Wikipedia

Baron Corbin

Thomas Pestock[2][3] (ur. 13 września 1984 w Lenexa w stanie Kansas) – amerykański wrestler, emerytowany bokser i gracz futbolu amerykańskiego. Najbardziej znany jest ze swojej kariery w WWE, gdzie występował pod pseudonimami ringowymi Baron Corbin, King Corbin i Happy Corbin.

Baron Corbin
Ilustracja
Corbin w marcu 2016
Imię i nazwisko

Thomas Pestock

Data i miejsce urodzenia

13 września 1984
Lenexa, Kansas, Stany Zjednoczone

Współmałżonek

Rochelle Roman

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Baron Corbin

Wzrost

2,03 m[1]

Masa ciała

125 kg[1]

Zapowiadany z

Kansas City[1]

Trenerzy

WWE Performance Center

Debiut

18 października 2012

Pestock grał dla zespołów NFL Indianapolis Colts i Arizona Cardinals na pozycji liniowego. Jest trzykrotnym zwycięzcą turnieju Golden Gloves. Wygrał trzeci coroczny André the Giant Memorial Battle Royal na WrestleManii 32. W 2017 zdobył walizkę Money in the Bank.

Kariera futbolisty

edytuj

College

edytuj

Pestock uczęszczał do Northwest Missouri State University, należącego do II dywizji NCAA. W latach 2005–2008 grał na pozycji lewego guarda w linii ataku uniwersyteckiej drużyny futbolu amerykańskiego – Bearcats[4][5][6][7]. W 2007 Pestock otrzymał wyróżnienie Mid-America Intercollegiate Athletics Association, a w 2008 dostał się do pierwszego składu drużyny reprezentującej tę konferencję[8].

Indianapolis Colts

edytuj

Pestock nie został wybrany przez żadną drużynę podczas draftu NFL w 2009, lecz już 27 kwietnia podpisał kontrakt z drużyną Indianapolis Colts[9]. 13 sierpnia został zwolniony, lecz sześć dni później ponownie dołączył do składu drużyny. 5 września zakończył współpracę z Colts[10][11].

Arizona Cardinals

edytuj

Pestock podpisał kontrakt przyszłościowy z Arizona Cardinals 18 stycznia 2010. Podczas treningów brał udział w licznych bójkach[12][13]. 3 września został zwolniony[14], lecz trzy dni później dołączył do składu rozwojowego drużyny. 2 września 2011 został ponownie zwolniony[11].

Kariera bokserska

edytuj

W 2007 Pestock stał się dwukrotnym regionalnym mistrzem Kansas-Missouri Golden Gloves[15]. Pestock wziął udział w krajowym turnieju 2008 Golden Gloves Tournament of Champions; pokonał Chaena Chessa, lecz przegrał walkę z Andrae Cathronem[16].

Kariera wrestlera

edytuj

WWE

edytuj

NXT (2012–2016)

edytuj

W sierpniu 2012 Pestock podpisał kontrakt z federacją wrestlingu WWE. Został przypisany do rozwojowego brandu NXT[17] i przyjął pseudonim ringowy Baron Corbin. W ringu zadebiutował 18 października 2012, przegrywając walkę z Dantem Dashem podczas house showu NXT[18]. W programie telewizyjnym NXT po raz pierwszy pojawił się 8 maja 2013, przegrał wówczas walkę z Damienem Sandowem[19]. 29 maja Corbin wziął udział Battle Royalu wyłaniającym pretendenta do NXT Championship; został wyeliminowany przez Masona Ryana[20]. Przez następny rok występował jako jobber; jego ostatnią walką przed re-debiutem był przegrany Battle Royal podczas NXT z 8 maja 2014[21].

 
Corbin w marcu 2015 podczas „weekendu WrestleManii 31”.

Po dłuższej nieobecności Corbin powrócił z odmienionym wizerunkiem na gali NXT TakeOver: Fatal 4-Way i pokonał CJ'a Parkera[22]. Wygrał też walkę rewanżową podczas następnego odcinka NXT[23]. Przez resztę roku Corbin pokonywał rywali w szybkich pojedynkach (tzw. squashach)[24]. Rozpoczął krótką rywalizację z Bullem Dempseyem; zawodnicy zaczęli konkurować o to, który z nich szybciej kończy swoje walki[25]. Na gali NXT TakeOver: R Evolution doszło do konfrontacji twarzą w twarz między rywalami[26]. 14 stycznia 2015 zawodnicy w końcu zmierzyli się ze sobą w starciu singlowym; z pojedynku zwycięsko wyszedł Corbin[27]. Wkrótce Corbin wziął udział w turnieju o miano pretendenckie do NXT Championship. Został wyeliminowany po przegranym półfinale przeciwko Adrianowi Neville’owi[28]. Na gali NXT TakeOver: Rival Corbin pokonał Dempseya w kończącym rywalizację No Disqualification matchu[29]. Podczas WrestleMania Axxess tuż przez WrestleManią 31 wziął udział w turnieju kwalifikującym do André the Giant Memorial Battle Royalu, lecz odpadł już w pierwszej rundzie po przegranej z Finnem Bálorem[30].

6 maja Rhyno wyzwał Corbina do walki na gali NXT TakeOver: Unstoppable[31]. W następnym tygodniu Corbin pokonał Solomona Crowe’a i wedle scenariusza zaczął powoli przechodzić heel turn, zmieniając wizerunek na zarozumiałego i samolubnego wrestlera. Po walce doszło do konfrontacji i bójki między Corbinem a Rhyno[32]. Na TakeOver: Unstoppable Corbin pokonał Rhyno[33], po czym rozpoczął rywalizację z Samoa Joem. 12 sierpnia na NXT Joe wyzwał Corbina do walki, co doprowadziło do krótkiej bójki między wrestlerami[34]. Następnego tygodnia Corbin zaatakował Joego po jego walce, czego skutkiem było ogłoszenie walki między rywalami na NXT TakeOver: Brooklyn[35]. Pojedynek na gali wygrał Joe – Corbin stracił przytomność po tym, jak przeciwnik założył na nim dźwignię Coquina Clutch[36].

Wkrótce Corbin połączył siły z byłym rywalem Rhino i wraz z nim wziął udział w drużynowym turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic. 2 września, na odcinku NXT, duo pokonało The Ascension[37], awansując do drugiej rundy turnieju, w której pokonali Johnny'ego Gargano i Tommaso Ciampę[38]. Na gali NXT TakeOverː Respect Corbin i Rhyno pokonali Chada Gable i Jasona Jordana dostając się do walki finałowej turnieju, w której ostatecznie polegli Finnowi Bálorowi i Samoa Joemu[39]. Po gali odbył się Battle Royal o miano pretendenta do NXT Championship; Apollo Crews wygrał walkę, eliminując Corbina jako ostatniego[40]. Corbin zaatakował Crewsa podczas jego walki o tytuł, pozbywając go szansy na zdobycie NXT Championship[41]. Doprowadziło to do walki między rywalami na gali NXT TakeOver: London, z której zwycięsko wyszedł Corbin[42].

27 stycznia 2016 Corbin wziął udział w Triple Threat matchu przeciwko Samiemu Zaynowi i Samoa Joemu o prawo do walki o NXT Championship; walka zakończyła się bez rezultatu, gdy Corbin poddał się po założeniu na nim dźwigni przez obydwu Zayna i Joego[43]. Generalny Menedżer NXT William Regal pozbawił Corbina kolejnej szansy zdobycia miana pretendenckiego. W ramach zemsty Corbin zaatakował debiutującego Austina Ariesa[44]. Na gali NXT TakeOverː Dallas przegrał pojedynek z Ariesem[45]. 13 kwietnia Corbin pokonał Tuckera Knighta[46]; była to jego ostatnia walka dla NXT.

