Podobna pisownia Podobna pisownia: Billbillbíll
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) reg. krak. świeża nieosolona słonina[1]
(1.2) kij do bilarda[2] lub snookera
odmiana:
(1.1)
(1.2) [3]
przykłady:
(1.1) Kupiłem kilo bilu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. www.gwarypolskie.uw.edu.pl
  2.   Hasło „bil” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
 
en bil (1.1)
wymowa:
Dania: ['biˀl]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samochód
odmiana:
(1.1) en bil, bilen, biler, bilerne
przykłady:
(1.1) Jeg kan godt køre bil, men har ikke kørekort.Umiem prowadzić samochód, ale nie mam prawa jazdy.
(1.1) Jeg kan se, at min nabo igen ikke kan starte bilen på grund af frost.Widzę, że mój sąsiad znowu nie może odpalić auta z powodu mrozu.
(1.1) Fodboldspilleren brød karantænen i Spanien og kørte i bil til Danmark gennem et coronaramt Europa.[1]Piłkarz złamał kwarantannę w Hiszpanii i pojechał do Danii samochodem poprzez dotkniętą pandemią koronawirusa Europę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) personbilsamochód osobowyat køre bilprowadzić samochódat køre i biljechać samochodem
synonimy:
(1.1) vogn
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) køretøj
hiponimy:
(1.1) lastbil, personbil
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bilist w, bilisme w
związki frazeologiczne:
etymologia:
skrócona forma duń. automobil
uwagi:
źródła:
  1. Søren Baastrup: Avisen.dk’s debattør kårer coronakrisens helte og skurke (da). Avisen.dk, 2020-04-10. [dostęp 2021-07-17].
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przestrzeń
odmiana:
(1.1) lp bil, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm ~, ~, ~um, ~a (~in, ~in, ~unum, ~anna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) tímabil
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) í bili
etymologia:
uwagi:
źródła:
 
en bil (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samochód
odmiana:
(1.1) en bil, bilen, biler, bilene
przykłady:
(1.1) Kan du kjøre bil?Umiesz jeździć samochodem?
składnia:
kolokacje:
(1.1) lastebilpersonbil
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bilist m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  Hasło „bil” w: Bokmålsordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.
wymowa:
IPA/biːl/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samochód
odmiana:
(1.1) ein bil, bilen, bilar, bilane
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) lastebilpersonbil
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bilist m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  Hasło „bil” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) miesiąc
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
 
bil (1.1)
wymowa:
[bi:l] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samochód[1]
odmiana:
(1.1) en bil, bilen, bilar, bilarna
przykłady:
(1.1) En bil är ett motorfordon som är försett med åtminstone tre hjul, och som inte kan anses vara en motorcykel eller en moped.Samochód jest pojazdem mechanicznym, który jest wyposażony w co najmniej trzy koła, i który nie może być traktowany jako motocykl ani motorower.
(1.1) Mamma tog bilen till jobbet och pappa tog bussen.Mama pojechała samochodem do pracy, a tata pojechał autobusem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) betongbilbilaccisbildäckbilfärjabilhjulbilparkeringbilstöldbilsätebiltjuvbiltrafikbilvrakbrandbillastbillastbilförarepansarbilpersonbilpolisbilracerbiltimmerbiltjänstebil
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bilist
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen