Pszonacznik
Pszonacznik (Conringia Heist. ex Fabr.) – rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych. Obejmuje 6 gatunków[4]. Występują one głównie w centralnej i południowo-zachodniej Azji, poza tym w regionie Kaukazu i w Europie[5]. Do flory Polski należy jako zadomowiony antropofit pszonacznik wschodni (C. orientalis)[6].
 Pszonacznik wschodni | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
pszonacznik | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Conringia Heist. ex Fabr. Enum. 160. 1759 | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Conringia orientalis (L.) Dumort[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Morfologia
edytuj- Pokrój
- Rośliny zielne, zwykle jednoroczne, rzadko dwuletnie, z pędem prosto wzniesionym, pojedynczym. Włosków zwykle brak poza ewentualnie drobnymi na szypułkach, w efekcie rośliny nagie, często nieco sine[5].
- Liście
- Dolne liście nie tworzą rozety liściowej, są całobrzegie. Łodygowe liście siedzące, całobrzegie, zwykle sercowatą nasadą obejmujące łodygę[5].
- Kwiaty
- Zebrane w grona wydłużające się podczas owocowania. Szypułki kwiatowe cienkie lub grube, wzniesione lub odstające. Działki kielicha podługowate do równowąskich, podnoszące się lub prosto wzniesione, nie rozszerzone woreczkowato u nasady lub wyraźnie rozszerzone. Płatki korony białe lub żółte, czasem z fioletowymi żyłkami, dłuższe od działek. Pręcików sześć, czterosilnych. Zalążnia górna z 10–50 zalążkami w każdej z dwóch komór, szyjka słupka do 1,5 mm długości, znamię główkowate, czasem nieco rozwidlone na szczycie[5].
- Owoce
- Łuszczyny równowąskie, na przekroju okrągłe, czworo- lub ośmiokątne[5].
Systematyka
edytujGorinkia J. S. Presl et K. B. Presl
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
Należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae), rzędu kapustowców (Brassicales), kladu różowych (rosids) w obrębie okrytonasiennych (Magnoliophyta)[2].
- Pozycja w systemie Reveala (1993–1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt.), nadrząd Capparanae Reveal, rząd kaparowce (Capparales Hutch.), podrząd Capparineae Engl., rodzina kapustowate (Brassicaceae Burnett), rodzaj pszonacznik (Conringia Heist. ex Fabr.)[7].
- Wykaz gatunków[4]
- Conringia austriaca (Jacq.) Sweet
- Conringia clavata Boiss.
- Conringia grandiflora Boiss. & Heldr.
- Conringia orientalis (L.) Dumort. – pszonacznik wschodni
- Conringia persica Boiss.
- Conringia planisiliqua Fisch. & C.A.Mey.
Przypisy
edytuj- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
- ↑ a b Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-28].
- ↑ a b Conringia Heist. ex Fabr.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-06-16].
- ↑ a b c d e Conringia Heister ex Fabricius. [w:] Flora of China [on-line]. [dostęp 2018-06-14].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 62, ISBN 978-83-62975-45-7.
- ↑ Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Conringia. The Compleat Botanica. [dostęp 2009-01-28]. (ang.).