Wikipedia

Royal Rumble (2018)

gala wrestlingu z 2018

Royal Rumble (2018) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 28 stycznia 2018 w Wells Fargo Center w Filadelfii w stanie Pensylwania[4]. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to trzydziesta pierwsza gala w chronologii cyklu Royal Rumble i pierwsza, na której odbyły się dwa Royal Rumble matche, w tym pierwszy żeński Royal Rumble match[5].

Royal Rumble (2018)
Motyw muzyczny

„King Is Born” ~ Aloe Blacc[1]
„Power” ~ Little Mix i Stormzy[2]

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

KFC
Rocket League

Data

28 stycznia 2018

Widownia

17 629[3]

Hala

Wells Fargo Center

Miejsce

Filadelfia, Pensylwania

Gale WWE Network – chronologicznie
NXT TakeOver: Philadelphia Royal Rumble (2018) Elimination Chamber (2018)
Royal Rumble – chronologicznie
Royal Rumble (2017) Royal Rumble (2018) Greatest Royal Rumble

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym trzy podczas pre-show. W walce wieczoru Asuka wygrała pierwszy żeński Royal Rumble match, dzięki czemu otrzymała wybór walki o WWE Raw Women’s Championship lub WWE SmackDown Women’s Championship na WrestleManii 34. Męski Royal Rumble match zwyciężył Shinsuke Nakamura, który za rywala na WrestleManii wybrał posiadacza WWE Championship AJ Stylesa. Ponadto Brock Lesnar obronił WWE Universal Championship pokonując Brauna Strowmana i Kane’a, zaś AJ Styles obronił WWE Championship pokonując Kevina Owensa i Samiego Zayna w 2-on-1 Handicap matchu. Pod koniec gali pojawiła się była gwiazda UFC Ronda Rousey, która podpisała kontrakt z WWE[6].

Produkcja

edytuj
 
Asuka wygrała inauguracyjny żeński Royal Rumble match i jako przeciwniczkę na WrestleManii 34 wybrała posiadaczkę SmackDown Women’s Championship Charlotte Flair.
Zobacz też: Wrestling.

Royal Rumble oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Oskryptowane rywalizacje (storyline’y) kreowane są podczas cotygodniowych gal Raw, SmackDown oraz ekskluzywnej dla dywizji cruiserweight 205 Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[7][8].

Tradycją gali Royal Rumble jest zorganizowanie Royal Rumble matchu, w którym zwycięzca otrzymał szansę na walkę o WWE Universal Championship (brandu Raw) lub WWE Championship (brandu SmackDown) na WrestleManii 34. Ponadto na gali odbył się pierwszy żeński Royal Rumble match, w którym zwyciężczyni otrzymała szansę na walkę o WWE Raw Women’s Championship lub WWE SmackDown Women’s Championship na WrestleManii[9][5].

Rywalizacje

edytuj

18 grudnia 2017 podczas edycji tygodniówki Raw, Elias ogłosił się pierwszym wrestlerem, który weźmie udział w męskim Royal Rumble matchu[9]. Następnej nocy podczas edycji SmackDown Live do walki przyłączyli się Randy Orton i Shinsuke Nakamura[10]. 1 stycznia 2018 wolny agent John Cena ogłosił siebie kolejnym członkiem pojedynku, zaś tego dnia podczas tygodniówki Raw w skład walki dodano Finna Bálora[11][12]. Kolejnym potwierdzonym zawodnikiem był Baron Corbin, który 2 stycznia ogłosił swoje uczestnictwo[13]. 8 stycznia na Raw dodano Matta Hardy’ego, Samoa Joe i Braya Wyatta do walki[1][14]. Tej samej nocy Joe kontuzjował swoją stopę podczas walki z Rhyno, przez co kilka dni później usunięto go ze składu walki oraz z turnieju WWE Mixed Match Challenge[15][16]. Dobę później na tygodniówce SmackDown Live do walki przyłączyli się Rusev i Aiden English[17]. W przyszły poniedziałek Titus O’Neil i Apollo Crews ogłosili swoje uczestnictwo[18].

18 grudnia 2017 na tygodniówce Raw odbył się six-woman tag team match pomiędzy Sashą Banks, Bayley, Mickie James oraz Absolution (Paige, Mandy Rose i Sonyą Deville). Pojedynek zakończył się dyskwalifikacją, a po chwili do ringu wkroczyła cała dywizja kobiet brandu Raw (Alicia Fox, Asuka, Nia Jax, Dana Brooke, i posiadaczka Raw Women’s Championship Alexa Bliss). Po chwili do ringu weszła komisarz brandu Raw Stephanie McMahon, która przypomniała widzom o trwającej trzyletniej „kobiecej rewolucji” w federacji, w tym zorganizowania pierwszego żeńskiego Hell in a Cell matchu oraz pierwszego żeńskiego Money in the Bank ladder matchu. Po chwili ogłosiła, że na gali Royal Rumble odbędzie się pierwszy żeński Royal Rumble match, gdzie zwyciężczyni zawalczy o Raw Women’s Championship lub SmackDown Women’s Championship na WrestleManii[9]. Dzień później podczas odcinka tygodniówki SmackDown Live do składu pojedynku przyłączyła się Naomi[19]. Generalny menadżer brandu Raw Kurt Angle potwierdził, że będzie to trzydziestoosobowy pojedynek na takich samych zasadach, co męski Royal Rumble match[20]. Kolejnymi zawodniczkami ogłaszający swój udział w pojedynku były Asuka (25 grudnia na Raw)[21], Natalya i Ruby Riott (26 grudnia na SmackDown Live)[10], Sasha Banks, Bayley, Paige, Mandy Rose i Sonya Deville (1 stycznia na Raw)[12], Carmella, Lana, Tamina, Liv Morgan i Sarah Logan (2 stycznia na SmackDown Live)[13], Mickie James[22] i Nia Jax (8 stycznia na Raw)[1], Becky Lynch (9 stycznia na SmackDown Live)[17], a także Alicia Fox i Dana Brooke (15 stycznia na Raw)[18]. Ze względu na ponowienie kontuzji karku, Paige została usunięta z pojedynku[23][16].

16 października 2017 podczas edycji Raw powrócił Kane powrócił po dziesięciomiesięcznej absencji i pomógł Braunowi Strowmanowi pokonać Romana Reignsa w steel cage matchu. Kane został dodany do drużyny Strowmana podczas gali TLC: Tables, Ladders & Chairs w 5-on-3 handicap Tables, Ladders and Chairs matchu[24]. Podczas walki Strowman przypadkowo uderzył Kane’a stalowym krzesełkiem, przez co ten przez resztę pojedynku skupiał się na ataku na swoim partnerze, ostatecznie wrzucając go do śmieciarki[25]. Strowman powrócił do telewizji dwa tygodnie później[26] i kontynuował swoją rywalizację z Kanem przez kolejne tygodnie. 11 grudnia zawalczyli ze sobą w walce o miano pretendenta do WWE Universal Championship będącego w posiadaniu Brocka Lesnara, lecz pojedynek zakończył się podwójnym wyliczeniem poza ringowym[27]. Tydzień później generalny menadżer brandu Raw Kurt Angle ogłosił, że Lesnar będzie bronił tytułu w triple threat matchu podczas gali Royal Rumble[9]. Kane próbował przekonać Strowmana do współpracy przeciwko Lesnarowi, lecz ten odmówił[12]. 1 stycznia podczas edycji Raw adwokat Lesnara, Paul Heyman, wygłosił przemówienie w którym stwierdził, że Lesnar nie boi się zawalczyć w walce, w której nie musi być przypiętym by utracić mistrzostwo[12]. 8 stycznia Kane zaatakował Lesnara od tyłu, zaś do bijatyki dołączył się Strowman. Na zapleczu Strowman zrzucił stalowe rusztowanie na swoich dwóch przeciwników, przez co wedle scenariusza Lesnar został zawieziony do szpitala, a Kane odmówił pomocy lekarskiej[1]. Ze względu na te wydarzenia, tydzień później Kurt Angle usunął Strowmana z walki i zwolnił z federacji. Sfrustrowany Strowman zaczął atakować ochronę, innych zawodników, zniszczył ciężarówkę oraz biuro Angle’a, a także zamierzał zaatakować komentatora Michaela Cole'a. Angle poinformował Strowmana, że komisarz brandu Raw Stephanie McMahon postanowiła przywrócić go do pracy oraz do pojedynku na Royal Rumble[18].

 
Shinsuke Nakamura wygrał męski Royal Rumble match i jako przeciwnika na WrestleManii 34 wybrał posiadacza WWE Championship AJ Stylesa.

Podczas gali Clash of Champions Kevin Owens i Sami Zayn pokonali Randy’ego Ortona i Shinsuke Nakamurę w walce, którą sędziowali komisarz brandu SmackDown Shane McMahon i generalny menadżer Daniel Bryan, dzięki czemu pozostali zawodnikami federacji[28]. 26 grudnia podczas odcinka tygodniówki SmackDown Live Bryan wyznaczył walkę pomiędzy Owensem a posiadaczem WWE Championship AJ Stylesem; pojedynek wygrał Owens po interwencji Zayna[10]. W podobny sposób zakończyła się przyszłotygodniowa walka Zayna ze Stylesem. Sfrustrowany przegranymi Styles poprosił o walkę z Owensem i Zaynem. Jego prośbę spełnił Bryan, który ogłosił, że na gali Royal Rumble mistrz będzie bronił tytułu w 2-on-1 handicap matchu[13]. 9 stycznia na tygodniówce SmackDown Live Styles stwierdził, że pomimo przewagi liczebnej wygra swój pojedynek. Tej samej nocy Shane McMahon ogłosił walkę Owensa i Zayna ze Stylesem, Randym Ortonem i Shinsuke Nakamurą; Owens i Zayn zostali zdyskwalifikowani po użyciu stalowego krzesełka, lecz po zrestartowaniu walki przez McMahona duo oficjalnie przegrało[17]. 23 stycznia na SmackDown Live, Styles zawalczył w dwóch pojedynkach kolejno z Owensem i Zaynem. Mistrz WWE zdołał pokonać Owensa, lecz przegrał z Zaynem[29].

18 grudnia podczas odcinka tygodniówki Raw tag-teamowy partner Setha Rollinsa, Dean Ambrose, został kontuzjowany przez Samoa Joe[9]. Tydzień później Kurt Angle wyznaczył walkę drużynową, gdzie jego scenariuszowy syn Jason Jordan i Seth Rollins zawalczyli z Cesaro i Sheamusem o ich WWE Raw Tag Team Championship; pojedynek wygrali Jordan i Rollins[21]. Dwa tygodnie później Angle ogłosił, że rewanż obu drużyn odbędzie się podczas gali Royal Rumble[1]. 15 stycznia Jordan odwrocił uwagę Cesaro i Sheamusa, dzięki czemu Titus Worldwide (Apollo Crews i Titus O’Neil) wygrali walkę z byłymi mistrzami. Obaj próbowali zainterweniować podczas walki Rollinsa z Finnem Bálorem, lecz na ich drodze stanęli członkowie Bálor Club Luke Gallows i Karl Anderson[18]. Podczas gali Raw 25, Jordan i Rollins byli gośćmi segmentu The Peep Show prowadzonego przez Christiana, podczas którego Cesaro i Sheamus pojawili się w ringu; podczas bijatyki Rollins przypadkowo trafił kolanem w Jordana[30].

Podczas gali Clash of Champions The Usos (Jey i Jimmy Uso) obronili WWE SmackDown Tag Team Championship w fatal four-way tag team matchu pokonując Ruseva i Aidena Englisha, Big E i Xaviera Woodsa (reprezentujących The New Day) oraz Chada Gable'a i Sheltona Benjamina[28]. 19 grudnia podczas tygodniówki SmackDown Live Gable i Benjamin czysto wygrali z The Usos[19], dzięki czemu 2 stycznia zmierzyli się z nimi o tytuły mistrzowskie. Duo pokonało mistrzów, aczkolwiek okazało się, że przypięty Jimmy Uso nie był legalnym uczestnikiem w ringu, więc walka została ponowiona i tym razem obronili tytuły[13]. Tydzień później generalny menadżer SmackDown Daniel Bryan zapewnił pretendentów, że zmierzą się z The Usos podczas gali Royal Rumble w two-out-of-three falls matchu[17]. 16 stycznia Gable i Benjamin zaatakowali The Usos od tyłu podczas przeprowadzania wywiadu[31].

26 stycznia ogłoszono trzy nowe walki odbywające się podczas pre-show gali Royal Rumble. Poinformowano, że posiadacz WWE United States Championship Bobby Roode zorganizuje otwarte wyzwanie o jego tytuł. Ponadto dodano dwa pojedynki: Luke Gallows i Karl Anderson kontra The Revival (Dash Wilder i Scott Dawson), a także Kalisto, Gran Metalik i Lince Dorado kontra Drew Gulak, TJP i Gentleman Jack Gallagher[32].

Anulowane walki

edytuj

WWE promowało dwie walki, które ostatecznie nie odbyły się podczas gali Royal Rumble.

W grudniu zawieszono tytuł WWE United States Championship i zorganizowano turniej, którego finał miał się odbyć podczas gali pay-per-view. Ostatecznie finał odbył się 16 stycznia podczas odcinka tygodniówki SmackDown Live, gdzie Bobby Roode pokonał Jindera Mahala i stał się nowym mistrzem[31].

W listopadzie i grudniu odbywał się turniej o miano pretendenta do tytułu WWE Cruiserweight Championship, którego posiadaczem był Enzo Amore. Turniej wygrał Cedric Alexander i miał zmierzyć się z Amore podczas gali Royal Rumble[18]. 22 stycznia WWE zawiesiło Amore z powodu zarzutów o molestowanie i napaść na tle seksualnym, wskutek czego mecz został anulowany[33]. Dzień później Amore został zwolniony z federacji i tytuł zawieszono[34].

Wyniki walk

edytuj
Nr Wyniki Stypulacje Czas[35][36]
1P Kalisto, Gran Metalik i Lince Dorado pokonali TJP-ego, Gentlemana Jacka Gallaghera i Drewa Gulaka Six-man Tag Team match[37] 13:20
2P The Revival (Dash Wilder i Scott Dawson) pokonali Luke’a Gallowsa i Karla Andersona Tag Team match[38] 9:10
3P Bobby Roode (c) pokonał Mojo Rawleya Singles match o WWE United States Championship[39] 7:45
4 AJ Styles (c) pokonał Kevina Owensa i Samiego Zayna Handicap match o WWE Championship[40] 15:55
5 The Usos (Jey i Jimmy Uso) (c) pokonali Chada Gable'a i Sheltona Benjamina z wynikiem 2–0 2-out-of-3 falls match o WWE SmackDown Tag Team Championship[41] 13:55
6 Shinsuke Nakamura wygrał eliminując jako ostatniego Romana Reignsa 30-osobowy męski Royal Rumble match o miano pretendenta do światowego tytułu na WrestleManii 34[42] 1:05:27[43]
7 Cesaro i Sheamus pokonali Setha Rollinsa i Jasona Jordana (c) Tag Team match o WWE Raw Tag Team Championship[44] 12:49
8 Brock Lesnar (c) (z Paulem Heymanem) pokonał Kane’a i Brauna Strowmana Triple Threat match o WWE Universal Championship[45] 10:55
9 Asuka wygrała eliminując jako ostatnią Nikki Bellę 30-osobowy żeński Royal Rumble match o miano pretendentki do kobiecego tytułu na WrestleManii 34[46] 58:57[47]
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

Wejścia i eliminacje w męskim Royal Rumble matchu

edytuj
    – członek brandu Raw
    – członek brandu SmackDown
    – członek brandu NXT
    – wolny agent
    – zwycięzca
Nr. wejściowy Wrestler Brand Nr. eliminacji Wyeliminowany przez Czas[43] Eliminacje
1 Rusev SmackDown 12 Braya Wyatta i Matta Hardy’ego 30:28 0
2 Finn Bálor Raw 27 Johna Cenę 57:38 4
3 Rhyno Raw 1 Barona Corbina 02:06 0
4 Baron Corbin SmackDown 2 Finna Bálora 01:06 1
5 Heath Slater Raw 4 Braya Wyatta 00:33** 1
6 Elias Raw 15 Johna Cenę 26:00 0
7 Andrade "Cien" Almas NXT 18 Randy’ego Ortona 29:24 1
8 Bray Wyatt Raw 13 Matta Hardy’ego 20:38 3
9 Big E SmackDown 8 Jindera Mahala 14:14 0
10 Sami Zayn* SmackDown 5 Shinsuke Nakamurę 06:57 0
11 Sheamus Raw 3 Heatha Slatera 00:02*** 0
12 Xavier Woods SmackDown 7 Jindera Mahala 08:24 0
13 Apollo Crews Raw 6 Cesaro 05:16 0
14 Shinsuke Nakamura SmackDown — Zwycięzca 44:38 3
15 Cesaro Raw 9 Setha Rollinsa 05:08 1
16 Kofi Kingston SmackDown 11 Andrade „Cien” Almasa 05:41 1
17 Jinder Mahal SmackDown 10 Kofiego Kingstona 03:48 2
18 Seth Rollins Raw 22 Romana Reignsa 19:01 2
19 Matt Hardy Raw 14 Braya Wyatta 01:17 2
20 John Cena Wolny agent 28 Shinsuke Nakamurę 29:14 3
21 The Hurricane Wolny agent 16 John Cenę 00:45 0
22 Aiden English SmackDown 17 Finna Bálora 02:16 0
23 Adam Cole NXT 19 Reya Mysterio 06:52 0
24 Randy Orton SmackDown 25 Romana Reignsa 13:55 1
25 Titus O’Neil Raw 20 Romana Reignsa 06:07 0
26 The Miz Raw 21 Romana Reignsa i Setha Rollinsa 05:20 0
27 Rey Mysterio Wolny agent 26 Finna Bálora 09:39 1
28 Roman Reigns Raw 29 Shinsuke Nakamurę 21:52 4
29 Goldust Raw 23 Dolpha Zigglera 02:43 0
30 Dolph Ziggler SmackDown 24 Finna Bálora 02:01 1

(*) – 10. uczestnikiem był Tye Dillinger, lecz został zaatakowany na zapleczu przez Kevina Owensa i Samiego Zayna, po czym Zayn zajął jego miejsce.
(**) – Heath Slater spędził sporo czasu poza ringiem przed oficjalnym dołączeniem do pojedynku, z powodu ataku Barona Corbina i innych wrestlerów.
(***) – Oryginalnie WWE podało informację, że Sheamus spędził w walce 20 sekund[48], jednakże zmieniono czas na dwie sekundy[49][50][51][52].

Wejścia i eliminacje w żeńskim Royal Rumble matchu

edytuj
    – członkini brandu Raw
    – członkini brandu SmackDown
    – członkini brandu NXT
    – członkini WWE Hall of Fame
    – wolna agentka
    – zwyciężczyni
Nr. wejściowy Wrestlerka Brand Nr. eliminacji Wyeliminowana przez Czas[47] Eliminacje
1 Sasha Banks Raw 27 Brie Bellę i Nikki Bellę 54:46 3
2 Becky Lynch SmackDown 14 Ruby Riott 30:54 2
3 Sarah Logan SmackDown 7 Molly Holly 16:30 0
4 Mandy Rose Raw 1 Litę 03:52 0
5 Lita WWE Hall of Famer 3 Becky Lynch 05:51 2
6 Kairi Sane NXT 4 Danę Brooke 04:49 0
7 Tamina SmackDown 2 Litę 01:34 0
8 Dana Brooke Raw 5 Torrie Wilson 02:59 1
9 Torrie Wilson Wolna agentka 6 Sonyę Deville 03:04 1
10 Sonya Deville Raw 8 Michelle McCool 06:41 1
11 Liv Morgan SmackDown 9 Michelle McCool 05:12 0
12 Molly Holly Wolna agentka 10 Michelle McCool 04:04 1
13 Lana SmackDown 11 Michelle McCool 02:54 0
14 Michelle McCool Wolna agentka 13 Natalyę 08:38 5
15 Ruby Riott SmackDown 17 Nię Jax 11:32 2
16 Vickie Guerrero Wolna agentka 12 Becky Lynch, Michelle McCool, Ruby Riott i Sashę Banks 00:57 0
17 Carmella SmackDown 21 Nikki Bellę 18:45 0
18 Natalya SmackDown 25 Trish Stratus 25:34 3
19 Kelly Kelly Wolna agentka 16 Nię Jax 05:02 0
20 Naomi SmackDown 18 Nię Jax 06:49 0
21 Jacqueline WWE Hall of Famer 15 Nię Jax 01:52 0
22 Nia Jax Raw 23 Asukę, Bayley, Brie Bellę, Natalyę, Nikki Bella i Trish Stratus 17:56 4
23 Ember Moon NXT 20 Asukę 06:14 0
24 Beth Phoenix WWE Hall of Famer 19 Natalyę 02:22 0
25 Asuka Raw — Zwyciężczyni 19:41 3
26 Mickie James Raw 22 Trish Stratus 08:24 0
27 Nikki Bella SmackDown 29 Asukę 16:30 4
28 Brie Bella Wolna agentka 28 Nikki Bellę 11:58 2
29 Bayley Raw 24 Sashę Banks 05:04 1
30 Trish Stratus WWE Hall of Famer 26 Sashę Banks 05:36 3

Wydarzenia po gali

edytuj

Raw

edytuj
 
Przed organizacją gali Ronda Rousey, która występowała okazjonalnie podczas gal WWE, podpisała kontrakt na pełnowymiarowe występy dla federacji.

29 stycznia podczas odcinka tygodniówki Raw, komisarz brandu Raw Stephanie McMahon przekonała Asukę, aby do gali Elimination Chamber przeczekała z wyborem mistrzyni kobiet do walki na WrestleManii. McMahon ogłosiła, że posiadaczka WWE Raw Women’s Championship Alexa Bliss będzie broniła tytułu w pierwszym w historii żeńskim Elimination Chamber matchu. Tej samej nocy Asuka pokonała Sashę Banks w singlowej walce[53]. Członkiniami Elimination Chamber matchu były Bliss, Bayley, Banks, Mandy Rose, Mickie James i Sonya Deville. 5 lutego ogłoszono, że Nia Jax zmierzy się z Asuką podczas gali Elimination Chamber i jeśli wygra, zostanie dodana do walki mistrzowskiej Asuki na WrestleManii[54]. 12 lutego zostało ogłoszone, że Ronda Rousey podpisze kontrakt na występy w brandzie Raw podczas gali Elimination Chamber[55]. Podczas marcowej gali Fastlane pojawiła się Asuka, która zdecydowała się na walkę z Charlotte Flair o SmackDown Women’s Championship na WrestleManii[56].

Shinsuke Nakamura wygrał męski Royal Rumble match i jako przeciwnika wybrał AJ Stylesa na WrestleManii 34. Generalny menadżer brandu Raw Kurt Angle wyznaczył Elimination Chamber match o miano pretendenta do tytułu Universal Championship na WrestleManii. Swoje pojedynki eliminacyjne wygrali Braun Strowman[53], Elias, John Cena, Roman Reigns, Intercontinental Champion The Miz, Finn Bálor i Seth Rollins, dzięki czemu odbył się pierwszy w historii siedmioosobowy Elimination Chamber match[53][54][55].

Nowi posiadacze Raw Tag Team Championship Cesaro i Sheamus obronili swoje tytuły przeciwko Titus Worldwide (Apollo Crewsowi i Titusowi O’Neilowi) 29 stycznia podczas odcinka tygodniówki Raw[53]. Tydzień później Jordan i Rollins mieli zmierzyć się z nowymi mistrzami, lecz Jordan nie mógł wystąpić w walce z powodu kontuzji, przez co został zastąpiony przez Romana Reignsa. Mimo tego Jordan pojawił się w okolicach ringu i przypadkowo spowodował dyskwalifikację swoich partnerów[54].

30 stycznia podczas odcinka tygodniówki 205 Live zadebiutował Drake Maverick (znany wcześniej jako Rockstar Spud w federacji Impact Wrestling) i przejął rolę generalnego menadżera tygodniówki 205 Live. Maverick wyznaczył szesnastoosobowy turniej o zawieszone WWE Cruiserweight Championship, którego finały zaplanowano na WrestleManię 34[57].

SmackDown

edytuj

30 stycznia podczas epizodu SmackDown Live, Shinsuke Nakamura celebrował swoje zwycięstwo podczas gali Royal Rumble i powiedział, że stanie się nowym mistrzem WWE na WrestleManii 34. Jego wypowiedź przerwali Kevin Owens i Sami Zayn, którzy uważali, że zostali oszukani przez sędziego i powinni być wspólnie mistrzami. Tej samej nocy AJ Styles i Nakamura pokonali Owensa i Zayna[58]. Tydzień później Owens i Zayn zawalczyli w walce o miano pretendenta do tytułu Stylesa na gali Fastlane, lecz zainterweniował mistrz WWE powodując koniec walki. Generalny menadżer Daniel Bryan ogłosił, że Styles będzie bronił tytułu w trzyosobowej walce[59]. Ostatecznie w walce wzięli udział Styles, Owens, Zayn, Baron Corbin, Dolph Ziggler i wolny agent John Cena.

30 stycznia zorganizowano czteroosobową walkę o miano pretendenta do tytułu United States Championship pomiędzy Kofim Kingstonem, Jinderem Mahalem, Zackiem Ryderem i Rusevem, który wygrał pojedynek[58], lecz tydzień później nie zdołał odebrać tytułu od Bobby’ego Roode’a[59]. W lutym Daniel Bryan wprowadził „SmackDown Top Ten List”, w którym swoje głosy oddawali wrestlerzy na wrestlerów[58][59]. Było to tłem scenariusza pomiędzy Roodem (będącym na 5. miejscu), a Randym Ortonem (będącym na 9. miejscu), którzy rozpoczęli rywalizację o United States Championship[60]. Posiadaczka SmackDown Women’s Championship Charlotte Flair rozpoczęła rywalizację z Ruby Riott, która zakończyła się podczas gali Fastlane.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 1/8: Reigns IC Title reign continues, Enzo vs. Cedric, the return of Miz, Lesnar responds and get crushed. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2018-01-09].
  2. ↑ Daniel Cutts: WWE news: Little Mix hit ‘Power’ to be official theme song for first ever women’s Royal Rumble. The Sun Newspaper (UK). [dostęp 2018-01-22].
  3. ↑ Alfred Konuwa: WWE Royal Rumble 2018 Results: News And Notes After Shinsuke Nakamura, Asuka Win. Forbes Media, LLC.and Integrated Media, January 28, 2018. [dostęp 2018-01-29].
  4. ↑ Royal Rumble tickets available now. WWE, July 29, 2017. [dostęp 2017-12-18].
  5. ↑ a b WWE.com Staff: The historic first-ever Women’s Royal Rumble Match announced for Jan. 28. [w:] WWE.com [on-line]. December 18, 2017. [dostęp 2017-12-19].
  6. ↑ Timothy Fiorvanti: Ronda Rousey joining WWE to perform as full-time pro wrestler. [w:] ESPN [on-line]. January 29, 2018. [dostęp 2018-01-29].
  7. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  8. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  9. ↑ a b c d e Jason Powell: 12/18 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Brock Lesnar and Paul Heyman return, Cedric Alexander vs. Drew Gulak for a WWE Cruiserweight Title shot, the build to the Royal Rumble. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-12-18].
  10. ↑ a b c Jake Barnett: 12/26 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: WWE Champion AJ Styles vs. Kevin Owens, the final edition of 2017. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-12-26].
  11. ↑ John Cena: John Cena on Twitter. [dostęp 2018-01-01].
  12. ↑ a b c d Jason Powell: 1/1 Powell’s WWE Raw Live TV Review: First show of 2018 featuring Roman Reigns vs. Samoa Joe for the Intercontinental Title with a special stipulation, Brock Lesnar and Paul Heyman, Enzo Amore vs. Cedric Alexander for the WWE Cruiserweight Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-01-01].
  13. ↑ a b c d Jake Barnett: 01/02 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: WWE Champion AJ Styles vs. Sami Zayn in a non-title match, The Usos vs. Shelton Benjamin and Chad Gable for the Smackdown Tag Titles, U.S. Title tournament continues on the first Smackdown of 2018. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. January 2, 2018. [dostęp 2018-01-03].
  14. ↑ WWE RAW Exclusive: Bray Wyatt vows to overtake them all in the 30-Man Royal Rumble Match. [w:] Facebook [on-line]. January 8, 2018. [dostęp 2018-01-09].
  15. ↑ Samoa Joe injured on Raw; Elias to partner with Bayley in WWE Mixed Match Challenge. [w:] WWE [on-line]. January 9, 2018. [dostęp 2018-01-10].
  16. ↑ a b Jason Powell: WWE pulls two injured wrestlers from the Royal Rumble matches. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. January 15, 2018. [dostęp 2018-01-16].
  17. ↑ a b c d Jake Barnett: 01/09 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: AJ Styles addressed handicap match title defense at the Royal Rumble, U.S. Title tournament continues, Bludgeon Brothers vs. The Ascension, Ruby Riott vs. Becky Lynch. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-01-09].
  18. ↑ a b c d e Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 1/15: Angle addresses Strowman after last week’s big angle with Lesnar and Kane, more Rumble hype, Jax vs. Asuka. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2018-01-15].
  19. ↑ a b Jake Barnett: 12/19 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: AJ Styles, Shinsuke Nakaura, and Randy Orton vs. Jinder Mahal, Kevin Owens, and Sami Zayn, The Usos vs. Chad Gable and Shelton Benjamin in a non-title match, Shane McMahon and Daniel Bryan fallout from Clash of Champions. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-12-19].
  20. ↑ Men’s and Women’s Royal Rumble Match rules revealed. WWE. [dostęp 2017-01-01].
  21. ↑ a b Jason Powell: 12/25 Powell’s WWE Raw Live TV Review: John Cena returns on the Christmas edition, Roman Reigns vs. Samoa Joe for the Intercontinental Title, Sheamus and Cesaro vs. Seth Rollins and Jason Jordan for the Raw Tag Titles. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-12-25].
  22. ↑ Mickie James officially enters the Women’s Royal Rumble Match: WWE.com Exclusive, Jan. 8, 2018. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-08].
  23. ↑ WWE.com Staff: Paige unable to compete in first-ever 30-Woman Royal Rumble Match. [w:] WWE.com [on-line]. January 15, 2018. [dostęp 2018-01-15].
  24. ↑ Jason Powell: 10/16 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Braun Strowman vs. Roman Reigns in a cage match, the final push for WWE TLC. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. October 16, 2017. [dostęp 2017-10-17].
  25. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE TLC 2017 live review: Kurt Angle, Dean Ambrose, and Seth Rollins vs. Braun Strowman, Kane, The Miz, Sheamus, and Cesaro in a TLC match, AJ Styles vs. Finn Balor, Asuka debuts, Alexa Bliss vs. Mickie James for the Raw Women’s Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-10-22].
  26. ↑ Jason Powell: 10/30 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Samoa Joe, Stephanie McMahon, Nia Jax, and Bo Dallas return, Kurt Angle forces The Miz to defend the IC Title. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. October 30, 2017. [dostęp 2017-10-30].
  27. ↑ Jason Powell: 12/11 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Braun Strowman vs. Kane for a WWE Universal Championship match at the Royal Rumble, Roman Reigns vs. Cesaro for the IC Championship, Samoa Joe vs. Dean Ambrose, Seth Rollins vs. Sheamus. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. December 11, 2017. [dostęp 2017-12-12].
  28. ↑ a b Jason Powell: Powell’s WWE Clash of Champions 2017 live review: AJ Styles vs. Jinder Mahal for the WWE Championship, Kevin Owens and Sami Zayn put their WWE careers on the line vs. Randy Orton and Shinsuke Nakamura with Shane McMahon and Daniel Bryan as referees. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-12-17].
  29. ↑ Jake Barnett: 1/23 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: Final push for the Royal Rumble, Bobby Roode and New Day vs. Jinder Mahal, Rusev, and Aiden English, Liv Morgan vs. Naomi, Jey Uso vs. Chad Gable. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-01-23].
  30. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 1/22: 25th Anniversary of Monday Night Raw including Vince McMahon, Two Locations, Parade of Superstars. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. January 22, 2018. [dostęp 2018-01-24].
  31. ↑ a b Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 1/16: U.S. Title Tournament semi-finals with Xavier vs. Jinder, Roode vs. Mojo, Shane-Bryan drama continues. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2018-01-16].
  32. ↑ Joseph Currier: WWE Royal Rumble Notes: Pre-show Matches, Maria Menounos. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. January 26, 2018. [dostęp 2018-01-26].
  33. ↑ WWE.com Staff: Enzo Amore suspended. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-22].
  34. ↑ Enzo Amore released. WWE. [dostęp 2018-01-23].
  35. ↑ Jason Powell: WWE Royal Rumble Kickoff Show live review: Bobby Roode’s open challenge match for the U.S. Championship, The Revival vs. Luke Gallows and Karl Anderson, Kalisto, Lince Dorado, Gran Metalik vs. TJP, Jack Gallagher, and Drew Gulak. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  36. ↑ Jason Powell: WWE Royal Rumble 2018 live review: Men’s and Women’s Royal Rumble matches, Brock Lesnar vs. Braun Strowman vs. Kane for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Kevin Owens and Sami Zayn in a handicap match for the WWE Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  37. ↑ Ryan Pappolla: Kalisto, Gran Metalik & Lince Dorado def. TJP, Drew Gulak & Jack Gallagher. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  38. ↑ Anthony Benigno: The Revival def. Luke Gallows & Karl Anderson. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  39. ↑ Bobby Melok: United States Champion Bobby Roode def. Mojo Rawley (United States Championship Kickoff Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  40. ↑ Bobby Melok: WWE Champion AJ Styles def. Kevin Owens & Sami Zayn. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  41. ↑ Bobby Melok: SmackDown Tag Team Champions The Usos def. Chad Gable & Shelton Benjamin (2-out-of-3 Falls Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  42. ↑ Anthony Benigno: Shinsuke Nakamura won the 2018 Men’s Royal Rumble Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  43. ↑ a b Full 2018 30-Man Royal Rumble Match statistics: entrants, eliminations, times and more. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  44. ↑ James Wortman: Sheamus & Cesaro def. Raw Tag Team Champions Seth Rollins & Jason Jordan. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  45. ↑ James Wortman: Universal Champion Brock Lesnar def. Braun Strowman and Kane. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  46. ↑ Anthony Benigno: Asuka won the first-ever Women’s Royal Rumble Match; Ronda Rousey arrived. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  47. ↑ a b Full first-ever Women’s Royal Rumble Match statistics: entrants, eliminations, times and more. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-01-28].
  48. ↑ Full 2018 30-Man Royal Rumble Match statistics: entrants, eliminations, times and more. WWE.com, 2018-01-28. [dostęp 2018-02-15].
  49. ↑ Sean Ross Sapp of Fightful.com: Sheamus lasted 2.25 seconds. 2018-01-28. s. @SeanRossSapp. [dostęp 2018-02-08]. (ang.).
  50. ↑ WWE Raw results, Jan. 29, 2018: John Cena and Finn Bálor clash one-on-one in "Too Sweet" Elimination Chamber Qualifying Match, [w:] WWE [online] [dostęp 2018-02-08] (ang.).
  51. ↑ Sheamus: We need an official call on this... stop-clock anyone?. 2 February 2018. s. @WWESheamus. [dostęp 2018-02-08]. (ang.).
  52. ↑ The Royal Rumble Just Ruined Sheamus' Birthday, [w:] WWE [online] [dostęp 2018-02-08] (ang.).
  53. ↑ a b c d Jason Powell: WWE Raw Live TV Review: Three Elimination Chamber qualifying matches, The Miz vs. Roman Reigns for the Intercontinental Title, the night after the Royal Rumble. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-01-29].
  54. ↑ a b c Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 2/5: Reigns vs. Bray Wyatt in Elimination Chamber qualifying match, more Elimination Chamber developments. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. February 5, 2018. [dostęp 2018-02-05].
  55. ↑ a b Jason Powell: WWE Raw Live TV Review: Finn Balor vs. Matt Hardy vs. Bray Wyatt vs. Apollo Crews in a four-way Elimination Chamber qualifying match, Sasha Banks vs. Bayley. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-02-12].
  56. ↑ Jason Powell: WWE Fastlane 2018 live review: AJ Styles vs. Kevin Owens vs. Sami Zayn vs. Baron Corbin vs. Dolph Ziggler vs. John Cena in a six-way for the WWE Championship, The Usos vs. New Day for the Smackdown Tag Titles, Charlotte Flair vs. Ruby Riott for the Smackdown Women’s Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-03-11].
  57. ↑ Zack Heydorn: 1/30 WWE 205 Live Report: Rockstar Spud debuts as new G.M. with a new name, 16-man tournament announced for vacated Cruiserweight Title. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. January 30, 2018. [dostęp 2018-01-31].
  58. ↑ a b c Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 1/30: Nakamura celebrates winning the Rumble, Owens & Sami controversial Styles finish. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. January 30, 2018. [dostęp 2018-01-31].
  59. ↑ a b c Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 2/6: Sami vs. KO for a right to face Styles, Shane takes issue with Bryan’s decision-making. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2018-02-06].
  60. ↑ Jake Barnett: 2/20 Barnett’s WWE SmackDown Live TV Review: New Day vs. Chad Gable and Shelton Benjamin for a Smackdown Tag Title shot at WWE Fastlane, Charlotte, Naomi, and Becky Lynch vs. Riott Squad, WWE Champion AJ Styles appears. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-02-20].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Royal_Rumble_(2018)&oldid=74220052”