dziedziczyć
dziedziczyć (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [d͡ʑɛ̇ˈd͡ʑit͡ʃɨt͡ɕ], AS: [ʒ́ėʒ́ičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. odziedziczyć)
- (1.1) otrzymywać majątek (spadek) lub tytuł szlachecki po czyjejś śmierci
- (1.2) być uprawnionym do takiego otrzymania
- (1.3) o potomstwie organizmów żywych: przejmować cechy przodka
- (1.4) inform. w programowaniu obiektowym o klasie będącej pochodną innej klasy; zob. też dziedziczenie (programowanie) w Wikipedii
- (1.5) inform. mieć takie same uprawnienia jak obiekt nadrzędny (folder, grupa użytkowników)
- odmiana:
- (1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik dziedziczyć czas teraźniejszy dziedziczę dziedziczysz dziedziczy dziedziczymy dziedziczycie dziedziczą czas przeszły m dziedziczyłem dziedziczyłeś dziedziczył dziedziczyliśmy dziedziczyliście dziedziczyli ż dziedziczyłam dziedziczyłaś dziedziczyła dziedziczyłyśmy dziedziczyłyście dziedziczyły n dziedziczyłom dziedziczyłoś dziedziczyło tryb rozkazujący niech dziedziczę dziedzicz niech dziedziczy dziedziczmy dziedziczcie niech dziedziczą pozostałe formy czas przyszły m będę dziedziczył,
będę dziedziczyćbędziesz dziedziczył,
będziesz dziedziczyćbędzie dziedziczył,
będzie dziedziczyćbędziemy dziedziczyli,
będziemy dziedziczyćbędziecie dziedziczyli,
będziecie dziedziczyćbędą dziedziczyli,
będą dziedziczyćż będę dziedziczyła,
będę dziedziczyćbędziesz dziedziczyła,
będziesz dziedziczyćbędzie dziedziczyła,
będzie dziedziczyćbędziemy dziedziczyły,
będziemy dziedziczyćbędziecie dziedziczyły,
będziecie dziedziczyćbędą dziedziczyły,
będą dziedziczyćn będę dziedziczyło,
będę dziedziczyćbędziesz dziedziczyło,
będziesz dziedziczyćbędzie dziedziczyło,
będzie dziedziczyćczas zaprzeszły m dziedziczyłem był dziedziczyłeś był dziedziczył był dziedziczyliśmy byli dziedziczyliście byli dziedziczyli byli ż dziedziczyłam była dziedziczyłaś była dziedziczyła była dziedziczyłyśmy były dziedziczyłyście były dziedziczyły były n dziedziczyłom było dziedziczyłoś było dziedziczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego dziedziczono tryb przypuszczający m dziedziczyłbym,
byłbym dziedziczyłdziedziczyłbyś,
byłbyś dziedziczyłdziedziczyłby,
byłby dziedziczyłdziedziczylibyśmy,
bylibyśmy dziedziczylidziedziczylibyście,
bylibyście dziedziczylidziedziczyliby,
byliby dziedziczyliż dziedziczyłabym,
byłabym dziedziczyładziedziczyłabyś,
byłabyś dziedziczyładziedziczyłaby,
byłaby dziedziczyładziedziczyłybyśmy,
byłybyśmy dziedziczyłydziedziczyłybyście,
byłybyście dziedziczyłydziedziczyłyby,
byłyby dziedziczyłyn dziedziczyłobym,
byłobym dziedziczyłodziedziczyłobyś,
byłobyś dziedziczyłodziedziczyłoby,
byłoby dziedziczyłoimiesłów przymiotnikowy czynny m dziedziczący, niedziedziczący ż dziedzicząca, niedziedzicząca dziedziczące, niedziedziczące n dziedziczące, niedziedziczące imiesłów przysłówkowy współczesny dziedzicząc, nie dziedzicząc rzeczownik odczasownikowy dziedziczenie, niedziedziczenie
- przykłady:
- (1.1) Ten stary zegar odziedziczyłem po moim dziadku.
- (1.2) Książę Karol dziedziczy tron Anglii po Elżbiecie II (= drugiej).
- (1.3) Mój syn odziedziczył po moim mężu odstające uszy.
- (1.4) Klasa „Wikipedysta” dziedziczy po klasie „Internauta”.
- (1.5) Pamiętaj, że podfolder musi dziedziczyć uprawnienia, żeby dostęp do niego mieli ci sami użytkownicy.
- kolokacje:
- (1.1-2) dziedziczyć samochód/dom/majątek/długi/… po ojcu/wujku/babci/…
- (1.3) dziedziczyć cechy/charakter/wygląd/…
- (1.5) dziedziczyć uprawnienia
- synonimy:
- (1.1) przyjmować spadek
- (1.2) następować, być następcą
- (1.3) dk. wrodzić się
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziedzictwo n, dziedzic m, dziedziczka ż, dziedziczność ż, dziedziczenie n, odziedziczenie n, wydziedziczenie n
- czas. odziedziczyć dk., wydziedziczyć dk.
- przym. dziedziczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) tylko w aspekcie niedokonanym
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inherit, come into; (1.2) inherit, come into; (1.3) inherit, come into; (1.4) inherit; (1.5) inherit
- duński: (1.1) arve; (1.2) arve; (1.3) arve
- esperanto: (1) heredi
- francuski: (1.1) hériter
- hiszpański: (1.1) heredar; (1.2) heredar
- interlingua: (1) hereditar
- islandzki: (1.1) erfa; (1.2) erfa; (1.3) erfa
- kataloński: (1.1) heretar; (1.2) heretar
- niemiecki: (1.1) erben; (1.2) erben; (1.3) erben
- nowopruski: (1.1) weldītun
- rosyjski: (1.1) наследовать; (1.2) наследовать; (1.3) наследовать
- szwedzki: (1.1) ärva; (1.2) ärva; (1.3) ärva
- ukraiński: (1.1) спадкувати; (1.2) спадкувати; (1.3) спадкувати
- wilamowski: (1.1) erba; (1.2) erba; (1.3) erba
- źródła: