Stefan Kraft
Stefan Kraft ze srebrnym medalem Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym Seefeld 2019 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
13 maja 1993 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SV Schwarzach | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
6 stycznia 2012 w Bischofshofen (54. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
4 stycznia 2013 w Innsbrucku (23. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
6 stycznia 2013 w Bischofshofen (3. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
29 grudnia 2014 w Oberstdorfie | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy |
253,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2017)[3] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Stefan Kraft (ur. 13 maja 1993 w Schwarzach im Pongau[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Schwarzach. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Indywidualny mistrz świata z normalnej i dużej skoczni z 2017 oraz z dużej skoczni z 2021, a także brązowy medalista na skoczni normalnej z 2015 i 2019, pięciokrotny srebrny oraz trzykrotny brązowy medalista w konkursach drużynowych MŚ w latach 2015–2023. Indywidualny mistrz świata w lotach narciarskich z 2024 oraz brązowy medalista z 2016 i 2022, drużynowy srebrny medalista z 2024 i brązowy z 2022. Czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów. Triumfator Pucharu Świata w sezonach 2016/2017, 2019/2020 i 2023/2024, drugi zawodnik klasyfikacji generalnej PŚ w sezonach 2018/2019 i 2022/2023, trzeci w sezonie 2014/2015. Zwycięzca 63. Turnieju Czterech Skoczni, Raw Air 2017, 2022 i 2024, turnieju Planica 7 w 2023 oraz Pucharu Świata w lotach 2016/2017, 2019/2020 i 2022/2023. Medalista mistrzostw kraju. Od 18 marca 2017 rekordzista świata w długości skoku narciarskiego (253,5 m).
Przebieg kariery
edytujPoczątki
edytujW styczniu 2009 zadebiutował w zawodach FIS Cup. W konkursach w Eisenerz nie udało mu się znaleźć wśród 30 najlepszych zawodników[4]. W kolejnym sezonie zdobył pierwsze punkty FIS Cup, trzykrotnie zajmując w nich miejsca w czołowej dziesiątce – kolejno 10. w sierpniu 2009 w Oberwiesenthal, 9. w styczniu 2010 w Lauscha i 10. w lutym w Villach[5].
Lata 2010–2012
edytujW sezonie 2010/2011 po dobrych występach w zawodach Alpen Cup znalazł się w kadrze austriackiej na Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Otepää. W zawodach indywidualnych zdobył srebrny medal, przegrywając jedynie z Władimirem Zografskim, a w konkursie drużynowym zwyciężył. Po zakończeniu MŚJ po raz pierwszy w karierze wystartował w konkursie Pucharu Kontynentalnego. W debiucie w Brotterode odniósł zwycięstwo. W dalszej części sezonu jeszcze dwukrotnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego[6].
W sezonie 2011/2012 Kraft startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Czterokrotnie (w tym raz latem) zajmował miejsca na podium[7]. W klasyfikacji generalnej zimowej części cyklu zajął 13. pozycję[8]. W październiku 2011 zadebiutował w zawodach Letniego Grand Prix, zajmując 29. miejsce w Hinzenbach. W styczniu 2012 został zgłoszony do zawodów Pucharu Świata rozgrywanych w Austrii. W Innsbrucku odpadł w kwalifikacjach, a w Bischofshofen, gdzie kwalifikacje się nie odbyły, zajął 54. pozycję. Wystąpił w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2012. Indywidualnie zajął 7. miejsce, a w drużynie zdobył brązowy medal[7].
Sezon 2012/2013
edytujZwyciężył w trzech pierwszych konkursach zimowej części Pucharu Kontynentalnego: w Ałmaty i Engelbergu[9]. Po raz drugi z rzędu został zgłoszony do startu w Pucharze Świata w austriackiej części Turnieju Czterech Skoczni. 4 stycznia 2013 w zawodach w Innsbrucku po raz pierwszy zdobył punkty Pucharu Świata, zajmując 23. miejsce[10]. Dwa dni później stanął na trzecim stopniu podium w kończących 61. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Bischofshofen[11]. 8 stycznia podczas kwalifikacji do zawodów w Wiśle skoczył 139 metrów, tym samym bijąc poprzedni rekord skoczni im. Adama Małysza o 1,5 metra[12].
Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2013 w Libercu zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym[13], a w drużynie zajął 4. miejsce. W lutym wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013, zajmując indywidualnie miejsca 33. (skocznia normalna) i 23. (skocznia duża). W marcowych zawodach Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 6. pozycji w Kuopio[9]. Cały sezon zakończył na 31. miejscu z 202 punktami[14].
Sezon 2013/2014
edytujPrzez cały sezon zimowy 2013/2014 Kraft startował w Pucharze Świata, początkowo zajmując głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyższą pozycją, na jakiej ukończył zawody do końca stycznia była 12., zajęta dwukrotnie: w Engelbergu i Innsbrucku. W drugiej połowie sezonu zaczął osiągać lepsze wyniki. 2 lutego w Willingen zajął 7. miejsce, w 4 kolejnych konkursach cyklu również zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. 28 lutego 2014 zajął 2. pozycję w zawodach w Lahti, po raz drugi w karierze stając na podium konkursu indywidualnego Pucharu Świata. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2014, zajmując 11. miejsce[15]. W klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014 Pucharu Świata Kraft znalazł się na 10. miejscu z 539 punktami[14].
Sezon 2014/2015
edytujW Letnim Grand Prix 2014 dwukrotnie zajmował 7. miejsce[16]. Na Mistrzostwach Austrii 2014 zdobył złoty medal na skoczni dużej i srebrny na normalnej[17].
Sezon 2014/2015 Pucharu Świata rozpoczął od 2. miejsca w Klingenthal. W kilku grudniowych zawodach cyklu zajmował pozycje w pierwszej dziesiątce, w połowie miesiąca w Niżnym Tagile po raz kolejny stając na podium[16]. 29 grudnia 2014 w Oberstdorfie w zawodach otwierających 63. Turniej Czterech Skoczni odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w Pucharze Świata[18]. W Garmisch-Partenkirchen był 6., a w Innsbrucku 2.[16], w trakcie zawodów ustanawiając nowy rekord skoczni Bergisel (137 metrów)[19]. 6 stycznia 2015 podczas zawodów w Bischofshofen uplasował się na 3. miejscu i został zwycięzcą 63. Turnieju Czterech Skoczni, wyprzedzając Michaela Hayböcka i Petera Prevca[20].
Rozpoczętą w Innsbrucku serię miejsc na podium kontynuował w styczniu, zajmując 2. miejsce w Tauplitz, 1. w Wiśle i ponownie 2. w Zakopanem i Sapporo. Lutowe zawody Pucharu Świata kończył w pierwszej dziesiątce, w tym na 2. miejscu w Titisee-Neustadt. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. Indywidualnie zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a na dużej zajął 5. pozycję, zdobył też srebro w drużynie męskiej, a w mieszanej był 4. Po zakończeniu mistrzostw zwyciężył w zawodach Pucharu Świata w Lahti. Stawał też na trzecim stopniu podium konkursów cyklu w Kuopio i Planicy[16]. Sezon zakończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1578 punktami[14].
Sezon 2015/2016
edytujWe wrześniu 2015 zwyciężył oraz zajął 2. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Ałmaty[21]. Na Mistrzostwach Austrii 2015 indywidualnie zdobył złoty medal na skoczni normalnej i srebrny na dużej. W konkursie drużynowym, reprezentując Salzburg, zajął 3. miejsce[17].
W Pucharze Świata 2015/2016 w pierwszych tygodniach zajmował głównie miejsca w najlepszej dziesiątce, nie stając jednak na podium. Do połowy stycznia najlepszym indywidualnym wynikiem Krafta była 4. pozycja, zajęta trzykrotnie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016, zdobywając brązowy medal zarówno w zawodach indywidualnych, jak i drużynowych. Po ich zakończeniu w Zakopanem odniósł jedyne w sezonie zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata[21].
W lutym 2016 trzykrotnie stawał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata. W Trondheim był drugi, w Vikersund również zajął 2. pozycję, zaś w Kuopio ukończył zawody na 3. miejscu. W pozostałych konkursach plasował się głównie w pierwszej dziesiątce. Gorsze wyniki osiągał w zawodach marcowych, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 10. pozycji[21]. Sezon ukończył na 6. miejscu w Pucharze Świata z 1006 punktami[14].
Sezon 2016/2017
edytujDwukrotnie stał na podium zawodów Letniego Grand Prix 2016: był 3. w Courchevel i 2. w Hinterzarten. W pozostałych konkursach, w których wystąpił, zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce[22]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 4. pozycję[23]. Na Mistrzostwach Austrii 2016 zdobył 3 srebrne medale: indywidualnie na skoczniach normalnej i dużej oraz w konkursie drużynowym[17].
Od początku sezonu 2016/2017 Pucharu Świata Kraft zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. W pierwszych tygodniach stawał na trzecim stopniu podium w Klingenthal, Lillehammer i Engelbergu. Zwyciężył w rozpoczynających 65. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Oberstdorfie, a w Garmisch-Partenkirchen zajął 3. miejsce[22]. Przed austriackimi konkursami turnieju zajmował w nim drugą pozycję w klasyfikacji generalnej z niewielką stratą do prowadzącego Kamila Stocha[24]. Uzyskał w nich jednak najgorsze w sezonie wyniki (18. i 25. miejsce)[22] i ostatecznie w turnieju znalazł się na 6. miejscu[14]. W kolejnych styczniowych zawodach zajmował między innymi drugie miejsca w Wiśle i Willingen. W lutym dwukrotnie zwyciężył w zawodach lotów narciarskich w Oberstdorfie, dwa razy był trzeci w Sapporo, a także zajął 1. miejsce na skoczni dużej i 2. na normalnej w próbie przedolimpijskiej w Pjongczangu[22].