SmackDown (2016)

edytuj
 
Corbin z trofeum André the Giant Memorial Trophy

3 kwietnia 2016, podczas WrestleManii 32, Corbin zadebiutował w głównym rosterze WWE jako niezapowiedziany wcześniej uczestnik André the Giant Memorial Battle Royalu; wygrał starcie eliminując Kane’a jako ostatniego i zdobył trofeum „André the Giant Memorial Trophy”[47]. Następnej nocy na Raw zawalczył z Dolphem Zigglerem. Ich walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem pozaringowym[48]. Rywale zmierzyli się po raz kolejny, podczas pre-showu gali Payback, skąd zwycięsko wyszedł Ziggler[49]. Podczas kolejnego Raw Ziggler wyeliminował Corbina z Battle Royalu o miano pretendenckie do United States Championship, lecz chwilę później stał się ofiarą ataku ze strony wroga[50]. 9 maja Corbin pokonał Zigglera w starciu singlowym[51], a na gali Extreme Rules zwyciężył w No Disqualification matchu przeciwko rywalowi[52]. 30 maja spotkali się w ringu po raz kolejny; Corbin wygrał pojedynek poprzez dyskwalifikację, kiedy Ziggler dopuścił się ciosu poniżej pasa. Ich ostateczne[53], kończące rywalizację starcie odbyło się podczas gali Money in the Bank; z pojedynku zwycięsko wyszedł Corbin[54].

19 lipca 2016, w wyniku WWE Draftu, Corbin został przeniesiony do brandu SmackDown[55]. 2 sierpnia, podczas odcinka tygodniówki SmackDown, Corbin wziął udział w trzyosobowej walce z Apollem Crewsem i Kalisto o miano pretendenta do WWE Intercontinental Championship; Crews wygrał starcie dokonując przypięcia na Corbinie[56]. Wściekły Corbin obwinił Kalisto o swoją przegraną i kilkukrotnie dopuścił się ataku na nim, ostatecznie kontuzjując go[57]. Na gali Backlash pokonał Crewsa w walce singlowej[58]. We wrześniu Corbin rozpoczął krótką rywalizację z Jackiem Swaggerem. Swagger pokonał Corbina, gdy ten próbował wydostać się z dźwigni, a sędzia omylnie uznał to za poddanie się[59]. Corbin i Swagger zmierzyli się jeszcze raz, na gali No Mercy, skąd zwycięsko wyszedł Corbin[60]. 1 listopada Corbin został wybrany na jednego z członków drużyny reprezentującej SmackDown w starciu międzybrandowym na gali Survivor Series, lecz tydzień później doznał kontuzji w wyniku ataku ze strony powracającego Kalisto[61]. Corbin nie pozostał dłużny rywalowi i zaatakował Kalisto w trakcie jego walki o WWE Cruiserweight Championship, tym samym pozbawiając go szansy na zdobycie mistrzostwa[62]. Na grudniowej gali TLC Corbin pokonał Kalisto, kończąc rywalizację[63].

20 grudnia 2016 skonfrontował się z nowym pretendentem do WWE Championship AJ Stylesa – Dolphem Zigglerem. Zawalczyli ze sobą w pojedynku, którego stawką było miano pretendenckie Zigglera; walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem pozaringowym, wskutek czego Komisarz SmackDown Daniel Bryan ogłosił starcie między Zigglerem, Corbinem i Stylesem o tytuł[64]. Te odbyło się tydzień później, a zwycięsko wyszedł z niego posiadacz mistrzostwa[65].

10 stycznia 2017 Corbin przegrał pojedynek z Johnem Ceną[66]; była to jego pierwsza przegrana od maja 2016. Podczas gali Royal Rumble wziął udział w Royal Rumble matchu, dołączył do walki z numerem 13. i wyeliminował Brauna Strowmana, lecz po 32 minutach spędzonych w ringu sam został wyeliminowany przez The Undertakera[67]. Na gali Elimination Chamber był jednym z uczestników Elimination Chamber matchu i odpadł z walki jako pierwszy. Tuż po tym zaatakował Intercontinental Championa Deana Ambrose’a, doprowadzając do jego eliminacji[68]. Rozpoczęło to rywalizację między zawodnikami, której punktem kulminacyjnym było ich starcie podczas pre-showu WrestleManii 33; z walki zwycięsko wyszedł Ambrose[69], lecz Corbin pokonał go w rewanżowym Street Fightcie podczas następnego odcinka SmackDown[70]. Rywalizacja zakończyła się, gdy Ambrose został przeniesiony do brandu Raw[71]. 11 kwietnia Corbin zawalczył z Samim Zaynem i AJ Stylesem o miano pretendenta WWE United States Championship; z walki zwycięsko wyszedł Styles[72]. 26 kwietnia Corbin został zawieszony za atak na sędziego i Samiego Zayna[73]. Na gali Backlash został pokonany przez Zayna[74].

23 maja 2017 ogłoszono, że Corbin weźmie udział w sześcioosobowym Money in the Bank Ladder matchu na gali Money in the Bank[75]. Ostatecznie wygrał walkę i zdobył walizkę Money in the Bank, gwarantującą mu walkę o WWE Championship w wybranym miejscu i czasie[76].

27 czerwca 2017 Corbin pokonał Zayna w pojedynku kończącym ich feud[77]. Wkrótce rozpoczął rywalizację z Shinsuke Nakamurą, którego zaatakował tuż przed Money in the Bank Ladder matchem. Zmierzyli się na gali Battleground; Corbin został zdyskwalifikowany za atak poniżej pasa[78]. Podczas kolejnego odcinka SmackDown Nakamura pokonał Corbina w walce rewanżowej[79], lecz tydzień później stał się ofiarą ataku ze strony rywala[80]. Wkrótce ogłoszono, że na SummerSlam Corbin zmierzy się z Johnem Ceną. 15 sierpnia Corbin wykorzystał kontrakt Money in the Bank, lecz przez przegrał walkę o mistrzostwo przez interwencję Ceny[81]. Na SummerSlam został pokonany przez rywala[82].

Życie prywatne

edytuj

Pestock jest w związku z Rochelle Roman, para wzięła ślub w 2017 roku[83][84]. Wcześniej spotykał się z wokalistką zespołu In This Moment – Marią Brink.

Ojciec Pestocka zmarł w 2008 przez komplikacje związane z chorobą Creutzfeldta-Jakoba[85]. Pestock nosi jego obrączkę na łańcuchu jako oddanie hołdu ojcu. Ma tatuaże upamiętniające jego ojca i dziadka, a także zmarłych w wypadku samochodowym przyjaciół – gwiazdę programu Jackass Ryana Dunna i producenta Zachary'ego Hartwella[86].

Pestock twierdzi, że pobyt w szkółce WWE dobrze wpłynął na jego osobowość i zachowanie zarówno w ringu, jak i poza nim[87]. Wyznał, że najwięcej zawdzięcza Billy’emu Gunnowi, Billowi DeMottowi, Dusty'emu Rhodesowi i Coreyowi Gravesowi[88].

Inne media

edytuj

Corbin zadebiutował w grze wideo w WWE 2K16, a później pojawił się w WWE 2K17, WWE 2K18 i WWE 2K19 jako postać grywalna.

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c Baron Corbin. (ang.).
  2. ↑ Tom Pestock [online], NFL.com [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  3. ↑ Baron Corbin: Profile & Match Listing - Internet Wrestling Database (IWD) [online], www.profightdb.com [dostęp 2017-08-05].
  4. ↑ NW Missouri State - Individual Game-by-Game Summaries - 2005 [online], bearcatsports.com [dostęp 2017-08-05].
  5. ↑ NW Missouri State - Individual Game-by-Game Summaries - 2006 [online], bearcatsports.com [dostęp 2017-08-05].
  6. ↑ NW Missouri State - Individual Game-by-Game Summaries - 2007 [online], bearcatsports.com [dostęp 2017-08-05].
  7. ↑ NW Missouri State - Individual Game-by-Game Summaries - 2008 [online], bearcatsports.com [dostęp 2017-08-05].
  8. ↑ All-MIAA Football Team, „St. Joseph News-Press and FOX 26 KNPN” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  9. ↑ Undrafted rookie free-agent signings. NFL Enterprises LLC, 2009-05-08. [zarchiwizowane z tego adresu (11 maja, 2015)]. (ang.).
  10. ↑ Brad Wells: Come back to us Tom Pestock; Get the hell outta here Corey Hilliard!. Vox Media, 19 sierpnia 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (5 października 2011)]. (ang.).
  11. ↑ a b Tom Pestock. kffl.com. [zarchiwizowane z tego adresu (5 maja, 2015)]. (ang.).
  12. ↑ Cardinals' training camp fights are melee du jour - CBSSports.com [online], 25 sierpnia 2015 [dostęp 2016-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-25].
  13. ↑ Fight! Fight! Cardinals get chippy in practice, „Yahoo Sports” [dostęp 2016-11-16].
  14. ↑ Cutdown day: Teams release players to reach 53-man roster, „NFL.com” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  15. ↑ Northwest's Pestock Comfortable On Field And In Boxing Ring. NPG Newspapers Inc., 14 grudnia 2007. (ang.).
  16. ↑ 2008 Tournament of Champions results. Golden Gloves of America, Inc, 10 maja 2008. [zarchiwizowane z tego adresu (20 czerwca, 2008)]. (ang.).
  17. ↑ NEW WWE SIGNINGS, THE NEXT STEP FOR FORMER WWE DIVA [online], www.pwinsider.com [dostęp 2017-08-05].
  18. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Baron Corbin « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-05].
  19. ↑ PWTorch.com - JAMES'S WWE NXT REPORT 5/8 Week 45: Wyatt Family captures Tag Titles, Ohno turning face?, Sandow in action, Paige vs. Summer Rae feud continues, Overall Reax [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-05].
  20. ↑ PWTorch.com - JAMES'S WWE NXT RESULTS 5/29 & 6/5: Wyatts defend Tag Titles, NXT Women's Title introduced, #1 contender battle royal, Parade of released NXT wrestlers in matches [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-05].
  21. ↑ Jason Namako, WWE NXT Results - 5/8/14 (#1 Contenders Battle Royal) [online], 15 maja 2014 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  22. ↑ WWE NXT TakeOver: Fatal 4-Way, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  23. ↑ WWE NXT: September 18, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  24. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Baron Corbin « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2017-08-05].
  25. ↑ JAMES' WWE NXT REPORT 11/20 - Week 127: Kevin Steen's debut teased, Zayn vows to quit if he doesn't win NXT Title, Overall Reax. PWTorch. (ang.).
  26. ↑ WWE NXT TakeOver: R Evolution, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  27. ↑ WWE NXT: January 14, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  28. ↑ WWE NXT: February 4, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  29. ↑ WWE NXT TakeOver: Rival, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  30. ↑ Jason Namako: WWE NXT Results - 4/8/15 (WrestleMania AXXESS special) - Wrestleview.com. (ang.).
  31. ↑ WWE NXT: May 6, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  32. ↑ WWE NXT: May 13, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  33. ↑ WWE NXT TakeOver: Unstoppable, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  34. ↑ WWE NXT: August 12, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  35. ↑ WWE NXT: August 19, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  36. ↑ NXT TakeOver: Brooklyn results, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  37. ↑ Marc Middleton: Full Brackets For The WWE NXT Dusty Rhodes Tag Team Classic Tournament. 2 września 2015. (ang.).
  38. ↑ WWE NXT: September 16, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  39. ↑ NXT TakeOver: Respect results, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  40. ↑ WWE NXT: October 14, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  41. ↑ WWE NXT: November 4, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  42. ↑ WWE NXT TakeOver: London: December 16, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  43. ↑ WWE NXT: January 27, 2016, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  44. ↑ Did Bálor prove himself against Neville?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  45. ↑ Austin Aries cuts down The Lone Wolf, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  46. ↑ NXT results: Was Nakamura's NXT debut a "Perfect 10?", „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  47. ↑ a b Multiple Superstars clash in epic Battle Royal honoring The Eighth Wonder of the World, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  48. ↑ WWE Raw results, April 4, 2016: Who emerged from Fatal 4-Way as the No. 1 contender?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  49. ↑ Ziggler and Corbin clash in first match at WWE Payback 2016, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  50. ↑ Raw results, May 2, 2016: Reigns goes berserk on Styles after six-man main event, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  51. ↑ Raw results, May 9, 2016: Ambrose rips Jericho’s jacket to shreds, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  52. ↑ No move off limits for Corbin, Ziggler in Kickoff clash, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  53. ↑ Raw results, May 30, 2016: The Club reunites to 'welcome' Cena to The New Era, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  54. ↑ Lone Wolf shows bite against Ziggler, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  55. ↑ 2016 WWE Draft results: Are your favorite Superstars on Raw or SmackDown Live?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  56. ↑ WWE SmackDown Live Results, Aug. 2, 2016: The Showoff tries to survive against The New Face of Fear, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  57. ↑ Kalisto Injury Update, WWE Superstar Working With New Tattoo Shop (Photo), WWE SmackDown Top 10, „WrestlingInc.com” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  58. ↑ Was it the End of Days for Apollo Crews on Backlash Kickoff?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  59. ↑ WWE SmackDown Live results, Oct. 4, 2016: Styles, Cena and Ambrose’s face off turned frantic en route to No Mercy, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  60. ↑ Corbin’s controversial move spells the End of Days for Swagger, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  61. ↑ WWE SmackDown LIVE, Nov. 8, 2016: Shane McMahon changes the entire landscape of Survivor Series, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  62. ↑ Shocking interference decides fate of Cruiserweight division, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  63. ↑ Corbin leaves Kalisto battered in brutal Chairs Match, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  64. ↑ WWE SmackDown results, Dec. 20, 2016: Main event brawl spawns Triple Threat WWE Title Match at Wild Card Finals, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  65. ↑ WWE SmackDown LIVE’s Wild Card Finals results, Dec. 27, 2016: Styles retains WWE Title, will defend against Cena at Royal Rumble, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  66. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Jan 10, 2017: Cena gives The Lone Wolf an Attitude Adjustment with Styles waiting in the wings, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  67. ↑ Which Wyatt Family member is headed to WrestleMania?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  68. ↑ Eater of Worlds devours the competition inside Elimination Chamber, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  69. ↑ Ambrose, Corbin clash in chaotic Intercontinental Title bout, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  70. ↑ WWE SmackDown LIVE results, April 4, 2017: Unlikely alliance of Orton & Harper overcome reunited Wyatt & Rowan, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  71. ↑ Superstar Shake-up results: Roster changes for Raw and SmackDown LIVE, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  72. ↑ WWE SmackDown LIVE results, April 11, 2017: Superstar Shake-up rocks the blue brand, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  73. ↑ Shane McMahon suspends Baron Corbin, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  74. ↑ Did Zayn “stay down” against Corbin?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  75. ↑ WWE SmackDown LIVE results, May 23, 2017: Styles and Nakamura rock out over Owens and Ziggler, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  76. ↑ a b Who rose to claim the Money in the Bank contract?, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  77. ↑ SmackDown LIVE results, June 27, 2017: Ellsworth pays dividends for Carmella in chaotic Money in the Bank Match, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  78. ↑ Shinsuke Nakamura def. Baron Corbin via Disqualification, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  79. ↑ WWE SmackDown LIVE results, July 25, 2017: Styles spoils Jericho’s return and KO’s reign, regains United States Title, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  80. ↑ WWE SmackDown LIVE results, August 1, 2017: Nakamura defeats Cena in dream match to earn WWE Title Match at SummerSlam, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  81. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Aug. 15, 2017: Corbin’s cash-in attempt ends in calamity. wwe.com. [dostęp 2017-08-21].
  82. ↑ John Cena def. Baron Corbin. wwe.com. [dostęp 2017-08-21].
  83. ↑ Baron Corbin's Girlfriend Rochelle Roman (Bio, Wiki), „Fabwags.com”, 6 czerwca 2017 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  84. ↑ 9 Things We Learned From Baron Corbin On Talk Is Jericho, „WhatCulture.com”, 29 czerwca 2017 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  85. ↑ Rick Dunaway: Northwest's Pestock Honors Father In Subtle Way. NPG Newspapers Inc., 23 września 2008. (ang.).
  86. ↑ Baron Corbin tells the story behind his most personal tattoo: Superstar Ink. WWE 2016-08-13. [dostęp 2017-08-05].
  87. ↑ 9 Things We Learned From Baron Corbin On Talk Is Jericho, „WhatCulture.com”, 29 czerwca 2017 [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  88. ↑ Baron Corbin Talks About Developing His Character, Working NXT Live Events, His Finisher, More - WrestlingInc.com, „WrestlingInc.com” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  89. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2016 - The Internet Wrestling Database. (ang.).
  90. ↑ Baron Corbin wins top prize in New York City, „WWE” [dostęp 2017-08-05] (ang.).
  91. ↑ Jon Fuentes, Baron Corbin wins WWE United States Title [online], GiveMeSport [dostęp 2018-12-18] (ang.).
  92. ↑ Jeremy Thomas, WWE Announces Year-End Awards on Instagram [online], 23 grudnia 2018 [dostęp 2019-02-07].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Baron_Corbin&oldid=75113420”