Remigian Zaleski
Remigian z Otoka Zaleski herbu Dołęga (ur. w 1595 zm. 22 kwietnia 1645 roku[1]) – kasztelan łęczycki w latach 1640–1645, referendarz koronny w latach 1634–1645, pisarz łęczycki w latach 1620–1627, łowczy sieradzki w 1620 roku, sekretarz królewski w latach 1613-1623, pisarz królewski w 1611 roku, pisarz Metryki Koronnej kancelarii większej w 1620 roku, pisarz Metryki Koronnej kancelarii mniejszej w latach 1620-1623, pisarz Metryki Koronnej w 1624 i 1626 roku[2], starosta wieluński w 1626 roku, starosta warecki i bobrownicki[3], starosta ostrski w 1626 roku[4].
| Remigian Zachariasz | |
 Dołęga | |
| z Otoka | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1595 |
| Data i miejsce śmierci |
22 kwietnia 1645 |
| Ojciec |
Mikołaj Wojciech Zaleski |
| Matka |
Katarzyna Bełdowska |
| Żona |
Anna Mielżyńska |
| Dzieci |
Teresa z Zaleskich |
Życiorys
edytujSyn Mikołaja Zaleskiego - łowczego sieradzkiego i Katarzyny Bełdowskiej (córki Pawła - kasztelana brzezińskiego), brat Aleksandra.
Poseł na sejm 1620 roku i sejm 1621 roku z województwa łęczyckiego[5]. Poseł na sejm 1624 roku[6]. Poseł na sejm 1627 roku z województwa łęczyckiego[7]. Na sejmie 1627 roku wyznaczony przez króla do lustracji królewskich dóbr stołowych do Bracławia, Kijowa i Podola[8]. Jako pisarz ziemski łęczycki był posłem na sejm w 1623 r. Poseł na sejm koronacyjny 1633 roku, sejm 1634 roku[9]. W 1641 r. deputowany do korekty statutu koronnego. Z małżeństwa z Anną Mielżyńską - córką Łukasza kasztelana gnieźnieńskiego, miał córkę Teresę, żonę Adama Uriela Czarnkowskiego, która była babką królowej Polski Katarzyny z Opalinskich Leszczyńskiej i prababką po kądzieli polskich królewien - Marii Leszczyńskiej (królowej Francji jako żony Ludwika XV) i Anny Leszczyńskiej.
Jako senator brał udział w sejmach: 1640, 1641 i 1642 roku[10].
Zmarł w Warszawie i został pochowany w kolegiacie św. Jana[11][12].
Przypisy
edytuj- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 296.
- ↑ Wojciech Krawczuk, Pisarze kancelarii koronnych Zygmunta III Wazy, w: Studia Historyczne 1993, r. XXXVI, z. 2, s. 164.
- ↑ Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 307.
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo ostrskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 194.
- ↑ Jerzy Pietrzak, Po Cecorze i podczas wojny chocimskiej. Sejmy z lat 1620 i 1621, Wrocław 1983, s. 168.
- ↑ u Seredyki mylnie jako Roman Zaleski, Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 95.
- ↑ Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 102.
- ↑ Volumina Legum., tom III, Petersburg 1859, s. 265.
- ↑ Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 182.
- ↑ Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 175.
- ↑ Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. X.
- ↑ Nagrobek Zaleskiego znajduje się dotąd w tej świątyni, jest wykonany z czarnego marmuru i z portretem zmarłego namalowanym na miedzi.