W indywidualnych zawodach na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 zdobył złoty medal zarówno na skoczni normalnej, jak i na dużej. Również konkursy drużynowe ukończył na medalowych pozycjach: w mieszanym zajął drugie, a w męskim trzecie miejsce[22]. 12 marca 2017 odniósł zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata w Oslo i zmienił Kamila Stocha na pozycji lidera cyklu PŚ[25]. W kolejnych zawodach, w Trondheim, również zajął 1. miejsce[22]. 18 marca 2017 podczas konkursu drużynowego na Vikersundbakken ustanowił nowy rekord świata w długości skoku narciarskiego (253,5 metra)[26]. Indywidualnie dzień później zajął 5. miejsce, przerywając tym samym serię 9 pozycji na podium w PŚ[22]. Wynik ten wystarczył jednak Kraftowi do zwycięstwa w 1. edycji Raw Air[27]. Wygrał również dwa ostatnie w sezonie konkursy indywidualne Pucharu Świata rozgrywane w Planicy[22]. Ostatecznie odniósł zwycięstwo w całym cyklu, zdobywając 1665 punktów, o 141 więcej od drugiego Stocha, i o 464 więcej niż trzeci Daniel-André Tande[14].
Sezon 2017/2018
edytujW Letnim Grand Prix 2017 trzykrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce[28]. Na Mistrzostwach Austrii 2017 zdobył srebrny medal na skoczni normalnej i brązowy na skoczni dużej[17].
Sezon 2017/2018 Pucharu Świata rozpoczął od 3. miejsca w Wiśle. W rozgrywanych w grudniu 2017 i styczniu 2018 zawodach cyklu zajmował głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Dwukrotnie w tym okresie stawał na podium w zawodach indywidualnych: zajął 3. pozycję 3 grudnia w Niżnym Tagile oraz 17 grudnia w Engelbergu. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, zajmując 4. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie[28].
Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 13. miejsce na skoczni normalnej i 18. na dużej, a konkurs drużynowy ukończył na 4. pozycji. W marcowych zawodach Pucharu Świata osiągnął lepsze wyniki niż we wcześniejszym okresie, w siedmiu startach pięciokrotnie stając na podium. Zajął 3. miejsce w Lahti, a następnie 2. w zaliczanych do Raw Air 2018 konkursach w Oslo i Trondheim. Na zakończenie sezonu zajął 3. i 2. miejsce w Planicy[28]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 4. lokacie z 881 punktami[14].
Sezon 2018/2019
edytujW Letnim Grand Prix 2018 dwukrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Sezon 2018/2019 Pucharu Świata rozpoczął od 21. lokaty w Wiśle. Po raz pierwszy na podium stanął w otwierających 67. Turniej Czterech Skoczni zawodach w Oberstdorfie, zajmując 3. pozycję. W kolejnych dniach był 2. w Innsbrucku i 3. w Bischofshofen, jednak z powodu 49. miejsca w Garmisch-Partenkirchen[28] cały turniej ukończył dopiero na 17. pozycji[14]. W styczniowych zawodach Pucharu Świata zajął 2. miejsce w Val di Fiemme, a następnie trzy razy z rzędu zwyciężył w zawodach w Zakopanem i Sapporo. W lutym 2019 na podium zawodów indywidualnych stawał raz – był 3. w drugim konkursie lotów w Oberstdorfie[29].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zdobył brązowy medal na skoczni normalnej, a na dużej zajął 6. miejsce. W drużynie, zarówno w zespole męskim, jak i mieszanym, zdobył srebrny medal. Stawał na podium wszystkich konkursów Raw Air 2019: był 2. w Oslo, 1. w Lillehammer oraz 3. w Trondheim i Vikersund[29]. Cały turniej ukończył na 2. pozycji. W klasyfikacji generalnej sezon 2018/2019 Pucharu Świata Kraft ukończył na 2. miejscu z 1349 punktami[14].
Sezon 2019/2020
edytujW Letnim Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 6. miejscu, we wrześniu w Hinzenbach. Występy w Pucharze Świata 2019/2020 rozpoczął od najgorszego w sezonie, 21. miejsca w Wiśle. W kolejnych zawodach regularnie zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2019 trzykrotnie stawał na podium cyklu: zwyciężył w drugim konkursie w Niżnym Tagile, a następnie zajął 2. pozycję w Klingenthal[30]. Drugi był również w pierwszym konkursie w Engelbergu. Objął dzięki temu prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[31]. W zawodach rozgrywanych dzień później upadł w drugiej serii, w wyniku czego zajął 18. miejsce i utracił pozycję lidera cyklu na rzecz Ryōyū Kobayashiego[32]. W ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni był trzykrotnie 4., a w Garmisch-Partenkirchen zajął 13. lokatę[30].
Począwszy od zawodów w Predazzo, gdzie dwukrotnie zajął 2. miejsce, stawał na podium niemal we wszystkich konkursach Pucharu Świata. W styczniu 2020 zajął jeszcze 2. pozycję w pierwszych zawodach w Titisee-Neustadt oraz w Zakopanem[30]. 1 lutego zajął 2. miejsce w Sapporo i objął prowadzenie w cyklu, wyprzedzając Karla Geigera[33]. Dzień później w drugim konkursie w Sapporo zwyciężył. W kolejnych zawodach był 4. w Willingen, 3. i 1. w Bad Mitterndorf, 3. i 1. w Râșnovie oraz 1. i 2. w Lahti. W rozgrywanych w Lillehammer zawodach w ramach Raw Air 2020 zajął 8. i 17. miejsce[30]. Ostatecznie odniósł zwycięstwo w Pucharze Świata 2019/2020; z 1659 punktami o 140 wyprzedził Geigera oraz o 481 Kobayashiego. Wygrał również w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w lotach narciarskich 2019/2020[14].
Sezon 2020/2021
edytujPo otwierającym sezon 2020/2021 Pucharu Świata weekendzie w Wiśle, gdzie zwyciężył w konkursie drużynowym i zajął 32. miejsce indywidualnie[34], u Krafta zdiagnozowano zakażenie wirusem SARS-CoV-2. W efekcie nie wystąpił w kilku kolejnych konkursach cyklu[35]. Miał wystartować na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, lecz po pierwszym skoku treningowym doznał kontuzji pleców i nie wystąpił w zawodach[36]. Do startów w Pucharze Świata ostatecznie powrócił 29 grudnia 2020, zajmując 6. pozycję w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie. W dalszej części sezonu najczęściej zajmował w cyklu miejsca w pierwszej dziesiątce. Raz stanął na podium zawodów indywidualnych – 10 stycznia 2021 był 3. w konkursie w Titisee-Neustadt[34].
Na przełomie lutego i marca wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie na skoczni normalnej zajął 10. miejsce, zaś na dużej zdobył trzeci w swojej karierze tytuł mistrzowski. Pozycje medalowe zajął również w zawodach drużynowych: w konkursie mieszanym, startując wraz z Maritą Kramer, Michaelem Hayböckiem i Danielą Iraschko-Stolz zdobył brąz, a w zespole męskim, wraz z Philippem Aschenwaldem, Janem Hörlem i Danielem Huberem – srebro[34]. Sezon Pucharu Świata zakończył na 17. miejscu w klasyfikacji generalnej z 429 punktami[14].
Sezon 2021/2022
edytujZwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix 2021 rozgrywanym w sierpniu w Courchevel[37]. Na Mistrzostwach Austrii 2021 zdobył brązowy medal na skoczni dużej[38].
Sezon 2021/2022 Pucharu Świata rozpoczął, odpadając w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Niżnym Tagile, ale drugie zawody ukończył na 3. pozycji. W grudniu 2021 dwukrotnie stanął na podium zawodów indywidualnych cyklu: w Wiśle zajął 3. miejsce, a w pierwszym konkursie w Klingenthal zwyciężył. W styczniu 2022 najwyżej w Pucharze Świata klasyfikowany był na 6. pozycji. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie był 10. na skoczni normalnej i 13. na dużej, w drużynie mieszanej zajął 5. miejsce, a w zespole męskim, wraz z Danielem Huberem, Janem Hörlem i Manuelem Fettnerem, zdobył złoty medal[37].
W kolejnych tygodniach regularnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata. W lutym 2022 był 1. oraz 3. w Lahti. W marcu w ramach Raw Air 2022 wygrał konkurs w Lillehammer, a w Oslo zajął 8. i 3. lokatę[37] i odniósł zwycięstwo w całym turnieju[14]. Następnie wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których zdobył brązowy medal w zawodach indywidualnych, a w drużynowych zajął 4. miejsce. W konkursach Pucharu Świata na skoczni mamuciej w Oberstdorfie zwyciężył oraz zajął 3. miejsce[37]. Sezon zakończył na 5. pozycji w klasyfikacji generalnej cyklu z 1069 punktami. Zajął też 3. miejsce w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2021/2022[14].
Sezon 2022/2023
edytujW ramach Letniego Grand Prix 2022 raz stanął na podium, zajmując 3. miejsce w sierpniowych zawodach w Courchevel[39]. Na Mistrzostwach Austrii 2022 zdobył złoty medal na normalnej skoczni[40].
W otwierającym sezon 2022/2023 Pucharu Świata konkursie w Wiśle zajął 3. pozycję. Regularnie kończył zawody indywidualne cyklu w pierwszej dziesiątce. W listopadzie 2022 jeszcze dwukrotnie stanął na podium: w pierwszym konkursie w Ruce był 2., a w drugim zwyciężył. W grudniu na podium znalazł się raz, zajmując 3. lokatę w drugim konkursie w Titisee-Neustadt. W styczniu 2023 był 3. w Zakopanem, wygrał drugie zawody w Sapporo, a na skoczni mamuciej w Bad Mitterndorf zajął 2. i 3. miejsce. W lutym najwyżej klasyfikowany był na 3. miejscu, w drugim konkursie w Lake Placid[39].
Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 4. na skoczni normalnej i 6. na dużej, w drużynie mieszanej również zajął 4. miejsce, a w zespole męskim, startując wraz z Danielem Tschofenigiem, Michaelem Hayböckiem i Janem Hörlem, zdobył brązowy medal. W końcowym etapie sezonu regularnie stawał na podium Pucharu Świata. Podczas Raw Air 2023 dwa razy zwyciężył (w drugich konkursach w Oslo i Vikersund), trzy razy był 2. i raz zajął 8. pozycję[39]. Cały turniej ukończył na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej[14]. W kolejnym konkursie cyklu był 2. w Lahti, a w zamykających sezon zawodach w Planicy zajął 1. i 3. miejsce[39]. Puchar Świata 2022/2023 ukończył na 2. lokacie w klasyfikacji generalnej z 1790 punktami, o 338 za Halvorem Egnerem Granerudem. Zwyciężył natomiast w Pucharze Świata w lotach 2022/2023, w którym pokonał Graneruda o 30 punktów, a także w Planica 7 (2023)[41].
Sezon 2023/2024
edytujBył początkowo zgłoszony do startu na Igrzyskach Europejskich 2023, ale ostatecznie wycofał się z udziału[42]. W Letnim Grand Prix 2023 najwyżej sklasyfikowany był na 5. miejscu, we wrześniu w Hinzenbach[43]. Na Mistrzostwach Austrii 2023 zdobył srebrny medal na dużej skoczni[44] oraz brązowy na normalnej[45].
Odniósł zwycięstwa w czterech pierwszych konkursach Pucharu Świata 2023/2024, rozgrywanych w Ruce i Lillehammer[43]. Ustanowił przy tym rekordy wysokości noty punktowej na skoczni dużej (363,5 pkt, osiągnięte 26 listopada 2023 w Ruce[46]) oraz na normalnej (296,7 pkt, osiągnięte 2 grudnia w Lillehammer[47]). W dalszej części sezonu regularnie kończył zawody w najlepszej dziesiątce i utrzymywał prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. W pierwszym konkursie w Klingenthal był 2., a w drugim przerwał serię podiów, zajmując 9. lokatę. W kolejnych zawodach, w Engelbergu, zajął 3. miejsce, a następnie zwyciężył. 72. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął od 3. pozycji w Oberstdorfie. Następnie zajął 6. miejsce w Garmisch-Partenkirchen i Innsbrucku, a na zakończenie zwyciężył w Bischofshofen. Pozwoliło to Kraftowi na zajęcie 3. lokaty w całym turnieju[43].
W kolejnych rozgrywanych w styczniu 2024 zawodach Pucharu Świata zajął 2. miejsce w Wiśle oraz zwyciężył w Zakopanem. Wystartował następnie w rozgrywanych na Kulm Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024. Zdobył na nich złoty medal w zawodach indywidualnych, a także srebrny w konkursie drużynowym, w którym startował z Michaelem Hayböckiem, Manuelem Fettnerem i Janem Hörlem[43].
W lutym w Pucharze Świata stawał na podium w drugim konkursie w Lake Placid, gdzie zwyciężył, pierwszych zawodach w Sapporo, gdzie również wygrał, a także na skoczni mamuciej w Oberstdorfie, gdzie w pierwszym konkursie zajął 3. miejsce, a w drugim zwyciężył. W marcu w ramach Raw Air 2024 zajął 1. i 3. lokatę w Oslo, 5. i 1. w Trondheim oraz 1. i 2. w Vikersund. Wygrał cały turniej z przewagą 125,6 pkt nad drugim Peterem Prevcem. Sezon Pucharu Świata zakończył na 7. i 4. miejscu w Planicy[43]. Zwyciężył w klasyfikacji generalnej cyklu, po raz trzeci w karierze zdobywając Kryształową Kulę. Z 2149 punktami o 476 wyprzedził drugiego Ryōyū Kobayashiego i o 661 trzeciego Andreasa Wellingera. Zajął również 2. pozycję w klasyfikacji Pucharu Świata w lotach narciarskich 2023/2024. Zdobył w niej 426 punktów, o 3 mniej niż zwycięzca, Daniel Huber[14].
Indywidualnie
edytuj2018 Pjongczang | – | 13. miejsce (K-98), 18. miejsce (K-125) |
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 10. miejsce (K-95), 13. miejsce (K-125) |
Drużynowo
edytuj2018 Pjongczang | – | 4. miejsce[a] |
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 5. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b], złoty medal[c] |
Starty S. Krafta na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
13. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 103,5 m | 103,0 m | 233,6 pkt | 25,7 pkt | Andreas Wellinger |
18. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 131,5 m | 125,5 m | 247,4 pkt | 38,3 pkt | Kamil Stoch |
4. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 133,5 m | 126,5 m | 978,4 pkt (248,5 pkt) | 120,1 pkt | Norwegia |
10. | 6 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | indywid. | 98,0 m | 99,5 m | 258,1 pkt | 16,9 pkt | Ryōyū Kobayashi |
5. | 7 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[b] | 102,0 m | 102,0 m | 818,0 pkt (261,4 pkt) | 183,5 pkt | Słowenia |
13. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 131,0 m | 136,5 m | 264,1 pkt | 32,0 pkt | Marius Lindvik |
1. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[c] | 127,5 m | 121,5 m | 942,7 pkt (231,3 pkt) | – |
Indywidualnie
edytuj2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | 33. miejsce (K-95), 23. miejsce (K-120) |
2015 Falun | – | brązowy medal (K-90), 5. miejsce (K-120) |
2017 Lahti | – | złoty medal (K-90), złoty medal (K-116) |
2019 Seefeld/Innsbruck | – | 6. miejsce (K-120), brązowy medal (K-99) |
2021 Oberstdorf | – | 10. miejsce (K-95), złoty medal (K-120) |
2023 Planica | – | 4. miejsce (K-95), 6. miejsce (K-125) |
Drużynowo
edytuj2015 Falun | – | 4. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[d], srebrny medal (K-120)[e] |
2017 Lahti | – | srebrny medal (drużyna mieszana/K-90)[f], brązowy medal (K-116)[g] |
2019 Seefeld/Innsbruck | – | srebrny medal (K-120)[h], srebrny medal (drużyna mieszana/K-99)[i] |
2021 Oberstdorf | – | brązowy medal (drużyna mieszana/K-95)[j], srebrny medal (K-120)[k] |
2023 Planica | – | 4. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[l], brązowy medal (K-125)[m] |
Starty S. Krafta na mistrzostwach świata – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
33. | 23 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 92,5 m | – | 101,6 pkt | 151,0 pkt | Anders Bardal |
23. | 28 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywid. | 124,5 m | 124,5 m | 262,3 pkt | 33,5 pkt | Kamil Stoch |
3. | 21 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 95,0 m | 95,0 m | 248,3 pkt | 4,4 pkt | Rune Velta |
4. | 22 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[d] | 91,0 m | 95,0 m | 869,5 pkt (231,3 pkt) | 48,4 pkt | Niemcy |
5. | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 125,0 m | 125,5 m | 237,7 pkt | 31,0 pkt | Severin Freund |
2. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[e] | 131,5 m | 126,5 m | 853,1 pkt (234,4 pkt) | 19,4 pkt | Norwegia |
1. | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 99,5 m | 98,0 m | 270,8 pkt | – | |
2. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. miesz.[f] | 96,5 m | 97,0 m | 999,3 pkt (273,0 pkt) | 36,2 pkt | Niemcy |
1. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 127,5 m | 127,5 m | 279,3 pkt | – | |
3. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[g] | 134,0 m | 126,0 m | 1068,9 pkt (303,3 pkt) | 35,3 pkt | Polska |
6. | 23 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 130,0 m | 126,5 m | 256,1 pkt | 23,3 pkt | Markus Eisenbichler |
2. | 24 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | druż.[h] | 125,0 m | 123,5 m | 930,9 pkt (247,0 pkt) | 56,6 pkt | Niemcy |
3. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 93,5 m | 101,0 m | 214,8 pkt | 3,5 pkt | Dawid Kubacki |
2. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. miesz.[i] | 96,5 m | 104,5 m | 989,9 pkt (246,0 pkt) | 22,3 pkt | Niemcy |
10. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 100,5 m | 97,5 m | 251,2 pkt | 17,6 pkt | Piotr Żyła |
3. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[j] | 91,5 m | 101,5 m | 986,5 pkt (244,4 pkt) | 14,3 pkt | Niemcy |
1. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 132,5 m | 134,0 m | 276,5 pkt | – | |
2. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[k] | 130,0 m | 133,0 m | 1035,5 pkt (265,0 pkt) | 11,1 pkt | Niemcy |
4. | 25 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | indywid. | 102,5 m | 99,0 m | 257,3 pkt | 4,5 pkt | Piotr Żyła |
4. | 26 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | druż. miesz.[l] | 95,0 m | 98,5 m | 987,5 pkt (256,7 pkt) | 29,7 pkt | Niemcy |
6. | 3 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | indywid. | 125,5 m | 136,0 m | 270,9 pkt | 16,6 pkt | Timi Zajc |
3. | 4 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | druż.[m] | 135,0 m | 127,0 m | 1139,4 pkt (280,9 pkt) | 39,5 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
edytuj2014 Harrachov | – | 11. miejsce |
2016 Tauplitz | – | brązowy medal |
2018 Oberstdorf | – | 4. miejsce |
2022 Vikersund | – | brązowy medal |
2024 Tauplitz | – | złoty medal |
Drużynowo
edytuj2016 Tauplitz | – | brązowy medal[n] |
2018 Oberstdorf | – | 5. miejsce[o] |
2022 Vikersund | – | 4. miejsce[p] |
2024 Tauplitz | – | srebrny medal[q] |
Starty S. Krafta na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11. | 14–15 marca | 2014 | Harrachov | Čertak | K-185 | HS-205 | indywid. | 184,0 m | 182,5 m | –[r] | –[r] | 343,6 pkt | 47,4 pkt | Severin Freund |
