deseń
deseń (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ozdobny, powtarzający się wzór – drukowany, tkany lub wytłaczany na powierzchni czegoś
- (1.2) przypadkowy układ powtarzalnych elementów, który daje wrażenie wzoru
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik deseń desenie dopełniacz desenia / deseniu[1] deseni / deseniów celownik deseniowi deseniom biernik deseń desenie narzędnik deseniem deseniami miejscownik deseniu deseniach wołacz deseniu desenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wzór
- hiponimy:
- (1.1) krata, kratka, grochy, szachownica, marmurek, pasy, esy-floresy, pepitka, paisley, pompadour, jodełka, mora, szraf, panterka, moro, deszczyk, kreskowanie, cętkowanie
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. deseniarka ż, deseniowanie n
- czas. deseniować ndk.
- przym. deseniowy
- przysł. deseniowo
- związki frazeologiczne:
- w ten deseń
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pattern
- bułgarski: (1.1) десен m
- hiszpański: (1.1) estampado m, dibujo m
- japoński: (1.1) 模様 (もよう, moyō)
- rosyjski: (1.1) узор m
- słowacki: (1.1) dezén m
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
- ↑ Hasło „deseń” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 88.