2) Obydwie loże wolnomularskie ustaliły, że uznają się wzajemnie.
składnia:
(1.1) uznawać rzecz. B. przym. N.nie uznawać rzecz. D. przym. N.
(1.1-2) uznawać B. za B.nie uznawać D. za B.
(1.3-5) uznawać B.nie uznawać D.
(2.1) uznawać, że
(3.1-2) (nie) uznawać się N. • (nie) uznawać się za B.
kolokacje:
(1.1) uznawać za pokonanego • uznawać winnym • uznawać za dobre • uznawać za (nie)winnego • uznawać za zmarłego
(1.4) uznawać zagraniczny dyplom • uznawać orzeczenie sądu zagranicznego • uznawać dziecko • uznawać dług • uznawać ojcostwo
synonimy:
(1.1) uważać za, rozpoznać
(1.2) pomylić z, wziąć za
(1.3) przyjmować, przyznawać, dopuszczać, zgadzać się
(1.4) honorować; koncesjonować, pozwalać, zezwalać, potwierdzać
(3.1) uważać się
(3.2) honorować się
antonimy:
(1.3) odmawiać przyjęcia
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. znawstwo n, uznanie, uznawanie, uznawalność
przym. uznany
czas. uznać, znać, poznawać, przyznawać, doznawać, wyznawać, zaznawać, zeznawać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: