Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku – dwudzieste dziewiąte wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano ponownie Williama McKinleya, a wiceprezydentem został Theodore Roosevelt.

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1900 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

6 listopada 1900 (głosowanie powszechne)

Podstawa prawna

Konstytucja Stanów Zjednoczonych

Głosowanie
poprzednie:
1896
następne:
1904
Mapa wyborcza Stanów Zjednoczonych w 1900 roku. Liczba na mapie określa liczbę przedstawicieli stanu w Kolegium Elektorów
Plakat kampanijny przedstawiający Williama McKinleya trzymającego amerykańską flagę i stojącego na złotej monecie

Kampania wyborcza

edytuj

Pod koniec pierwszej kadencji, McKinley zapowiadał, że nie będzie się ubiegał o reelekcję[1]. Jednak zebrawszy się na konwencji w Filadelfii w czerwcu 1900 roku, delegaci Partii Republikańskiej w pierwszym głosowaniu jednomyślnie udzielili mu nominacji[1]. Początkowo McKinley planował zaproponować nominację wiceprezydencką Elihu Rootowi lub Williamowi Allisonowi[1]. Wobec obustronnej odmowy, urzędujący prezydent zgodził się kandydować z popularnym wówczas Theodore’em Rooseveltem[1]. Uchwalona w roku wyborczym ustawa o standardzie złota (Gold Standard Act) sprawiła, że w kraju panował wysoki poziom koniunktury[2]. Wynikiem tego, w czasie kampanii nie poruszano kwestii taryf celnych czy emisji srebrnych monet[3]. Partia Demokratyczna była podzielona na północno-wschodnie skrzydło konserwatystów oraz południowo-zachodnie skrzydło broniące interesów farmerów[2]. Mimo to ich kandydatem na prezydenta ponownie został William Bryan[4]. Jego kampania opierała się na atakowaniu obozu republikanów za imperializm (wojna amerykańsko-hiszpańska), jednak okazało się to nieskuteczne[1]. Kandydatem Partii Prohibicji został John Woolley, a Socjalistycznej Partii AmerykiEugene Debs[5]. Zanikająca Partia Populistyczna nie odegrała istotnej roli w wyborach[1].

Kandydaci

edytuj

Partia Demokratyczna

edytuj

Partia Republikańska

edytuj

Socjalistyczna Partia Ameryki

edytuj

Wyniki głosowania

edytuj

Głosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1900[5]. McKinley uzyskał 51,7% poparcia, wobec 45,5% dla Bryana, 1,5% dla Johna Woolleya i 0,6% dla Eugene’a Debsa[5]. Ponadto, niespełna 100 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[5]. Frekwencja wyniosła 73,2%[6]. W głosowaniu Kolegium Elektorów McKinley uzyskał 292 głosów, przy wymaganej większości 224 głosów[7]. Na Bryana zagłosowało 155 elektorów[7]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Theodore Roosevelt, uzyskując 292 głosów, wobec 155 dla Adlaia Stevensona[7].

Kandydat na prezydenta Partia Głosowanie powszechne Kolegium Elektorów
Głosy Procent
William McKinley Partia Republikańska 7 218 039 51,7% 292
William Bryan Partia Demokratyczna 6 358 345 45,5% 155
John Woolley Partia Prohibicji 209 004 1,5% 0
Eugene Debs Socjalistyczna Partia Ameryki 86 935 0,6% 0
Łącznie 447
Kandydat na wiceprezydenta Partia Kolegium Elektorów
Theodore Roosevelt Partia Republikańska 292
Adlai Stevenson Partia Demokratyczna 155
Łącznie 447

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Pastusiak 1999 ↓, s. 516.
  2. a b Bartnicki 1995 ↓, s. 258.
  3. Jones 2016 ↓, s. 415.
  4. Bartnicki 1995 ↓, s. 259.
  5. a b c d US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-11]. (ang.).
  6. Election of 1900. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-11]. (ang.).
  7. a b c Electoral College Box – 1900. NARA. [dostęp 2017-10-11]. (ang.).

Bibliografia

edytuj