Order Domowy Nassauski Lwa Złotego

Order Domowy Nassauski Lwa Złotego[1][2] (niderl. Huisorde van de Gouden Leeuw van Nassau, fr. Ordre du Lion d'Or de la Maison de Nassau) – wspólne odznaczenie dwóch gałęzi dynastii Nassau, panujących w Królestwie Niderlandów i Wielkim Księstwie Luksemburga, nadawane od 1858 i pozostające do wyłącznej dyspozycji monarchy[3].

Order Domowy Nassauski Lwa Złotego
Huisorde van de Gouden Leeuw van Nassau
Awers
Awers orderu i gwiazdy
Awers
Awers Krzyża Komandorskiego
(wersja przed 1902)
Baretka
Baretka
Ustanowiono

29 stycznia 1858

Powyżej

w hol. Order Oranje-Nassau
w lux. brak

Poniżej

w hol. Order Domowy Orański
w lux. Order Zasługi Adolfa Nassauskiego

Powiązane

heski Order Lwa Złotego

Historia

edytuj

Odznaczenie zostało ustanowione 29 stycznia 1858 przez króla Niderlandów (w unii personalnej także wielkiego księcia Luksemburga) Wilhelma III Orańskiego-Nassau oraz jego krewnego Adolfa Nassau-Weilburg, następcy tronu w Luksemburgu, wówczas jeszcze panującego księcia w niemieckim księstwie Nassau[4], anektowanym w 1866 przez Prusy.

Posiadało od początku bardzo ekskluzywny charakter i tylko jedną klasę kawalera i nadawane być mogło tylko członkom rodów panujących, dygnitarzom z tytułem „ekscelencji” na stanowisku co najmniej ambasadora, premiera, generała dywizji lub arcybiskupa oraz wysokim dostojnikom dworskim[3].

13 marca 1873 król Wilhelm III, pragnąc nadać orderowi charakter ogólnego odznaczenia za zasługi, rozszerzył go o trzy nowe klasy (piątą klasę dodał 29 marca 1882) według znanego schematu Legii Honorowej, dodając stopnie Wielkiego Oficera, Komandora, Oficera i Kawalera[4], na co książę Adolf się nie zgodził, pozostając przy I klasie nadawanej przez siebie jako prywatny order domowy. W 1892, dwa lata po objęciu tronu Luksemburga, Adolf odwołał reformy Wilhelma III i przywrócił order do pierwotnej formy ekskluzywnego jednoklasowego odznaczenia.

W wyniku umowy z 1905 między wielkim księciem Adolfem Luksemburskim a królową Wilhelminą Holenderską[5] odznaczenie zostało odnowione 20 maja 1906[3] i odtąd ma podwójny charakter – w Holandii jest orderem domowym, nadawanym przez monarchę według własnego uznania za szczególne zasługi wobec dynastii (ósmym w kolejności odznaczeń państwowych[6]), a w Luksemburgu najwyższym orderem państwowym[5]. Wielkim mistrzem są wspólnie monarchowie obu krajów. Książęta, bracia i synowie obu tych głów państw są od urodzenia kawalerami orderu, a od 1984 holenderskie księżniczki są odznaczane w momencie uzyskania pełnoletniości[7].

Insygnia

edytuj

Insygnia orderu to oznaka na wielkiej wstędze orderowej i gwiazda orderowa. Oznaką jest emaliowany obustronnie na biało krzyż maltański ze złotym obramowaniem. W medalionie awersu znajduje się herb dynastii Nassau, złoty lew w niebieskim polu, a w medalionie rewersu dewiza domu Nassau i orderu "Je maintiendrai" (Zachowam). Między ramionami krzyża znajdują się złote stylizowane monogramy „N” (od Nassau).

Order noszony jest na żółtej wstędze z obustronnymi niebieskimi bordiurami, z prawego ramienia na lewy bok.

Gwiazda orderu jest srebrna, ośmiopromienna i nosi na sobie medalion awersu oznaki, otoczony napisem Je maintiendrai.

Odznaczeni

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Domowym Nassauskim Lwa Złotego.

Przypisy

edytuj
  1. Stanisław Łoza, Stanisław Bieńkowski: Ordery i odznaczenia krajowe i zagraniczne. Co wiedziec o nich należy. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1928, s. 54.
  2. Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa-Kraków: 1939, s. 486
  3. a b c Paul Hieronymussen: Orders and Decorations of Europe in Colour, Nowy Jork: MacMillan, 1967. s. 155 i 156
  4. a b Maximilian Gritzner: Handbuch der Ritter- und Verdienstorden aller Kulturstaaten der Welt. Lipsk: 1893, s. 215–217
  5. a b Honorary distinctions of the Grand Duchy of Luxembourg. Luksemburg: Service information et presse du gouvernement, 2007. ISBN 978-2-87999-162-7.
  6. Besluit draagvolgorde onderscheidingen. officielebekendmakingen.nl, 2013-07-25. [dostęp 2015-11-26]. (niderl.).
  7. Huisorden. [w:] Onderscheidingen [on-line]. koninklijkhuis.nl. [dostęp 2015-11-26]. (niderl.).

Linki zewnętrzne

edytuj