3. | 15–16 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | indywid. | 226,5 m | 220,0 m | 226,5 m | –[r] | 629,2 pkt | 10,9 pkt | Peter Prevc |
3. | 17 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | druż.[n] | 225,5 m | 230,0 m | 1310,4 pkt (396,9 pkt) | 157,3 pkt | Norwegia | ||
4. | 19–20 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | indywid. | 218,0 m | 208,5 m | 206,0 m | –[r] | 608,4 pkt | 43,5 pkt | Daniel-André Tande |
5. | 21 stycznia | 2018 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | druż.[o] | 200,0 m | 202,0 m | 1488,8 pkt (392,5 pkt) | 173,4 pkt | Norwegia | ||
3. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 225,5 m | 230,0 m | 227,0 m | 213,0 m | 837,5 pkt | 16,7 pkt | Marius Lindvik |
4. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[p] | 224,0 m | 220,0 m | 1552,7 pkt (415,0 pkt) | 158,8 pkt | Słowenia | ||
1. | 26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | indywid. | 225,5 m | 219,0 m | 228,0 m | –[r] | 647,4 pkt | – | |
2. | 28 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | druż.[q] | 218,5 m | 221,5 m | 1588,9 pkt (402,1 pkt) | 26,5 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
edytuj2011 Otepää | – | srebrny medal |
2012 Erzurum | – | 7. miejsce |
2013 Liberec | – | brązowy medal |
Drużynowo
edytuj2011 Otepää | – | złoty medal[s] |
2012 Erzurum | – | brązowy medal[t] |
2013 Liberec | – | 4. miejsce[u] |
Starty S. Krafta na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
edytujMiejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 28 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | indywid. | 91,5 m | 100,0 m | 251,0 pkt | 4,0 pkt | Władimir Zografski |
1. | 30 stycznia | 2011 | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | druż.[s] | 93,5 m | 94,5 m | 920,5 pkt | – | |
7. | 23 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | indywid. | 100,0 m | 105,0 m | 259,5 pkt | 27,0 pkt | Nejc Dežman |
3. | 25 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-109 | druż.[t] | 102,0 m | 97,0 m | 960,0 pkt | 28,5 pkt | Norwegia |
3. | 24 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-95 | HS-100 | indywid. | 99,0 m | 95,5 m | 258,0 pkt | 25,0 pkt | Jaka Hvala |
4. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-95 | HS-100 | druż.[u] | 100,0 m | 101,0 m | 1034,0 pkt | 52,5 pkt | Słowenia |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2012/2013 | 31. |
2013/2014 | 10. |
2014/2015 | 3. |
2015/2016 | 6. |
2016/2017 | 1. |
2017/2018 | 4. |
2018/2019 | 2. |
2019/2020 | 1. |
2020/2021 | 17. |
2021/2022 | 5. |
2022/2023 | 2. |
2023/2024 | 1. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 29 grudnia | 2014 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 136,5 m | 129,0 m | 291,9 pkt | * TCS 2014/2015 |
2. | 15 stycznia | 2015 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 129,5 m | – | 136,7 pkt | – |
3. | 8 marca | 2015 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 127,0 m | 133,5 m | 284,5 pkt | – |
4. | 24 stycznia | 2016 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 133,0 m | 307,3 pkt | – |
5. | 30 grudnia | 2016 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 139,0 m | 134,5 m | 308,0 pkt | * TCS 2016/2017 |
6. | 4 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 227,5 m | 218,0 m | 439,9 pkt | * Loty 2016/2017 |
7. | 5 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 235,5 m | – | 232,6 pkt | * Loty 2016/2017 |
8. | 15 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 137,5 m | 293,5 pkt | – |
9. | 12 marca | 2017 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 132,0 m | 267,5 pkt | * RA 2017 |
10. | 16 marca | 2017 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 138,0 m | 142,5 m | 302,0 pkt | * RA 2017 |
11. | 24 marca | 2017 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 243,0 m | 240,5 m | 490,2 pkt | * Loty 2016/2017 |
12. | 26 marca | 2017 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 250,0 m | – | 244,3 pkt | * Loty 2016/2017 |
13. | 20 stycznia | 2019 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 132,5 m | 278,3 pkt | – |
14. | 26 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 132,0 m | 137,0 m | 270,1 pkt | – |
15. | 27 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 135,0 m | 128,5 m | 248,2 pkt | – |
16. | 12 marca | 2019 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 139,0 m | 141,0 m | 285,7 pkt | * RA 2019 |
17. | 8 grudnia | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 140,0 m | 134,5 m | 277,6 pkt | – |
18. | 2 lutego | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 139,0 m | 139,0 m | 268,5 pkt | – |
19. | 16 lutego | 2020 | Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 230,0 m | – | 232,6 pkt | * Loty 2019/2020 |
20. | 22 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 103,0 m | 97,5 m | 270,3 pkt | – |
21. | 28 lutego | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 129,5 m | 129,5 m | 284,1 pkt | – |
22. | 11 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 130,0 m | 267,0 pkt | – |
23. | 25 lutego | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,5 m | 131,0 m | 283,1 pkt | – |
24. | 3 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 135,0 m | 137,0 m | 294,1 pkt | * RA 2022 |
25. | 19 marca | 2022 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 232,0 m | 207,0 m | 413,0 pkt | * Loty 2021/2022 |
26. | 27 listopada | 2022 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 140,0 m | 147,0 m | 304,5 pkt | *ex aequo z H.E. Granerudem |
27. | 21 stycznia | 2023 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 139,0 m | 135,5 m | 283,5 pkt | – |
28. | 12 marca | 2023 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 130,5 m | 131,5 m | 266,1 pkt | * RA 2023 |
29. | 19 marca | 2023 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 246,5 m | 235,5 m | 497,4 pkt | * Loty 2022/2023, RA 2023 |
30. | 1 kwietnia | 2023 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 239,5 m | – | 240,5 pkt | * Loty 2022/2023 |
31. | 25 listopada | 2023 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 144,0 m | 143,0 m | 326,2 pkt | – |
32. | 26 listopada | 2023 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 148,5 m | 148,5 m | 363,5 pkt | – |
33. | 2 grudnia | 2023 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-98 | 104,0 m | 92,5 m | 296,7 pkt | – |
34. | 3 grudnia | 2023 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 134,0 m | 141,5 m | 318,2 pkt | – |
35. | 17 grudnia | 2023 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 142,0 m | 327,9 pkt | – |
36. | 6 stycznia | 2024 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 136,5 m | 140,0 m | 288,9 pkt | * TCS 2023/2024 |
37. | 21 stycznia | 2024 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 134,0 m | 332,3 pkt | * PT 2024 |
38. | 11 lutego | 2024 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 130,5 m | 126,0 m | 281,6 pkt | – |
39. | 17 lutego | 2024 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 129,0 m | 139,0 m | 263,0 pkt | – |
40. | 25 lutego | 2024 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 224,0 m | 217,0 m | 433,5 pkt | * Loty 2023/2024 |
41. | 9 marca | 2024 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 132,0 m | 133,0 m | 255,0 pkt | * RA 2024 |
42. | 13 marca | 2024 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-138 | 137,5 m | 134,0 m | 291,8 pkt | * RA 2024 |
43. | 17 marca | 2024 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 244,5 m | – | 256,0 pkt | * Loty 2023/2024, RA 2024 |
Miejsca na podium
edytujSezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
2011/2012 | – | – | – | – |
2012/2013 | – | – | 1 | 1 |
2013/2014 | – | 1 | – | 1 |
2014/2015 | 3 | 6 | 4 | 13 |
2015/2016 | 1 | 2 | 1 | 4 |
2016/2017 | 8 | 3 | 6 | 17 |
2017/2018 | – | 3 | 5 | 8 |
2018/2019 | 4 | 3 | 5 | 12 |
2019/2020 | 5 | 8 | 2 | 15 |
2020/2021 | – | – | 1 | 1 |
2021/2022 | 4 | – | 5 | 9 |
2022/2023 | 5 | 6 | 6 | 17 |
2023/2024 | 13 | 3 | 4 | 20 |
Suma | 43 | 35 | 40 | 118 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 6 stycznia | 2013 | Bischofshofen | im Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 131,0 m | 131,0 m | 261,3 pkt. | 3. | 11,4 pkt | Gregor Schlierenzauer |
2. | 28 lutego | 2014 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 125,0 m | 134,0 m | 265,6 pkt | 2. | 11,0 pkt | Severin Freund |
3. | 23 listopada | 2014 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 142,0 m | 136,0 m | 274,1 pkt | 2. | 2,3 pkt | Roman Koudelka |
4. | 14 grudnia | 2014 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 138,0 m | – | 141,1 pkt | 3. | 4,6 pkt | Severin Freund |
5. | 29 grudnia | 2014 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 136,5 m | 129,0 m | 291,9 pkt | 1. | – | |
6. | 4 stycznia | 2015 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 137,0 m | 127,0 m | 273,5 pkt | 2. | 5,0 pkt | Richard Freitag |
7. | 6 stycznia | 2015 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 132,0 m | 271,3 pkt | 3. | 17,1 pkt | Michael Hayböck |
8. | 10 stycznia | 2015 | Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-225 | 224,0 m | 197,5 m | 394,4 pkt | 2. | 26,1 pkt | Severin Freund |
9. | 15 stycznia | 2015 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 129,5 m | – | 136,7 pkt | 1. | – | |
10. | 18 stycznia | 2015 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 133,5 m | 273,9 pkt | 2. | 2,3 pkt | Kamil Stoch |
11. | 24 stycznia | 2015 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | 127,5 m | 131,0 m | 271,3 pkt | 2. | 5,1 pkt | Peter Prevc |
12. | 7 lutego | 2015 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 134,0 m | 139,0 m | 288,0 pkt | 2. | 11,4 pkt | Severin Freund |
13. | 8 marca | 2015 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 127,0 m | 133,5 m | 284,5 pkt | 1. | – | |
14. | 10 marca | 2015 | Kuopio | Puijo | K-92 | HS-100 | 99,0 m | – | 132,5 pkt | 3. | 6,8 pkt | Severin Freund |
15. | 20 marca | 2015 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 240,0 m | 238,5 m | 461,8 pkt | 3. | 16,7 pkt | Peter Prevc |
16. | 24 stycznia | 2016 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 133,0 m | 307,3 pkt | 1. | – | |
17. | 10 lutego | 2016 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 135,0 m | 131,5 m | 273,2 pkt | 2. | 12,3 pkt | Peter Prevc |
18. | 14 lutego | 2016 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-225 | 238,0 m | 231,0 m | 461,6 pkt | 2. | 7,4 pkt | Peter Prevc |
19. | 23 lutego | 2016 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 122,0 m | 128,0 m | 245,2 pkt | 3. | 19,3 pkt | Michael Hayböck |
20. | 4 grudnia | 2016 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 140,0 m | 284,8 pkt | 3. | 2,1 pkt | Domen Prevc |
21. | 10 grudnia | 2016 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-138 | 137,0 m | 135,5 m | 286,5 pkt | 3. | 14,7 pkt | Domen Prevc |
22. | 18 grudnia | 2016 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 138,5 m | 138,0 m | 283,1 pkt | 3. | 22,8 pkt | Domen Prevc |
23. | 30 grudnia | 2016 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 139,0 m | 134,5 m | 308,0 pkt | 1. | – | |
24. | 1 stycznia | 2017 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 140,0 m | 282,4 pkt | 3. | 6,8 pkt | Daniel-André Tande |
25. | 14 stycznia | 2017 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 133,0 m | 117,0 m | 251,7 pkt | 2. | 16,3 pkt | Kamil Stoch |
26. | 29 stycznia | 2017 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 148,5 m | 135,5 m | 242,0 pkt | 2. | 0,3 pkt | Andreas Wellinger |
27. | 4 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 227,5 m | 218,0 m | 439,9 pkt | 1. | – | |
28. | 5 lutego | 2017 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-225 | 235,5 m | – | 232,6 pkt | 1. | – | |
29. | 11 lutego | 2017 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 137,0 m | 139,0 m | 257,5 pkt | 3. | 2,7 pkt | Maciej Kot i Peter Prevc |
30. | 12 lutego | 2017 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 132,0 m | 144,0 m | 249,6 pkt | 3. | 13,1 pkt | Kamil Stoch |
31. | 15 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 137,5 m | 293,5 pkt | 1. | – | |
32. | 16 lutego | 2017 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | 106,0 m | 107,0 m | 252,2 pkt | 2. | 4,0 pkt | Maciej Kot |
33. | 12 marca | 2017 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 132,0 m | 267,5 pkt | 1. | – | |
34. | 16 marca | 2017 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 138,0 m | 142,5 m | 302,0 pkt | 1. | – | |
35. | 24 marca | 2017 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 243,0 m | 240,5 m | 490,2 pkt | 1. | – | |
36. | 26 marca | 2017 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-225 | 250,0 m | – | 244,3 pkt | 1. | – | |
37. | 19 listopada | 2017 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 126,5 m | 124,5 m | 257,7 pkt | 3. | 2,8 pkt | Junshirō Kobayashi |
38. | 3 grudnia | 2017 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 128,0 m | 133,5 m | 263,5 pkt | 3. | 12,5 pkt | Andreas Wellinger |
39. | 17 grudnia | 2017 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 134,5 m | 274,7 pkt | 3. | 11,7 pkt | Richard Freitag |
40. | 4 marca | 2018 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,0 m | 128,5 m | 285,9 pkt | 3. | 28,3 pkt | Kamil Stoch |
41. | 11 marca | 2018 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 129,5 m | 124,5 m | 256,7 pkt | 2. | 1,4 pkt | Daniel-André Tande |
42. | 15 marca | 2018 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 141,5 m | 138,0 m | 268,4 pkt | 2. | 17,0 pkt | Kamil Stoch |
43. | 23 marca | 2018 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 238,0 m | 234,5 m | 443,0 pkt | 3. | 12,9 pkt | Kamil Stoch |
44. | 25 marca | 2018 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 243,0 m | 236,0 m | 440,1 pkt | 2. | 15,5 pkt | Kamil Stoch |
45. | 30 grudnia | 2018 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 131,0 m | 134,5 m | 280,5 pkt | 3. | 1,8 pkt | Ryōyū Kobayashi |
46. | 4 stycznia | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 129,5 m | 130,5 m | 254,2 pkt | 2. | 12,8 pkt | Ryōyū Kobayashi |
47. | 6 stycznia | 2019 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 134,0 m | 131,5 m | 267,5 pkt | 3. | 14,6 pkt | Ryōyū Kobayashi |
48. | 13 stycznia | 2019 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-135 | 124,5 m | 122,5 m | 257,2 pkt | 2. | 13,9 pkt | Dawid Kubacki |
49. | 20 stycznia | 2019 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 132,5 m | 278,3 pkt | 1. | – | |
50. | 26 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 132,0 m | 137,0 m | 270,1 pkt | 1. | – | |
51. | 27 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 135,0 m | 128,5 m | 248,2 pkt | 1. | – | |
52. | 2 lutego | 2019 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 213,0 m | 230,0 m | 421,7 pkt | 3. | 5,3 pkt | Ryōyū Kobayashi |
53. | 10 marca | 2019 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 134,0 m | 126,0 m | 258,3 pkt | 2. | 3,7 pkt | Robert Johansson |
54. | 12 marca | 2019 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 139,0 m | 141,0 m | 285,7 pkt | 1. | – | |
55. | 14 marca | 2019 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-138 | 136,5 m | 135,0 m | 280,5 pkt | 3. | 17,9 pkt | Ryōyū Kobayashi |
56. | 17 marca | 2019 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 236,5 m | 229,5 m | 443,2 pkt | 3. | 11,5 pkt | Domen Prevc |
57. | 8 grudnia | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 140,0 m | 134,5 m | 277,6 pkt | 1. | – | |
58. | 15 grudnia | 2019 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 134,5 m | 274,0 pkt | 2. | 3,0 pkt | Ryōyū Kobayashi |
59. | 21 grudnia | 2019 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 134,5 m | 137,5 m | 287,0 pkt | 2. | 1,7 pkt | Kamil Stoch |
60. | 11 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 102,0 m | 103,0 m | 286,9 pkt | 2. | 7,7 pkt | Karl Geiger |
61. | 12 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 103,5 m | 101,0 m | 280,5 pkt | 2. | 4,7 pkt | Karl Geiger |
62. | 18 stycznia | 2020 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 135,5 m | 140,5 m | 283,7 pkt | 2. | 6,4 pkt | Dawid Kubacki |
63. | 26 stycznia | 2020 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 136,0 m | 138,0 m | 290,6 pkt | 2. | 5,1 pkt | Kamil Stoch |
64. | 1 lutego | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 138,0 m | 125,0 m | 234,1 pkt | 2. | 10,2 pkt | Yukiya Satō |
65. | 2 lutego | 2020 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 139,0 m | 139,0 m | 268,5 pkt | 1. | – | |
66. | 15 lutego | 2020 | Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 224,5 m | 214,5 m | 414,6 pkt | 3. | 3,9 pkt | Piotr Żyła |
67. | 16 lutego | 2020 | Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 230,0 m | – | 232,6 pkt | 1. | – | |
68. | 21 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 98,0 m | 97,5 m | 264,5 pkt | 3. | 5,8 pkt | Karl Geiger |
69. | 22 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 103,0 m | 97,5 m | 270,3 pkt | 1. | – | |
70. | 28 lutego | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 129,5 m | 129,5 m | 284,1 pkt | 1. | – | |
71. | 1 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 119,5 m | 126,0 m | 260,5 pkt | 2. | 5,9 pkt | Karl Geiger |
72. | 10 stycznia | 2021 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 138,0 m | 136,0 m | 291,3 pkt | 3. | 8,1 pkt | Halvor Egner Granerud |
73. | 21 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 121,5 m | 127,0 m | 223,8 pkt | 3. | 11,5 pkt | Halvor Egner Granerud |
74. | 5 grudnia | 2021 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 120,0 m | 123,0 m | 253,6 pkt | 3. | 8,3 pkt | Jan Hörl |
75. | 11 grudnia | 2021 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 138,0 m | 130,0 m | 267,0 pkt | 1. | – | |
76. | 25 lutego | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,5 m | 131,0 m | 283,1 pkt | 1. | – | |
77. | 27 lutego | 2022 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 124,0 m | 128,0 m | 271,3 pkt | 3. | 6,7 pkt | Halvor Egner Granerud i Ryōyū Kobayashi |
78. | 3 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 135,0 m | 137,0 m | 294,1 pkt | 1. | – | |
79. | 6 marca | 2022 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 131,5 m | 128,5 m | 266,9 pkt | 3. | 4,3 pkt | Daniel-André Tande |
80. | 19 marca | 2022 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 232,0 m | 207,0 m | 413,0 pkt | 1. | – | |
81. | 20 marca | 2022 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 212,0 m | 222,5 m | 399,8 pkt | 3. | 8,1 pkt | Timi Zajc |
82. | 5 listopada | 2022 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 125,0 m | 133,5 m | 258,0 pkt | 3. | 14,2 pkt | Dawid Kubacki |
83. | 26 listopada | 2022 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 141,5 m | 144,0 m | 311,5 pkt | 2. | 1,3 pkt | Anže Lanišek |
84. | 27 listopada | 2022 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 140,0 m | 147,0 m | 304,5 pkt | 1. | – | |
