Mieczysław Wejman
Mieczysław Wejman (ur. 19 maja 1912 w Brdowie, zm. 27 listopada 1997 w Krakowie) – polski grafik i malarz. Profesor, rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, współtwórca Międzynarodowego Triennale (ówcześnie Biennale) Grafiki.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk i sztuk pięknych | |
| Specjalność: malarstwo i grafika | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Absolwent warszawskiej ASP – dyplom u Mieczysława Kotarbińskiego (1939) oraz krakowskiej ASP – dyplom z malarstwa (1946) u Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Członek krakowskiej Grupy Dziewięciu Grafików (1947–1960)[1]. W latach 1949 – 1950 był dyrektorem Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Krakowie, a w latach 1952 – 1954 i 1967 – 1968 – rektorem krakowskiej ASP.
Uważany jest za inicjatora nurtu grafiki metaforycznej, wyróżniającego "krakowską szkołę grafiki"[2].
Autor cyklów grafik m.in. "Rowerzysta", "Ping-Pong", "Tańczący", "Sędziowie", "Księżyc" i cyklów obrazów: "Schody", "Pomnik"[3]. Udział w licznych wystawach m.in.: w Warszawie, Krakowie, Sopocie, Wrocławiu, Sofii, Wenecji, Trieście, Mediolanie, Weronie, Sztokholmie, Pradze, Awinionie, Tel-Awiwie, Dortmundzie, Oslo, Vancouver, Bercelonie i Essen.
Do uczniów Mieczysława Wejmana należą m.in. Jacek Gaj, Tadeusz Jackowski, Marta Kremer, Janusz Karwacki, Włodzimierz Kotkowski, Andrzej Pietsch, Zbigniew Rabsztyn, Anna Sobol-Wejman, Jacek Sroka, Stanisław Wejman. Przez niektórych uczniów określany jako jeden z "ostatnich profesorów-bogów" krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych[4].
W 1969 był członkiem Komisji Nagród Ministerstwa Kultury i Sztuki[5].
W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego.
Nagrody i odznaczenia
edytuj- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za działalność pedagogiczną (1964)
- Nagroda Państwowa I Stopnia za wybitne osiągnięcia na polu grafiki (1966)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1969)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)[6]
Przypisy
edytuj- ↑ Małgorzata Kozłowska, Życie dłutem wyżłobione. Twórczość Krystyny Wróblewskiej (1904–1994), [w:] Archiwum Sztuki Polskiej XX wieku, t. II, pod red. J. Malinowskiego, Wyd. Neriton, Warszawa 2007.
- ↑ Mieczysław Wejman. Rowerzysta. Akwaforty i szkice z lat 1957 – 1971, Katalog wystawy, ASP w Krakowie, Stowarzyszenie Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, praca zb. pod red. D. Saul, Międzynarodowe Centrum Kultury Kraków, 12 września – 29 października 2006.
- ↑ Pomnik. Wystawa obrazów Mieczysława Wejmana, Katalog wystawy, pod red. M. Matusińskiej, wstęp M. Wejman, Ministerstwo Kultury i Sztuki, ZPAP, CBWA, Galeria Sztuki Współczesnej „Desa” Łódź, „Zachęta” Warszawa, grudzień 1977–styczeń 1978.
- ↑ Rozmowa z Jackiem Sroką, katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Krakowie, 2008
- ↑ Dziennik Polski, r. XXV, nr 169 (7905), s. 3.
- ↑ Uznanie dla twórców kultury /w/ Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, str. 1-2
Bibliografia
edytuj- Mieczysław Wejman. Revolutionary Dance Sarah Palermo, (Rome 1984) art historian - euronetjewishproject - La Sapienza University, Rome https://euronetjewishproject.com/2023/04/21/mieczyslaw-wejman-revolutionary-dance/?fbclid=IwAR35bdNrGIcCvnzYhA9p0d5ZPID3FOLzlj68SmKxC04bJPa9jSSbxDlyKhg
- Biogram na stronie Encyklopedii Krakowa
- Biogram artysty na stronie Bałtyckiej Galerii sztuki Współczesnej w Słupsku. baltic-gallery.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-11)].
- grafiki Mieczysława Wejmana w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej