posłuchanie (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) odebranie dźwięku za pośrednictwem narządu słuchu
(1.2) przyjęcie kogoś (zwykle niższego stopniem) w celu wysłuchania jego próśb, życzeń itp.
(1.3) wykonanie prośby lub rozkazu
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Zanim został wynaleziony gramofon, jedyną możliwością posłuchania muzyki było chodzenie na koncerty.
(1.2) Obaj inżynierowie wyjechali nazajutrz na noc do Kairu, gdzie mieli odwiedzić rezydenta angielskiego i być na posłuchaniu u wicekróla[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) audiencja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. posłuch mrz
czas. posłuchać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryk Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy, rozdz. III.