85. | 11 grudnia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 131,0 m | 141,5 m | 283,1 pkt | 3. | 26,6 pkt | Dawid Kubacki |
86. | 15 stycznia | 2023 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 145,5 m | 278,5 pkt | 3. | 9,2 pkt | Halvor Egner Granerud |
87. | 21 stycznia | 2023 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 139,0 m | 135,5 m | 283,5 pkt | 1. | – | |
88. | 28 stycznia | 2023 | Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 232,5 m | 234,0 m | 431,9 pkt | 2. | 8,8 pkt | Halvor Egner Granerud |
89. | 29 stycznia | 2023 | Bad Mitterndorf | Kulm | K-200 | HS-235 | 233,0 m | 229,0 m | 446,4 pkt | 3. | 9,1 pkt | Halvor Egner Granerud |
90. | 12 lutego | 2023 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 123,5 m | 130,0 m | 275,3 pkt | 3. | 12,3 pkt | Halvor Egner Granerud |
91. | 11 marca | 2023 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 129,5 m | 128,5 m | 254,4 pkt | 2. | 5,8 pkt | Anže Lanišek |
92. | 12 marca | 2023 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 130,5 m | 131,5 m | 266,1 pkt | 1. | – | |
93. | 14 marca | 2023 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 138,5 m | 132,0 m | 255,4 pkt | 2. | 2,3 pkt | Halvor Egner Granerud |
94. | 18 marca | 2023 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 239,5 m | 227,5 m | 418,8 pkt | 2. | 6,1 pkt | Halvor Egner Granerud |
95. | 19 marca | 2023 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 246,5 m | 235,5 m | 497,4 pkt | 1. | – | |
96. | 26 marca | 2023 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 130,0 m | – | 141,8 pkt | 2. | 4,1 pkt | Ryōyū Kobayashi |
97. | 1 kwietnia | 2023 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 239,5 m | – | 240,5 pkt | 1. | – | |
98. | 2 kwietnia | 2023 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 238,5 m | 235,0 m | 445,1 pkt | 3. | 10,0 pkt | Timi Zajc |
99. | 25 listopada | 2023 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 144,0 m | 143,0 m | 326,2 pkt | 1. | – | |
100. | 26 listopada | 2023 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 148,5 m | 148,5 m | 363,5 pkt | 1. | – | |
101. | 2 grudnia | 2023 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-98 | 104,0 m | 92,5 m | 296,7 pkt | 1. | – | |
102. | 3 grudnia | 2023 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 134,0 m | 141,5 m | 318,2 pkt | 1. | – | |
103. | 9 grudnia | 2023 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 140,0 m | 144,5 m | 273,5 pkt | 2. | 1,2 pkt | Karl Geiger |
104. | 16 grudnia | 2023 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 131,0 m | 132,5 m | 313,3 pkt | 3. | 3,5 pkt | Pius Paschke |
105. | 17 grudnia | 2023 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 142,0 m | 327,9 pkt | 1. | – | |
106. | 29 grudnia | 2023 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 132,5 m | 125,0 m | 298,9 pkt | 3. | 10,4 pkt | Andreas Wellinger |
107. | 6 stycznia | 2024 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 136,5 m | 140,0 m | 288,9 pkt | 1. | – | |
108. | 14 stycznia | 2024 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 132,0 m | 129,5 m | 264,3 pkt | 2. | 5,1 pkt | Ryōyū Kobayashi |
109. | 21 stycznia | 2024 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 134,0 m | 332,3 pkt | 1. | – | |
110. | 11 lutego | 2024 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-115 | HS-128 | 130,5 m | 126,0 m | 281,6 pkt | 1. | – | |
111. | 17 lutego | 2024 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 129,0 m | 139,0 m | 263,0 pkt | 1. | – | |
112. | 24 lutego | 2024 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 222,0 m | 225,5 m | 440,3 pkt | 3. | 9,0 pkt | Timi Zajc |
113. | 25 lutego | 2024 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-200 | HS-235 | 224,0 m | 217,0 m | 433,5 pkt | 1. | – | |
114. | 9 marca | 2024 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 132,0 m | 133,0 m | 255,0 pkt | 1. | – | |
115. | 10 marca | 2024 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 132,0 m | 124,0 m | 254,9 pkt | 3. | 6,1 pkt | Johann André Forfang |
116. | 13 marca | 2024 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-138 | 137,5 m | 134,0 m | 291,8 pkt | 1. | – | |
117. | 17 marca | 2024 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 244,5 m | – | 256,0 pkt | 1. | – | |
118. | 17 marca | 2024 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-140 | 230,0 m ‧ 240,0 m ‧ 232,5 m[v] | 671,9 pkt | 2. | 17,3 pkt | Daniel Huber |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
edytujstan na 24 listopada 2024
Źródło[49][48] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2011/2012 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | q | 54 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2012/2013 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | 23 | 3 | 28 | 11 | - | - | - | - | - | - | 19 | 11 | 38 | 6 | 14 | 42 | 27 | 22 | 202 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
14 | q | 22 | 25 | 25 | 19 | 12 | 13 | 50 | 30 | 12 | 20 | 33 | 21 | 21 | 22 | 24 | 16 | 15 | 7 | 5 | 2 | 4 | 9 | 11 | 8 | 13 | 9 | 539 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2 | 13 | 13 | 17 | 11 | 4 | 3 | 6 | 9 | 1 | 6 | 2 | 3 | 2 | 1 | 2 | 2 | 4 | 7 | 6 | 2 | 5 | - | - | 1 | 3 | 9 | 10 | 5 | 3 | 4 | 1578 | |||||||||||||||||||
Sezon 2015/2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
6 | 4 | 14 | 22 | 27 | 7 | 8 | 7 | 9 | 11 | 4 | 4 | 1 | - | - | 2 | 5 | 6 | 2 | 11 | 8 | 3 | 11 | 4 | 21 | 22 | 10 | 12 | 10 | 1006 | |||||||||||||||||||||
Sezon 2016/2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
9 | 4 | 3 | 3 | 8 | 6 | 3 | 1 | 3 | 18 | 25 | 2 | 4 | - | 2 | 1 | 1 | 3 | 3 | 1 | 2 | 1 | 1 | 5 | 1 | 1 | 1665 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2017/2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3 | 13 | 4 | 3 | 12 | 13 | 3 | 4 | 31 | 24 | 4 | 9 | 15 | - | - | 3 | 2 | 8 | 2 | 5 | 3 | 2 | 881 | ||||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2018/2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
21 | 26 | 10 | 5 | 20 | 8 | 12 | 3 | 49 | 2 | 3 | 4 | 2 | 1 | 1 | 1 | 6 | 3 | 7 | 4 | 11 | 10 | 2 | 1 | 3 | 3 | 14 | 17 | 1349 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2019/2020 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
21 | 4 | 7 | 1 | 2 | 2 | 18 | 4 | 13 | 4 | 4 | 2 | 2 | 2 | 11 | 2 | 2 | 1 | 4 | 3 | 1 | 3 | 1 | 1 | 2 | 8 | 17 | 1659 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2020/2021 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
32 | - | - | - | - | - | - | 6 | 28 | 8 | 4 | 9 | 3 | - | 5 | 23 | 6 | 19 | 16 | 10 | 5 | - | 23 | 29 | 17 | 429 | |||||||||||||||||||||||||
Sezon 2021/2022 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
q | 3 | 4 | 7 | 3 | 1 | 26 | 9 | 14 | 12 | q | 23 | 24 | 17 | - | 22 | 9 | 25 | 6 | 1 | 3 | 1 | 8 | 3 | 1 | 3 | 6 | 11 | 1069 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2022/2023 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3 | 5 | 2 | 1 | 8 | 3 | 4 | 6 | 5 | 18 | 4 | 14 | 3 | 5 | 1 | 18 | 2 | 3 | 8 | 13 | 16 | 3 | - | 2 | 1 | 2 | 8 | 2 | 1 | 2 | 1 | 3 | 1790 | ||||||||||||||||||
Sezon 2023/2024 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 9 | 3 | 1 | 3 | 6 | 6 | 1 | 2 | 1 | 39 | 6 | 24 | 1 | 1 | 4 | 3 | 1 | 49 | 8 | 1 | 3 | 5 | 1 | 1 | 2 | 7 | 4 | 2149 | ||||||||||||||||||
Sezon 2024/2025 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
4 | 4 | 100 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
edytujstan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Źródło[49][48] | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2012/2013 |
|||||||||
- | - | 3 | 4 | 2 | 4 | 3 | |||
Sezon 2013/2014 |
|||||||||
- | - | - | 1 | 1 | |||||
Sezon 2014/2015 |
|||||||||
8 | 2 | 5 | 5 | 2 | |||||
Sezon 2015/2016 |
|||||||||
3 | 3 | 2 | 5 | 4 | 3 | ||||
Sezon 2016/2017 |
|||||||||
3 | - | 2 | 1 | 3 | 4 | ||||
Sezon 2017/2018 |
|||||||||
2 | 4 | 5 | 4 | 4 | 3 | 5 | 6 | ||
Sezon 2018/2019 |
|||||||||
3 | 2 | 1 | 6 | 3 | 3 | 5 | |||
Sezon 2019/2020 |
|||||||||
1 | 2 | 6 | 3 | 6 | |||||
Sezon 2020/2021 |
|||||||||
1 | - | 4 | - | 3 | |||||
Sezon 2021/2022 |
|||||||||
1 | - | - | 3 | 1 | 2 | 3 | |||
Sezon 2022/2023 |
|||||||||
1 | 1 | 2 | 2 | - | 1 | 1 | |||
Sezon 2023/2024 |
|||||||||
- | 1 | 1 | 3 | 2 | 1 | ||||
Legenda | |||||||||
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12) |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2012/2013 | 32. |
2013/2014 | 29. |
2014/2015 | 7. |
2015/2016 | 7. |
2016/2017 | 1. |
2017/2018 | 4. |
2018/2019 | 8. |
2019/2020 | 1. |
2020/2021 | 22. |
2021/2022 | 3. |
2022/2023 | 1. |
2023/2024 | 2. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2011/2012 | 67. |
2012/2013 | 40. |
2013/2014 | 27. |
2014/2015 | 1. |
2015/2016 | 5. |
2016/2017 | 6. |
2017/2018 | 20. |
2018/2019 | 17. |
2019/2020 | 5. |
2020/2021 | 8. |
2021/2022 | 26. |
2022/2023 | 6. |
2023/2024 | 3. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2017 | 1. |
2018 | 4. |
2019 | 2. |
2020 | 8. |
2022 | 1. |
2023 | 2. |
2024 | 1. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2019 | 7. |
2020 | 2. |
2021 | 15. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2018 | 4. |
2019 | 12. |
2021 | 17. |
2022 | 6. |
2023 | 1. |
2024 | 4. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2020 | 4. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2011 | 84. |
2012 | 61. |
2013 | 75. |
2014 | 26. |
2015 | 7. |
2016 | 4. |
2017 | 24. |
2018 | 21. |
2019 | 30. |
2021 | 19. |
2022 | 12. |
2023 | 20. |
2024 | 2. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 12 września | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 125,0 m | 130,0 m | 307,6 pkt |
2. | 7 sierpnia | 2021 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-135 | 129,0 m | 129,0 m | 234,2 pkt |
3. | 13 sierpnia | 2024 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-132 | 126,5 m | 128,0 m | 288,1 pkt |
4. | 14 sierpnia | 2024 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-132 | 130,5 m | 130,5 m | 261,5 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 12 września | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 125,0 m | 130,0 m | 307,6 pkt | 1. | – | |
2. | 13 września | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 130,5 m | 261,8 pkt | 2. | 4,1 pkt | Junshirō Kobayashi |
3. | 16 lipca | 2016 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-120 | HS-132 | 129,0 m | 130,0 m | 267,9 pkt | 3. | 7,2 pkt | Maciej Kot |
4. | 30 lipca | 2016 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 99,0 m | 104,5 m | 269,0 pkt | 2. | 0,4 pkt | Andreas Wellinger |
5. | 7 sierpnia | 2021 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-135 | 129,0 m | 129,0 m | 234,2 pkt | 1. | – | |
6. | 7 sierpnia | 2022 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-135 | 122,0 m | 129,5 m | 251,2 pkt | 3. | 14,9 pkt | Manuel Fettner |
7. | 13 sierpnia | 2024 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-132 | 126,5 m | 128,0 m | 288,1 pkt | 1. | – | |
8. | 14 sierpnia | 2024 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-125 | HS-132 | 130,5 m | 130,5 m | 261,5 pkt | 1. | – | |
9. | 29 września | 2024 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 87,0 m | 87,0 m | 239,4 pkt | 3. | 8,1 pkt | Andreas Wellinger |
stan po zakończeniu LGP 2024
Źródło[49][48] | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2011 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | 29 | - | 2 | |||||||||||||||
2012 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | 18 | - | 13 | |||||||||||||||||
2013 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
28 | 23 | - | - | - | - | - | - | - | - | 34 | 11 | |||||||||||||||
2014 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
27 | 20 | 7 | - | - | - | - | 7 | 39 | 87 | |||||||||||||||||
2015 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
4 | - | - | - | - | - | - | - | 1 | 2 | 21 | 240 | |||||||||||||||
2016 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
3 | 6 | 2 | 9 | - | - | - | - | 5 | 4 | 304 | ||||||||||||||||
2017 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | 14 | 10 | - | - | - | - | 9 | 8 | 105 | |||||||||||||||||
2018 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
10 | 16 | 7 | 28 | - | - | - | - | 17 | 94 | |||||||||||||||||
2019 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
37 | - | 11 | 19 | - | - | 6 | - | 76 | ||||||||||||||||||
2021 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | 1 | - | - | - | 11 | q | 124 | ||||||||||||||||||
2022 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | 3 | - | 12 | 19 | 94 | ||||||||||||||||||||
2023 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | 5 | 9 | 9 | 103 | |||||||||||||||||
2024 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
1 | 1 | - | - | - | - | 5 | 3 | - | 305 | |||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja |
stan po zakończeniu LGP 2024
Źródło[49][48] | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2013 | |||||||||
7 | 8 | - | |||||||
2014 | |||||||||
3 | |||||||||
2015 | |||||||||
5 | - | ||||||||
2016 | |||||||||
4 | |||||||||
2018 | |||||||||
6 | - | ||||||||
2019 | |||||||||
6 | - | 6 | |||||||
2022 | |||||||||
- | - | 5 | |||||||
Legenda | |||||||||
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2010/2011 | 27. |
2011/2012 | 13. |
2012/2013 | 10. |
2013/2014 | 52. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 5 lutego | 2011 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 118,0 m | 108,0 m | 259,3 pkt |
2. | 28 stycznia | 2012 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,5 m | 254,7 pkt |
3. | 8 grudnia | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 133,5 m | 261,5 pkt |
4. | 9 grudnia | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,0 m | 255,8 pkt |
5. | 27 grudnia | 2012 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 119,0 m | 121,5 m | 211,4 pkt |
6. | 3 lutego | 2013 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 129,0 m | 126,5 m | 238,9 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 5 lutego | 2011 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 118,0 m | 108,0 m | 259,3 pkt | 1. | – | |
2. | 28 stycznia | 2012 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,5 m | 254,7 pkt | 1. | – | |
3. | 3 marca | 2012 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | 129,5 m | 123,0 m | 253,0 pkt | 2. | 6,4 pkt | Wolfgang Loitzl |
4. | 11 marca | 2012 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 125,5 m | 115,5 m | 231,3 pkt | 3. | 5,6 pkt | Robert Johansson |
5. | 8 grudnia | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 133,5 m | 261,5 pkt | 1. | – | |
6. | 9 grudnia | 2012 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 131,5 m | 132,0 m | 255,8 pkt | 1. | – | |
7. | 27 grudnia | 2012 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 119,0 m | 121,5 m | 211,4 pkt | 1. | – | |
8. | 3 lutego | 2013 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 129,0 m | 126,5 m | 238,9 pkt | 1. | – | |
9. | 3 lutego | 2013 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-139 | 125,0 m | 131,0 m | 240,3 pkt | 2. | 5,4 pkt | Stefan Hula |
10. | 14 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 114,5 m | 113,5 m | 257,3 pkt | 3. | 14,9 pkt | Karl Geiger |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
edytujstan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Źródło[49][48] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2010/2011 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1 | 8 | 13 | 12 | 25 | 7 | 14 | 24 | - | - | - | - | 241 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
9 | 12 | - | - | - | - | 17 | 22 | 32 | 23 | - | - | - | 1 | 7 | 4 | 9 | - | - | - | - | - | - | 2 | 25 | 6 | 3 | 483 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2012/2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 | 1 | 1 | 5 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1 | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 525 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2013/2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 3 | 24 | 9 | - | - | - | - | - | - | - | 96 | |||||||||||||||||||||||||||
Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2011 | 4. |
2012 | 47. |
2016 | 29. |
2017 | 14. |
2018 | 37. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 9 września | 2017 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 115,0 m | 115,5 m | 263,0 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 30 lipca | 2011 | Courchevel | Tremplin Le Praz | K-120 | HS-132 | 129,5 m | 122,0 m | 250,2 pkt | 2. | 8,0 pkt | Andreas Wank |
2. | 18 września | 2016 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 111,0 m | 112,5 m | 247,3 pkt | 2. | 6,5 pkt | Markus Eisenbichler |
3. | 9 września | 2017 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 115,0 m | 115,5 m | 263,0 pkt | 1. | – | |
4. | 10 września | 2017 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 114,5 m | 113,5 m | 258,5 pkt | 2. | 1,2 pkt | Daniel Huber |
5. | 8 września | 2018 | Stams | Brunnentalschanzen | K-105 | HS-115 | 114,0 m | 111,0 m | 264,1 pkt | 2. | 7,4 pkt | Philipp Aschenwald |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
edytujstan po zakończeniu LPK 2023
Źródło[49][48] | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2011 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
12 | 6 | 16 | 10 | 2 | 10 | 5 | 13 | 10 | 5 | 345 | ||||||||||||||||
2012 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
dq | 15 | - | - | - | - | - | - | 24 | 23 | 11 | 20 | - | - | 66 | ||||||||||||
2016 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | 6 | 2 | - | - | - | - | 120 | ||||||||||||
2017 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | 1 | 2 | - | - | - | - | - | - | 180 | |||||||||||||
2018 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | 2 | - | - | - | - | - | - | - | 80 | |||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce[48] |
---|---|
2009/2010 | 50. |
2011/2012 | 17. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 16 lipca | 2011 | Villach | Alpenarena | K-90 | HS-98 | 96,0 m | 95,0 m | 255,5 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 16 lipca | 2011 | Villach | Alpenarena | K-90 | HS-98 | 96,0 m | 95,0 m | 255,5 pkt | 1. | – | |
2. | 17 lipca | 2011 | Villach | Alpenarena | K-90 | HS-98 | 95,5 m | 90,5 m | 244,5 pkt | 2. | 2,0 pkt | Reruhi Shimizu |
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Źródło[49][48] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2008/2009 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 32 | 48 | - | - | - | - | - | - | - | 0 | |||||||||||||||
Sezon 2009/2010 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
37 | 64 | 52 | 10 | 72 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 22 | 9 | 10 | - | - | - | - | - | - | 90 | |||||||||||
Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 180 | ||||||||||||||
Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował |
Rekordy skoczni
edytujPodano aktualne oraz nieaktualne rekordy.
Data | Miejsce | Skocznia | Punkt K | HS | Rekord | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
28 stycznia 2011[50] | Otepää | Tehvandi | K-90 | HS-100 | 100,0 m | MŚJ |
23 października 2011[51] | Bischofshofen | Laideregg-Schanze | K-65 | HS-78 | 77,0 m | |
8 stycznia 2013[52] | Wisła | Malinka | K-120 | HS-134 | 139,0 m | PŚ, kwalifikacje |
14 grudnia 2014 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 138,0 m | PŚ, nieaktualny |
4 stycznia 2015 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 137,0 m | PŚ, nieaktualny |
18 marca 2017 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | 253,5 m | PŚ, |
Odznaczenia
edytujUwagi
edytuj- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer i Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Stefan Kraft, Lisa Eder i Manuel Fettner
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Daniel Huber, Jan Hörl i Manuel Fettner
- ↑ a b Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Michael Hayböck, Jacqueline Seifriedsberger i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Michael Hayböck, Manuel Poppinger i Gregor Schlierenzauer
- ↑ a b Skład zespołu: Daniela Iraschko-Stolz, Michael Hayböck, Jacqueline Seifriedsberger i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Gregor Schlierenzauer i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Michael Hayböck, Daniel Huber i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Eva Pinkelnig, Philipp Aschenwald, Daniela Iraschko-Stolz i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Marita Kramer, Michael Hayböck, Daniela Iraschko-Stolz i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Jan Hörl, Daniel Huber i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Chiara Kreuzer, Jan Hörl, Eva Pinkelnig i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Daniel Tschofenig, Michael Hayböck, Jan Hörl i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Manuel Poppinger, Manuel Fettner i Michael Hayböck
- ↑ a b Skład zespołu: Clemens Aigner, Manuel Poppinger, Michael Hayböck i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Ulrich Wohlgenannt, Manuel Fettner i Stefan Kraft
- ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Jan Hörl i Stefan Kraft
- ↑ a b c d e Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Markus Schiffner, Michael Hayböck, Stefan Kraft i Thomas Lackner
- ↑ a b Skład zespołu: Christoph Stauder, Ulrich Wohlgenannt, Stefan Kraft i Lukas Müller
- ↑ a b Skład zespołu: Thomas Lackner, Florian Altenburger, Philipp Aschenwald i Stefan Kraft
- ↑ Konkurs trzyseryjny.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Stefan KRAFT - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-05-12].
- ↑ Statystyki personalne - Kraft, Stefan. berkutschi.com. [dostęp 2020-09-25].
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-05-12].
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ Puchar Kontynentalny 2011/2012. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-01-17].
- ↑ a b KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ Paweł Stawowczyk: Schlierenzauer z 44. zwycięstwem, zostaje liderem TCS, Stoch drugi. skokinarciarskie.pl, 2013-01-04. [dostęp 2013-01-06].
- ↑ Paweł Stawowczyk: TCS: Schlierenzauer wygrywa konkurs i Turniej, Kamil czwarty i... czwarty. skokinarciarskie.pl, 2013-01-06. [dostęp 2013-01-06].
- ↑ Paweł Guzik: PŚ w Wiśle: Maciej Kot pokazał lwi pazur i wygrał kwalifikacje!. skijumping.pl, 2013-01-08. [dostęp 2013-01-17].
- ↑ Paweł Stawowczyk: MŚJ: Złoty Hvala, srebrny Murańka, Kłusek tuż za podium. skokinarciarskie.pl, 2013-01-24. [dostęp 2013-01-24].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o KRAFT Stefan - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-18]. (ang.).
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b c d ÖSV-Siegertafel: alle Medaillengewinner des ÖSV seit 1931. oesv.at. [dostęp 2018-06-22]. (niem.).
- ↑ Dominik Formela: TCS w Oberstdorfie: Życiowy sukces Krafta, Stoch tuż za podium!. skijumping.pl, 2014-12-29. [dostęp 2014-12-30].
- ↑ Paweł Guzik: TCS w Innsbrucku: Freitag wygrywa, padł trzynastoletni rekord Bergisel!. skijumping.pl, 2015-01-04. [dostęp 2015-01-04].
- ↑ Dominik Formela: TCS w Bischofshofen: Pierwsze zwycięstwo Hayboecka, Kraft pieczętuje sukces!. skijumping.pl, 2015-01-06. [dostęp 2015-01-06].
- ↑ a b c KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ KRAFT Stefan - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: TCS w Ga-Pa: Tande wygrywa, Stoch drugi i zostaje liderem turnieju!. skijumping.pl, 2017-01-01. [dostęp 2019-08-03].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Oslo: Kraft wygrywa konkurs i obejmuje prowadzenie w PŚ!. skokinarciarskie.pl, 2017-03-12. [dostęp 2017-05-27].
- ↑ Adam Bucholz: Raw Air w Vikersund: Norwegia wygrywa przed Polską! Rekord świata Krafta! Rekord Polski Żyły!. skijumping.pl, 2017-03-18. [dostęp 2019-08-03].
- ↑ Adam Bucholz: Raw Air w Vikersund: Kamil Stoch wygrywa na Vikersundbakken! Stefan Kraft zwycięzcą turnieju. skijumping.pl, 2017-03-19. [dostęp 2019-08-03].
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-02]. (ang.).
- ↑ a b KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-08-03]. (ang.).
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-06-14]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Engelbergu: Reaktywacja Kamila Stocha!. skijumping.pl, 2019-12-21. [dostęp 2020-06-14].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Engelbergu: Piętnasta wygrana R. Kobayashiego, Stoch dziewiąty. skijumping.pl, 2019-12-22. [dostęp 2020-06-14].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Sapporo: Triumf Y. Sato, Kubacki trzeci!. skijumping.pl, 2020-02-01. [dostęp 2020-06-14].
- ↑ a b c KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-06-09]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Kraft i Hayboeck z pozytywnymi wynikami testu, start w Niżnym Tagile wykluczony. skijumping.pl, 2020-11-28. [dostęp 2021-06-09].
- ↑ Adam Bucholz: MŚwL w Planicy: Stefan Kraft z odnowioną kontuzją pleców (lista startowa kwalifikacji). skijumping.pl, 2020-12-10. [dostęp 2021-06-09].
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-30]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: D. Huber i Pinkelnig górą na Bergisel. skijumping.pl, 2021-10-17. [dostęp 2022-04-30].
- ↑ a b c d KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-08-17]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Austrii w Ramsau: Złote medale dla Pinkelnig i Krafta. skijumping.pl, 2022-10-15. [dostęp 2023-08-17].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Finał sezonu dla Zajca, Żyła czternasty, Zniszczoł z rekordem życiowym. skijumping.pl, 2023-04-02. [dostęp 2023-08-17].
- ↑ Dominik Formela: Krakowskie igrzyska bez Stefana Krafta. skijumping.pl, 2023-06-19. [dostęp 2024-05-18].
- ↑ a b c d e KRAFT Stefan - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-18]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Austrii w Bischofshofen: Pinkelnig i Tschofenig ze złotymi medalami. skijumping.pl, 2023-10-12. [dostęp 2024-05-18].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Austrii w Hinzenbach: Zwycięstwa Seifriedsberger i Tschofeniga. skijumping.pl, 2023-10-15. [dostęp 2024-05-18].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Ruce: Kraft nokautuje rywali z rekordową notą, Żyła i Kubacki z punktami. skijumping.pl, 2023-11-26. [dostęp 2024-05-18].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Lillehammer: Kraft triumfuje z rekordową notą na normalnej skoczni. skijumping.pl, 2023-12-02. [dostęp 2024-05-18].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Adam Kwieciński: KRAFT Stefan 1993.01.13 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-14].
- ↑ a b c d e f g KRAFT Stefan - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-14]. (ang.).
- ↑ Tehvandi, Otepää. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-01-09]. (niem.).
- ↑ Sepp Bradl-Skistadion, Bischofshofen. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-01-09]. (niem.).
- ↑ Malinka, Wisła. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-01-09]. (niem.).
- ↑ Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (Staatliche Auszeichnungen inkl. Dezember 2016). sportministerium.at. s. 31. [dostęp 2018-01-22]. (niem.).
Bibliografia
edytuj- KRAFT Stefan - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-14]. (ang.).
- Adam Kwieciński: KRAFT Stefan 1993.01.13 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-14].